Tελικά μια ..."παρεξήγηση" ήταν. Επέστρεψε ο Κακλαμάνης στην ΝΔ.

Μήπως αληθινά νομίσατε ότι όλα αυτά που έλεγε ο Νικήτας Κακλαμάνης για τον Σαμαρά (π.χ στις 31/3/2014 "Ο Σαμαράς άλλα έλεγε προεκλογικά άλλα κάνει τώρα. Πολιτικά είμαστε ξένοι") τα ...εννοούσε;

Όχι βρε τελικά μια ...παρεξήγηση ήταν.

(πόσο δίκιο είχαν αυτοί που υποστήριζαν ότι η υποψηφιότητά του ήταν ανάχωμα για τον Κασιδιάρη... Οι δυσαρεστημένοι Νεοδημοκράτες ψήφισαν τον Νικήτα και όχι Χ.Α, η ΝΔ παρουσίαζε ως δικό της το σύνολο των ψήφων Κακλαμάνη - Σπηλιωτόπουλου και βγήκε και δήμαρχος ο εκλεκτός του Αντιπροέδρου...)

Σαμαράς κατά Ολάντ και Ρέντσι και υπέρ Μέρκελ.

Ενώ χθες στην έκτακτη σύνοδο κορυφής στο Μιλάνο, Ολάντ και Ρέντσι στράφηκαν εναντίον της Μέρκελ και ζήτησαν να χαλαρώσει η λιτότητα στην ΕΕ, καθόσον δεν υπάρχει ανάπτυξη και η ανεργία ειδικά στους νέους απογειώθηκε, ποιος λέτε ότι τάχθηκε με το μέρος της Μέρκελ και υπέρ της λιτότητας; Μα φυσικά ο κ. Σαμαράς.

Συγκεκριμένα ο κ. Σαμαράς είπε: «Απευθύνομαι σε εσάς, ως ο πρωθυπουργός της χώρας με τους υψηλότερους δείκτες ανεργίας ανάμεσα στις χώρες της ΕΕ. Όμως, με βλέπετε αισιόδοξο, γιατί οι Έλληνες, με πολλές και προσωπικές θυσίες, κατάφεραν και έστριψαν το καράβι στον δρόμο της ανάπτυξης». Για να προσθέσει ότι «Στην Ελλάδα φεύγουμε από την κρίση» και να καταλήξει ότι «Μια τολμηρή δημοσιονομική και διαρθρωτική ατζέντα έχει ήδη υλοποιηθεί και οι περισσότερες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις βρίσκονται σε εξέλιξη και αποδίδουν στην πραγματική οικονομία».

ΟΙ βλαβερές συνέπειες της αμαρτίας

Του Μόσχου Εμμ. Λαγκουβάρδου

Αν είναι κάτι που πρέπει να ξέρουμε κι όμως το αγνοούμε, αυτό είναι οι βλαβερές συνέπειες της αμαρτίας. Ξέρουμε π.χ. ότι τα οψώνια της αμαρτίας είναι θάνατος, αλλά η θεωρητική αυτή γνώση δεν έχει καμιά επιρροή στο χαρακτήρα μας και στη ζωή μας, σαν να μη χρειάζεται να σκεφτόμαστε την αμαρτία, εκτός αν είμαστε "θρησκόληπτοι", "παλιομοδίτες", "οπισθοδρομικοί", "αγράμματοι", "αμόρφωτοι" κ.α.

Περισσότερο μας επηρεάζει η ιδέα ότι η αμαρτία είναι γλυκιά κι ότι όλες οι χαρές της ζωής που αξίζουν είναι αμαρτία, ενώ οι άλλες χαρές είναι άνοστες σαν το νερόβραστο φαγητό. Θα ήταν πιο έντιμο, αν αυτοί που προπαγανδίζουν με κάθε μέσον και με κάθε τρόπο αυτή την ψεύτικη ιδέα, έλεγαν πως ό,τι δεν είναι αμαρτία δεν αποφέρει κέρδος. Αυτό συμβαίνει εν πολλοίς, ότι το καλό π.χ. το περπάτημα είναι δωρεάν.