Η μαζεμένη οργή οδηγεί από το αίτημα τιμωρίας και δικαιοσύνης στην τυφλή εκδίκηση.

Τον λαό μας μπορεί να τον κρατούν σε παιδικό πολιτικό επίπεδο, με σχολεία, ΜΜΕ και πλήρη εξατομίκευση, αλλά αυτό δεν σημαίνει οτι μπορούν να τον ξεγελάνε σε όλα και για πάντα. Το μέγεθος της καταστροφής το ζει ο καθένας μας “στο πετσί του” και δεν είναι δυνατόν να ξεγελαστεί από τεχνάσματα και success stories “για αγρίους”.

Ο λαός λοιπόν θέλει να τους τιμωρήσει. Ο λαός θέλει να τιμωρήσει το πολιτικό σύστημα. Τους επαγγελματίες πολιτικούς των ολιγαρχικών κομματικών ηγεσιών. Εκείνους που τον κυβέρνησαν, τον νομοθέτησαν και διόριζαν και τους δικαστές του (οι οποίοι νομίζουν οτι εξαιρούνται από όλα μονίμως, ακόμα και από την οργή του λαού).

Ο λαός ζητάει τιμωρία. Πέρασε ο καιρός που η υπόσχεση της δικαιοσύνης θα καταλάγιαζε την οργή του. Ενα μεγάλο ποσοστό, το οποίο μάλιστα θα μπορούσε να μετρηθεί κιόλας, δεν ζητάει πια τιμωρία και δικαιοσύνη.

Σκίτσο του Ανδρέα Πετρουλάκη

Η μεταπολίτευση πέθανε σήμερα.

Σαν σήμερα πριν 39 χρόνια, ηχούσαν χαρμόσυνα στους δρόμους οι κόρνες της απαλλαγής από την επτάχρονη δικτατορία και της έλευσης στην εξουσία των αντιπροσώπων του λαού. Μόνο που μέσα στη χαρά μας δεν προσέξαμε δύο πολύ σημαντικά πράγματα.

Πρώτον, μαζί με την πτώση της χούντας επανερχόταν και το Σύνταγμα του 1952, που οδήγησε στην χούντα και ισχύει (με μερικές διαφοροποιήσεις) μέχρι σήμερα. Διαφοροποιήσεις που, εκτός εκείνης της κατάργησης της βασιλείας που έγινε με δημοψήφισμα, ουσιαστικά ενίσχυσαν το πολιτικό σύστημα σε βάρος της κοινωνίας. Και

«Φωτιά και τσεκούρι» στη χούντα των δωσίλογων ανδρεικέλων

Η «δημοκρατία» του «αποφασίζουμε και διατάζουμε», γιορτάζει σήμερα την «αποκατάσταση της δημοκρατίας»!!!

Τι μακάβριος ιστορικός μορφασμός…

Τα ανδρείκελα του 4ου Ράιχ έχουν ξεπεράσει, κατά πολύ, σε πανουργία κτηνώδους καταλήστευσης του ελληνικού και δικτατορικής βαναυσότητας, τη χούντα των συνταγματαρχών και μιλάνε για «αποκατάσταση της δημοκρατίας»!!!

Η χούντα των συνταγματαρχών ωχριά μπροστά σ’ αυτή τη χούντα των δωσίλογων ανδρεικέλων του σύγχρονου, νεοταξικού φασισμού: Του φασισμού του ΥΠΕΡ-εθνικού ιμπεριαλισμού, των πλανητικών μαφιόζων του χρήματος.

"Λίγη τροφή και υγιεινή"

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Πώς η ευχή "λίγη τροφή και υγιεινή" γίνεται κατάρα: "Φάε να σκάσεις";

Πιστεύω πως όλοι οι άνθρωποι δίνουν τον αγώνα τους. Κανένας δεν ηττάται χωρίς να δώσει το μικρό ή μεγάλο αγώνα του. Επίσης πιστεύω πως αν ήμουν κι εγώ στη θέση κάποιου που εγκαταλείπει τον αγώνα, ίσως κι εγώ νά 'κανα το ίδιο.

Αν δεν το κάνω είναι γιατί πιστεύω 1. ότι υπάρχει ο βοηθών και 2. πιστεύω ότι η βοήθεια δεν δίνεται, αν δεν την ζητήσεις. Ο λαός το ξέρει αυτό καλά από την φυσική γνώση του επειδή είναι ταπεινός.

Με άλλα λόγια, η μετατροπή της ευχής "λίγη τροφή και υγιεινή", στην κατάρα του "φάε να σκάσεις" γίνεται πρώτα στον πνεύμα και κατόπιν εκδηλώνεται στο σώμα.