Μιας εβδομάδας αναρχίας εγκώμιον...

Το χρεοκοπημένο κράτος κλείνει σχολεία και ο αντιπρόεδρος της ετοιμόρροπης κυβέρνησης έτοιμος να σπαταλήσει εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για να στήσει δεύτερο γραφείο και να διορίσει κολλητούς και κολλητές. Αναρχία...

Ο τελευταίος πολίτης της χώρας καλείται να δώσει απ΄τις σάρκες του για να στηρίξει το δικομματικό κυβερνείο, οι λίστες αραχνιάζουν και οι εφοπλιστές εξαιρούνται από αυτήν την υποχρέωση. Αναρχία...

Στελέχη της δημόσιας διοίκησης με μεταπτυχιακά και διδακτορικά μετακινούνται ή εξωθούνται τυφλά σαν τα ζώα επειδή έτσι ορίζουν κάποιοι που δεν έχουν ούτε τα μισά τους προσόντα. Αναρχία...

Λούμπεν διασκεδαστές και κοινό υπό το αδρανές βλέμμα της εξουσίας δικαιώνουν τους εχθρούς της χώρας για την ποιότητα των εγχωρίων ιθαγενών που την οδήγησαν στην καταστροφή. Αναρχία...

Στο όνομα της διαφορετικής ιδεολογίας απαγορεύονται οι συναθροίσεις στην πόλη κι η διανομή τροφίμων σε πεινασμένους αντιμετωπίζεται ως δημόσιος κίνδυνος. Αναρχία...

Αναρχία της εξουσίας στη θέση της νομιμότητας, της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου.

Αναρχία από κατάχρηση επιλεκτικών κανόνων.

Καταπίεση σε όσους δεν μπορούν να τους παραβαίνουν.

Ασυδοσία από αυτούς που τους επιβάλλουν.

Όσο τα υλικά και ψυχολογικά αποθέματα της κοινωνίας εξαντλούνται τόσο η εξουσία εθίζεται στο ρόλο του Σάιλοκ και ορέγεται να κατασπαράζει, αλλά και τόσο δίνει το παράδειγμα στους πολλούς – για αναρχία, αλληλοσπαραγμό και φασισμό...

Δ. Τρικεριώτης