Ἡ αἰωνιότητα εἶναι φρικιαστικὴ δίχως Θεάνθρωπο, γιατὶ καὶ ὁ ἄνθρωπος εἶναι φοβερὸς δίχως τὸν Θεάνθρωπο.
Καθετὶ τὸ ἀνθρώπινο, μονάχα στὸν Θεάνθρωπο ἔχει τὴν τελικὴ καὶ λογικὴ του ἑρμηνεία.
Δίχως τὸν θαυμαστὸ Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, ὅλα τὰ ἀνθρώπινα μεταβάλλονται ἀναπόφευκτα σὲ χάος, σὲ φρίκη, σὲ θάνατο, σὲ κόλαση: ἡ φρόνηση σὲ ἀφροσύνη, ἡ αἴσθηση σὲ ἀπόγνωση, ἡ ἐπιθυμία σὲ αὐτοδιάσπαση μέσα ἀπὸ τὴν αὐτοθέωση ἤ τὴν αὐτοεξουθένωση.
Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2012
Λεφτά υπάρχουν! Για προκαταβολές σε πλασιέ Γερμανικών εισαγωγών
Η πιο αγαπημένη φράση μου!
Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου
Η πιο αγαπημένη φράση μου είναι η φράση "Χριστός και Παναγιά". Ίσως αυτή τη φράση χρησιμοποιούσε η μητέρα μου, όταν με κουβαλούσε, μωρό, στις πλάτες της, επάνω στα χιονισμένα βουνά της Μακεδονίας, κυνηγημένη από τους βουλγάρους, που είχαν σκοτώσει τον πατέρα μου, κι είχαν πλιατσικολογήσει το σπίτι μας, το 1944.
Μέσα στη λαχτάρα της πιστεύω πως επαναλάμβανε την επίκληση του Χριστού και της Παναγίας σαν δύναμη και προστασία. Όταν τα μωρά σε καιρό ειρήνης άκουγαν τη φωνή της μητέρας τους να τους τραγουδάει κάποιο νανούρισμα εγώ αντί για νανουρίσματα άκουγα την επίκληση της μητέρας μου για βοήθεια και προστασία.
Η πιο αγαπημένη φράση μου είναι η φράση "Χριστός και Παναγιά". Ίσως αυτή τη φράση χρησιμοποιούσε η μητέρα μου, όταν με κουβαλούσε, μωρό, στις πλάτες της, επάνω στα χιονισμένα βουνά της Μακεδονίας, κυνηγημένη από τους βουλγάρους, που είχαν σκοτώσει τον πατέρα μου, κι είχαν πλιατσικολογήσει το σπίτι μας, το 1944.
Μέσα στη λαχτάρα της πιστεύω πως επαναλάμβανε την επίκληση του Χριστού και της Παναγίας σαν δύναμη και προστασία. Όταν τα μωρά σε καιρό ειρήνης άκουγαν τη φωνή της μητέρας τους να τους τραγουδάει κάποιο νανούρισμα εγώ αντί για νανουρίσματα άκουγα την επίκληση της μητέρας μου για βοήθεια και προστασία.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)