Αναστήτω ο Θεός και διασκορπισθήτωσαν οι εχθροί αυτού.

Στον Απόστολο μετά τη μεταφορά του Επιταφίου στα Αλληλουάρια, ακούγεται για πρώτη φορά ο στίχος:

Αναστήτω ο Θεός και διασκορπισθήτωσαν οι εχθροί αυτού...

Η  Εκκλησία αμέσως μετά την ταφή του Κυρίου, προβάλλει το χαρμόσυνο μήνυμα της Αναστάσεως.

Η έννοια της είναι μέσα στην απόλυτη θλίψη της ταφής του Θεανθρώπου, να μας προβάλλει αμέσως την προσμονή της Αναστάσεως.

ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Τα Εγκώμια όπως ψάλλονται από μοναχούς της Μονής Βατοπαιδίου

Ο πόνος της Παναγίας

Όταν η ψυχή κατέχεται από την αγάπη του Θεού, τότε, ω, πώς είναι όλα ευχάριστα, αγαπημένα και χαρμόσυνα! Η αγάπη, όμως, αυτή συνεπάγεται θλίψη· και όσο βαθύτερη είναι η αγάπη, τόσο μεγαλύτερη είναι και η θλίψη.

Η Θεοτόκος δεν αμάρτησε ποτέ, ούτε καν με το λογισμό, και δεν έχασε ποτέ τη χάρη, αλλά και Αυτή είχε μεγάλες θλίψεις. Όταν στεκόταν δίπλα στο Σταυρό, τότε ήταν η θλίψη Της απέραντη σαν τον ωκεανό, και οι πόνοι της ψυχής Της ήταν ασύγκριτα μεγαλύτεροι από τον πόνο του Αδάμ μετά την έξωση από τον Παράδεισο, γιατί και η αγάπη Της ήταν ασύγκριτα μεγαλύτερη από την αγάπη του Αδάμ στον Παράδεισο. Και αν επέζησε, επέζησε μόνο με τη θεία δύναμη, με την ενίσχυση του Κυρίου, γιατί το θέλημά Του ήταν να δει η Θεοτόκος την Ανάσταση και ύστερα, μετά την Ανάληψή Του, να παραμείνει παρηγοριά και χαρά των Αποστόλων και του νέου χριστιανικού λαού.

Σε τον αναβαλλόμενον το φως

Δοξαστικό των Αποστίχων του εσπερινού της Αποκαθήλωσης. Ήχος πλάγιος του α'.

Δός μοι τούτον τον Ξένον...

Aπόσπασμα από λόγο του Αγίου Επιφανίου

Τον ήλιον κρύψαντα τας ιδίας ακτίνας
και το καταπέτασμα του ναού διαρραγέν
τω του Σωτήρος θανάτω, ο Ιωσήφ θεασάμενος
προσήλθε των Πιλάτω και καθικετεύει λέγων:

Μεγάλη Παρασκευή

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Την Αγία και Μεγάλη Παρασκευή επιτελούμε τα άγια και σωτήρια πάθη του Κυρίου, τα οποία θεληματικά υπέστη για μας, δηλαδή τους εμπτυσμούς, τους γέλωτες, τα ραπίσματα, τις ύβρεις, την πορφυρή χλαίνη, το καλάμι, τα καρφιά, την λόγχη και τέλος το σταυρό και το θάνατο.

Η Μεγάλη Παρασκευή είναι η έκτη ημέρα της εβδομάδος που αντιστοιχεί στην έκτη ώρα της ημέρας, κατά την οποία σταυρώθηκε ο Κύριος. Ως σύμβολο της πνευματικής πορείας μας η έκτη ημέρα της Σταύρωσης είναι η ημέρα της υπέρτατης οδύνης, που ακολουθείται από την οδύνη του θανάτου, την οποία θα δοκιμάσουμε όλοι, όταν έρθει αυτή η ώρα, για να περάσουμε αντίπερα στην ανάσταση και στην αιώνια ζωή.

Μαθαίνουμε να ευλογούμε αυτήν την έκτη ώρα της ημέρας, το ίδιο και την έκτη ημέρα της εβδομάδος και γενικά οτιδήποτε συμβολίζει το στάδιο αυτό της ζωής μας, γιατί προσδοκούμε μέσα απ΄ τον πόνο να έρθει η χαρά, όπως μέρα απ΄ τα πάθη και το θάνατο του Κυρίου ήρθε η Ανάσταση.

Ο Χριστός στο Γολγοθά

Ο Χριστός στο Γολγοθά! Ο Σωτήρας μας στο σταυρό! Ο Δίκαιος πάσχει! Εκείνος που αγαπά ολόκληρο το ανθρώπινο γένος, θανατώνεται από ανθρώπους! Όποιος έχει συνείδηση, ας ντραπεί! Όποιος έχει καρδιά, ας θρηνήσει! Όποιος έχει νου, ας κατανοήσει! [...]

Ο καλός Σαμαρείτης που έσωσε την ανθρωπότητα από τις πληγές που της είχαν προξενήσει οι ληστές, έπεσε ο ίδιος στα χέρια τους. Γύρω από τον Κύριο υπήρχαν επτά είδη κακούργων. Το πρώτο είδος αντιπροσωπεύει ο Σατανάς, το δεύτερο οι πρεσβύτεροι και οι άρχοντες του Ισραηλινού λαού, το τρίτο ο Ιούδας, το τέταρτο ο Πιλάτος, το πέμπτο ο Βαραββάς, το έκτο ο αμετανόητος ληστής που συσταυρώθηκε μαζί Του και το έβδομο ο ληστής που μετάνιωσε. Ας σταματήσουμε για λίγο κι ας ατενίσουμε τη συντροφιά αυτή των κακούργων. Ανάμεσά τους στέκεται ο Υιός του Θεού, σταυρωμένος, πληγωμένος κι αιμόφυρτος.