Πρεσβύτεροι

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Μετά τα 55 είμαστε είμαστε όλοι πρεσβύτεροι. Όχι βέβαια με την εκκλησιαστική έννοια κατά την οποία πρεσβύτερος είναι ο δεύτερος βαθμός των κληρικών, αλλά πρεσβύτεροι με την κοινωνική έννοια. Πρεσβύτερος σημαίνει ο έχων το δώρο (πρεσβείον) της γνώμης, δηλαδή που έχει το χάρισμα να δίνει σοφές συμβουλές στους νέους. Αν του το αφαιρέσουν το χάρισμα αυτό, ο πρεσβύτερος δεν είναι τίποτα. Είναι βάρος της γης. Τον εξευτελισμό αυτόν επιφυλάσσει η νέα εποχή, καταδιώκοντας τον πρεσβύτερο, για να ακούνε οι νέοι τις "σοφές" συμβουλές της τηλοψίας.

Να τί γράφει ο Απόστολος Παύλος στη δεύτερη προς Τιμόθεο επιστολή του:

Ὁ Φώτης Κόντογλου γιὰ τὰ Χριστούγεννα

Τὴν πνευματικὴ χαρὰ καὶ τὴν οὐράνια ἀγαλλίαση ποὺ νοιώθει ὁ χριστιανὸς ἀπὸ τὰ Χριστούγεννα, δὲν μπορεῖ νὰ τὴ νοιώσει, μὲ κανέναν τρόπο, ὅποιος τὰ γιορτάζει μοναχὰ σὰν μία συγκινητικὴ συνήθεια, ποὺ εἶναι δεμένη περισσότερο μὲ τὶς συνηθισμένες χαρὲς τοῦ κόσμου, μὲ τὸν χειμώνα, μὲ τὰ χιόνια, μὲ τὸ ζεστὸ τζάκι.

Μοναχὰ ὁ ὀρθόδοξος χριστιανὸς γιορτάζει τὰ Χριστούγεννα πνευματικά, κι ἀπὸ τὴν ψυχὴ τοῦ περνᾶνε ἁγιασμένα αἰσθήματα, καὶ τὴ ζεσταίνουνε μὲ κάποια θέρμη παράδοξη, ποὺ ἔρχεται ἀπὸ ἕναν ἄλλο κόσμο, τὴ θέρμη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, κατὰ τὸν ἀναβαθμὸ ποὺ λέγει: «Ἁγίω Πνεύματι πάσα ψυχὴ ζωοῦται, καὶ καθάρσει ὑψοῦται, λαμπρύνεται τὴ τριαδικὴ μονάδι, ἱεροκρυφίως».