Η πασχάλια χαρά.

Καλλίστου Ware, Μητροπ. Διοκλεἰας

Το Πάσχα, η γιορτή της Ανάστασης του Σωτήρος, είναι πάνω απ’ όλα μια γιορτή μεγάλης χαράς. Όταν ο αναστημένος Χριστός συναντά τις μυροφόρες καθώς φεύγουν από το μνήμα, το πρώτο πράγμα που τους λέει είναι η λέξη «Χαίρετε» (Ματθ. 28,9). Όσον αφορά σ’ αυτή την πασχάλια χαρά, τρία σημεία έχουν ιδιαίτερη αξία: είναι χαρά προσωπική, είναι χαρά συμπαντική και είναι χαρά ευχαριστιακή.

Τώρα που πέθανε η αγορά δικαιωμάτων άνθρακα, και οι παγετώνες μεγαλώνουν, οι «Ευρωπαίοι» μαγειρεύουν

Τα δικαιώματα άνθρακα είναι φόρος, που όταν το ψάξετε τιμωρεί τους Νότιους «Ευρωπαίους» υπέρ των Βορείων. Γερμανική πατέντα που εξυπηρετεί και τους Σκανδιναβούς, και τους πυρηνικούς Γάλλους. Πατέντα που εκμεταλλεύονται και οι πάντα λιγούρηδες Δανοί να χώσουν αιολικά. Χωρίς την απειλή φόρου άνθρακα, τα δικαιώματα αξίζουν "μηδέν", "zero", "0".

Η δικαιολογία για αυτό το μασκαραλίκι είναι δήθεν η προστασία του κλίματος που υπερθερμαίνεται, και με πολλές Γερμανικές εξαγωγές θα δροσιστεί. Μόνο που κατά σύμπτωση κάνει κρύο από το 1995 και μετά, και αντίθετα από τις αρλούμπες του Σκάϊ και τις βλακείες του Παπακωνσταντίνου, της Μπιρμπίλη, και των πρακτόρων της Γρηνπής και της WWF, κάθε εβδομάδα βγαίνει και νέα επιβεβαίωση, ότι για άσχετους με εμάς λόγους, ο Πλανήτης κρυώνει. Μετά την Ανταρκτική, τώρα τα Ιμαλάϊα (εδώ και εδώ). Εκτός εάν κρυώνει από τα πολλά αιολικά που θα μπουν στην Κρήτη... Όταν λέμε απάτη, εννοούμε απάτη!

ΣΚΑΝΔΑΛΟ: Πέρασε νομοσχέδιο στα κρυφά, που χαρίζει τα χρέη στους εκδότες και τους καναλάρχες!

Μονόδρομος η απεργία για τους εργαζόμενους

Τη στιγμή που εκδότες και καναλάρχες μειώνουν συστηματικά τους μισθούς, προχωρούν σε αθρόες απολύσεις εργαζομένων και πατούν κάθε εργασιακό δικαίωμα, η κυβέρνηση του Μνημονίου τους έκανε ένα ανέλπιστο δώρο...

Δε φτάνει από από το 1989 μέχρι και σήμερα, χρησιμοποιούν χωρίς να έχουν δώσει φράγκο τις τηλεοπτικές συχνότητες, δε φτάνει που χρωστούν εκατομμύρια στα ασφαλιστικά ταμεία, δε φτάνει που κουρεύουν μισθούς και αποζημιώσεις, δε φτάνει που καθυστερούν έως και 12 μήνες την καταβολή των δεδουλευμένων... ήρθε η κυβέρνηση, λίγο πριν την προκήρυξη των εκλογών να τους δωρίσει τα χρέη τους! Χρέη που στερούν, ουσιαστικά, τεράστια έσοδα στα δημόσια ταμεία. Χρέη που θα ανακούφιζαν από ακόμη ένα βάρος τους Έλληνες φορολογούμενους.

Aπό την Ευρώπη των λαών στη Γερμανική Ευρώπη

Αν κάποιος σήμερα σας έλεγε ότι η Ευρωπαική Ένωση ήταν ναζιστική ιδέα, θα τον πιστεύατε?

Δύσκολη απάντηση. και όμως έτσι είναι.

Να και η απόδειξη

Το 1941, μετά την κατάκτηση της Τσεχίας από τους ναζί ο Υπουργός του Χίτλερ, Γκέμπελς, απευθυνόμενος στους ηττημένους, είχε πει, ''Μη νομίσετε ότι φέρνοντας τη νέα τάξη πραγμάτων, στην Ευρώπη, το κάνουμε για να βλάψουμε άλλα Έθνη. Αλλά η ελευθερία των επί μέρους χωρών πρέπει να ασκηθεί σε αρμονία με τους όρους του παρόντος, και με απλά πρακτικά ζητήματα. Όπως ακριβώς ένα μέλος μιας οικογενείας, δεν έχει το δικαίωμα να διαταράξει την ειρήνη όλων των άλλων μελών, έτσι και ένα μεμονωμένο Έθνος, δεν έχει το δικαίωμα, να αντισταθεί στην ευρύτερη τάξη πραγμάτων. Πιστεύω να γνωρίζετε από την ιστορία, ότι οι Γερμανοί μπορούν να είναι ένας καλός φίλος, ή ένας τρομερός εχθρός.

Η σημαία στο μπαλκόνι μ΄ έφερε στο σπίτι!

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Τα παιδικά μου χρόνια τ΄ αξέχαστα τά΄ ζησα στο σπίτι μας στο χωριό. Στο σπίτι από όπου με απέσπασε η πόλη για να ζήσω στο διαμέρισμα που ποτέ δεν το ένιωσα ως σπίτι μου. Από τότε που η οικογένειά μου έφυγε απ΄ το χωριό κι ήρθε στην πόλη για να ζήσουμε στο διαμέρισμα έχω να νιώσω τη γλυκιά εκείνη αίσθηση που ένιωθα κάθε φορά που επέστρεφα στο σπίτι. Με τίποτε δεν μπορώ να τη συγκρίνω τη χαρά που ένιωθα όταν επέστρεφα στο σπίτι με τη βεβαιότητα ότι είναι το δικό μου σπίτι που μένει εκεί για μένα περιμένοντας να γυρίσω κοντά του.

Το μυστήριο της αγάπης είναι ότι τα αισθήματα είναι αμοιβαία. Το σπίτι μου είχε ψυχή και μου ανταπέδιδε την αγάπη μου. Δεν θέλω να θυμάμαι την πίκρα που ένιωσα αποσπασμένος μια ολόκληρη ζωή από τις ρίζες μου. Δε θέλω να βλέπω τα δάκρυα των πραγμάτων που μάταια περιμένουν το γυρισμό μας, που διασώζουν στη μνήμη τη φωνή μας, τη ματιά μας, την παρουσία μας, όταν ενθυμούμαστε το σπίτι μας, το δρόμο, τα αγαπημένα μας πρόσωπα...