Ένα παλιό, διαχρονικό μήνυμα των Φιλικών

Ο Όρκος των Φιλικών.
Έργο του Θεόφιλου Τσόκου (1849).

«Ορκίζομαι ότι θέλω τρέφει εις την καρδίαν μου αδιάλλακτον μίσος εναντίον των τυράννων της πατρίδος μου, των οπαδών και των ομοφρόνων με τούτους, θέλω ενεργεί κατά πάντα τρόπον προς βλάβην και αυτόν τον παντελή όλεθρόν των, όταν η περίστασις το συγχωρήσει. [...]
Τέλος πάντων ορκίζομαι εις Σε, ω ιερά πλην τρισάθλια Πατρίς ! Ορκίζομαι εις τας πολυχρονίους βασάνους Σου. Ορκίζομαι εις τα πικρά δάκρυα τα οποία τόσους αιώνας έχυσαν και χύνουν τα ταλαίπωρα τέκνα Σου, εις τα ίδια μου δάκρυα, χυνόμενα κατά ταύτην την στιγμήν, και εις την μέλλουσαν ελευθερίαν των ομογενών μου ότι αφιερώνομαι όλως εις Σε. Εις το εξής συ θέλεις είσαι η αιτία και ο σκοπός των διαλογισμών μου. Το όνομά σου ο οδηγός των πράξεών μου, και η ευτυχία Σου η ανταμοιβή των κόπων μου. Η θεία δικαιοσύνη ας εξαντλήσει επάνω εις την κεφαλήν μου όλους τους κεραυνούς της, το όνομά μου να είναι εις αποστροφήν, και το υποκείμενόν μου το αντικείμενον της κατάρας και του αναθέματος των Ομογενών μου, αν ίσως λησμονήσω εις μίαν στιγμήν τας δυστυχίας των και δεν εκπληρώσω το χρέος μου».
Απόσπασμα από τον Όρκο της Φιλικής Εταιρείας, όπως παρατίθεται στο βιβλίο του Σακελλάριου Γ. Σακελλαρίου, Οδησσός 1909, σελ. 34

Επιοδοτούμενες μπαταρίες για επιδοτούμενο ρεύμα (διπλά επιδοτούμενο ρεύμα)

http://www.theguardian.com/environment/2013/jul/29/biggest-battery-energy-technology-trial

Χοντρά επιδοτούμενες μπαταρίες, για να μην είναι είναι κατά 80% άχρηστη η αιολική ενέργεια (θα είναι κατά 70 ή 75% άχρηστη. Το ζητούμενο είναι οι επιδοτήσεις. Οι επαναφορτιζόμενες μπαταρίες έχουν περιορισμένη διάρκεια ζωής, είναι από ακριβές έως πανάκριβες, και μια φορά το τόσο παίρνουν και φωτιά. Δοκιμάστε να δείτε πόσο βολικό και πανάκριβο είναι ένα επαναφορτιζόμενο κρουστικό τρυπάνι... Αν κάνει 3-4 κατοστάρικα το εργαλείο, κάνει άλλο τόσο η μία μπαταρία, και αν είσαι της δουλειάς, θες 2-3 μπαταρίες.

Η αστεία περίπτωση του ΦΠΑ εστίασης.

Εννοείται πως θα αποτύχει το προσωρινό μέτρο της μείωσης του ΦΠΑ εστίασης. Από την στιγμή που η σχετική ρύθμιση αφέθηκε στο ελληνικό «συνταγματικό τόξο», όλοι διαπιστώσαμε έκπληκτοι ποιες ρυθμίσεις έγιναν. Κατάφεραν, μια απλή μαθηματική πράξη αφαίρεσης, να την κάνουν ένα δαιδαλώδες γραφειοκρατικό κατασκεύασμα. Κατάφεραν να προκαλούν τα ειρωνικά σχόλια ακόμα και στα καθεστωτικά ΜΜΕ.

Δεν βλέπουμε πως θα ωφεληθεί ο Έλληνας καταναλωτής. Αν ένας πελάτης πάρει το προϊόν στα χέρια του, θα πληρώσει 23% ΦΠΑ. Αν όμως καθίσει στο κατάστημα, θα πληρώσει μεν 13% (αν δεν διογκώσει φυσικά την τιμή ο μαγαζάτορας), αλλά ταυτόχρονα θα επιβαρυνθεί με το κουβέρ και το φιλοδώρημα των σερβιτόρων που επιβαρύνει τις τιμές. Επομένως ποιο το όφελος για τον πελάτη; Αφήστε δε και το σύνηθες της μη έκδοσης αποδείξεων.

Μιας εβδομάδας αναρχίας εγκώμιον...

Το χρεοκοπημένο κράτος κλείνει σχολεία και ο αντιπρόεδρος της ετοιμόρροπης κυβέρνησης έτοιμος να σπαταλήσει εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για να στήσει δεύτερο γραφείο και να διορίσει κολλητούς και κολλητές. Αναρχία...

Ο τελευταίος πολίτης της χώρας καλείται να δώσει απ΄τις σάρκες του για να στηρίξει το δικομματικό κυβερνείο, οι λίστες αραχνιάζουν και οι εφοπλιστές εξαιρούνται από αυτήν την υποχρέωση. Αναρχία...

Στελέχη της δημόσιας διοίκησης με μεταπτυχιακά και διδακτορικά μετακινούνται ή εξωθούνται τυφλά σαν τα ζώα επειδή έτσι ορίζουν κάποιοι που δεν έχουν ούτε τα μισά τους προσόντα. Αναρχία...