Λαρισινά Δοκίμια
Του Μ.Ε. Λαγκουβάρδου
- Η μεγαλύτερη επιτυχία της «Κρίσης», μετά την γενική δυσπιστία, είναι η γενική φτώχεια.
- Γιατί θεωρείς μεγάλους τους δύο αυτούς στόχους;
- Διότι είναι η προϋπόθεση για την υλοποίηση του τρίτου μεγάλου στόχου, της εκποίησης της χώρας.
- Πιστεύεις ότι η κρίση είναι τεχνητή; Ότι είχε προσχεδιασμένους στόχους;
- Δεν επιβάλλεται η κατάσταση σε μια χώρα, χωρίς να ξέρουν εκείνοι που διευθύνουν τις τύχες των λαών, τί έχουν να κερδίσουν και τι έχουν να χάσουν.
Τετάρτη 8 Ιανουαρίου 2014
Από τα «μυξομάντιλα» και τις «ανθρωποκάμπιες» στα… «λαμόγια»
«Τον ψεμματά τσαί τον γκλεφ’ γατιέζουν ντα σως το θύρι»
(ποντιακή παροιμία)
Τον ψεύτη και τον κλέφτη τους κυνηγούν ως την πόρτα. Άλλως, τα λαμόγια δεν γλιτώνουν...
«Πιάνουμε την μύτη μας», μάς πνίγουν οι αναθυμιάσεις, η δυσωδία, όχι των τζακιών, αλλά του κομματικού υπόνομου. Ξεβράζονται οι ατιμίες και οι πομπές των αλιτήριων, κάποιοι αφήνονται ελεύθεροι με εγγύηση τα εκατομμύρια που ενθυλάκωσαν και... φουσκώνει το ποτάμι της οργής. Η οργή, όταν δεν αποτελεί πάθος, αλλά εξέγερση της ψυχής υπέρ των αδικουμένων, είναι ένα είδος «εμβριμήσεως» (=επί προσώπων, σημαίνει δυσφορώ, δυσανασχετώ, γογγύζω, κατά το λεξικό των Liddel και Scott), που χαρακτηρίζει τις ζωντανές ψυχές, όπως λέει και ο Αριστοτέλης: «Οι μη οργιζόμενοι εφ’ οις δει, ηλίθιοι δοκούντες είναι». Αοργησία, έναντι της αδικίας και του κακού, φανερώνει ευήθεια.
Το θέμα με τα 25 ευρώ απέδειξε ότι τα μέτρα τα παίρνει αποκλειστικά το πολιτικό σύστημα.
Πρόκειται για μια τεράστια πολιτική απάτη. Η κυβέρνηση των πολιτικών κοτζαμπάσηδων, βάζοντας μπροστά τον «σουλτάνο» - τρόϊκα, κρύβεται από το λαό και επιβάλει εξοντωτικά μέτρα ικανοποιώντας τους ντόπιους και ξένους εντολείς της. Τώρα που οι κομματικοί αρχηγοί βρήκαν ισοδύναμο στα τσιγάρα, το οποίο δεν ματαιώνει το στόχο, η τρόϊκα ούτε καν μίλησε. Εξάλλου, από την αρχή ο Στρός Καν είχε πει ότι τα μέτρα τα υπέδειξε η ελληνική πλευρά.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)