Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2012

Αρρώστειες και θλίψεις

Η πνευματική λογική μας διδάσκει, πως οι αρρώστειες και γενικά οι θλίψεις, που μας στέλνει ο Θεός, είναι μέσα έκφρασης του ελέους Του και της ευσπλαγχνίας Του για μας. Όπως τα πικρά φάρμακα τους άρρωστους τους ωφελούν πιο πολύ από τα γλυκίσματα, έτσι και αυτές βοηθούν εκείνους που τις υπομένουν στη σωτηρία και στην αιώνια ευτυχία πιο πολύ από τα θαύματα! Συχνά, πολύ συχνά, μια ασθένεια είναι πιο μεγάλη ευεργεσία από ένα θαύμα! Η αρρώστεια είναι τόσο ουσιώδης ευεργεσία, ώστε η απαλλαγή μας από αυτή (έστω και με θαύμα!) να μας βλάπτη, αφού αφαιρεί ένα πιο μεγάλο αγαθό• ένα αγαθό που με κανένα τρόπο δεν μπορεί να συγκριθή με το πρόσκαιρο αγαθό, που μας προσφέρει με θαύμα η θεραπεία μας από κάποια αρρώστεια.

Δύο μέτρα και δύο σταθμά από Καμίνη, Μπουτάρη…

Για την διαθεσιμότητα των υπαλλήλων των δήμων τους οι δύο δήμαρχοι (Καμίνης – Μπουτάρης) δηλώνουν ότι θα δώσουν τα στοιχεία γιατί «πρέπει να τηρηθεί η νομιμότητα».

Για το θέμα της ιθαγένειας όμως μόνοι τους έκριναν ότι το έγγραφο για την αναστολή παροχής ιθαγένειας, που τους έστειλε ο αναπληρωτής υφυπουργός εσωτερικών, είναι παράνομο και ΔΕΝ το εφαρμόζουν.

Ο Σαμαράς "προαναγγέλλει" την καθιέρωση του "πλαστικού χρήματος" σε κάθε είδους συναλλαγή;

Όποιος άντεξε να ακούσει ολόκληρη την ομιλία του σήμερα στο συνέδριο του "Ελληνοαμερικανικού επιμελητηρίου", δυστυχώς θα είχε και αυτήν την απορία.

Ο εντολοδόχος πρωθυπουργός αυτής της τρικομματικής κατοχικής κυβέρνησης, εκτός του ότι παρίστανε τον ανήξερο σχετικά με την περίφημη πρόταση για φορολόγηση με 45% όσων έχουν εισόδημα πάνω απο 26.000 ευρώ, δηλώνοντας ότι είναι φίλος της "μεσαίας τάξης" (εδώ πραγματικά ταιριάζει "γάντι" η παροιμία: "Αν έχεις τέτοιους φίλους τι τους θέλεις τους εχθρούς"), μας είπε και μερικά "κόλπα" με τα οποία θα καταπολεμηθεί η φοροδιαφυγή ώστε επιτέλους να πληρώνουν και οι "πλούσιοι".

ΠΑΣΟΚ ΜΛ και ΜΛ ΠΑΣΟΚ

Εφυγε κι ο μάγκας του Σαρλερουά, ο Ανδρέας, ο Λοβέρδος, ο ρεμπετόφλωρος, ο ασικόφλουφλος, ο κολλητός του Χάρου, ο ξάδελφος του Αχέροντα και παραγιός του Αδη. Ιδρυσε ένα κόμμα, το όνομα του οποίου μπορεί να σου προκαλέσει ΡΙΚΣΣΥ ήπατος από τα γέλια. Η ιστοσελίδα του Ανδρεοκόμματος, το όνομα, η ιδρυτική διακήρυξη και οι ρεκλάμες στα βιογραφικά ενίων μελών για τις φάπες που φάγανε από τη χούντα αποδεικνύουν ότι επί περίπου σαράντα χρόνια μας κυβερνούν απίθανοι φελλοί. Οσο υπήρχε χρήμα, το μπούγιο της «επικοινωνίας» (προπαγάνδα με το αζημίωτο, βλάμη μου) κάλυπτε το κενό του κάθε ντενεκέ. Τώρα που δεν υφίσταται μπερντές, ένα χαλίκι να πέσει πάνω στον ντενεκέ κι ακούγεται ο βρόντος του κενού σαν συναυλία των Black Sabbath. Πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον από το ετερόκλητο ασκέρι του Λοβέρδου θα έχει ο αριθμός των ψηφοφόρων του.

Αν γίνουμε ένα…

Όχι αδερφέ, δεν έχουμε κάνει τίποτε στη ζωή μας. Κοίτα ολόγυρά σου και θα το δεις. Η ζωή μας θέλει να αγωνιζόμαστε για να κερδίσουμε. Κι εμείς...;

Πώς θα μπορέσουμε, άραγε, να κερδίσουμε, αν δεν αγωνιστούμε γι αυτό;
Πώς θα μπορέσουμε να έχουμε κάτι αν δεν το διεκδικήσουμε;
Ακόμη και αν χάσουμε, η ζωή μας δίνει την εμπειρία της πάλης και του αγώνα που δώσαμε.

Σήμερα, όμως, δυστυχώς για εμάς και για εκείνους που έρχονται μετά από εμάς, γευόμαστε τα αποτελέσματα της μη διεκδίκησής μας στα αυτονόητα. Χάνουμε την ελευθερία μας, η οποία υφίσταται υποτυπωδώς –ακόμη- προκειμένου το καθεστωτικό πολιτικό σύστημα να διατηρεί το προσωπείο της «δημοκρατίας». Στερούμαστε βασικών ανθρωπίνων και πολιτικών δικαιωμάτων και σωπαίνουμε, αναμένοντας το «μεγάλο θαύμα» ή τον από μηχανής θεό, δηλαδή εκείνον που θα πάρει στους ώμους του τα βάρη όλων μας και θα σταθεί ολομόναχος απέναντι στα θηρία που μας απειλούν. Και αν, μόνο αν κατορθώσει να σταθεί όρθιος στην πρώτη του μάχη, τότε θα τρέξουμε να σταθούμε δίπλα του…