Την Αγία και Μεγάλη Παρασκευή επιτελούμε τα άγια και σωτήρια πάθη του Κυρίου, τα οποία θεληματικά υπέστη για μας, δηλαδή τους εμπτυσμούς, τους γέλωτες, τα ραπίσματα, τις ύβρεις, την πορφυρή χλαίνη, το καλάμι, τα καρφιά, την λόγχη και τέλος το σταυρό και το θάνατο.
Η Μεγάλη Παρασκευή είναι η έκτη ημέρα της εβδομάδος που αντιστοιχεί στην έκτη ώρα της ημέρας, κατά την οποία σταυρώθηκε ο Κύριος. Ως σύμβολο της πνευματικής πορείας μας η έκτη ημέρα της Σταύρωσης είναι η ημέρα της υπέρτατης οδύνης, που ακολουθείται από την οδύνη του θανάτου, την οποία θα δοκιμάσουμε όλοι, όταν έρθει αυτή η ώρα, για να περάσουμε αντίπερα στην ανάσταση και στην αιώνια ζωή.
Μαθαίνουμε να ευλογούμε αυτήν την έκτη ώρα της ημέρας, το ίδιο και την έκτη ημέρα της εβδομάδος και γενικά οτιδήποτε συμβολίζει το στάδιο αυτό της ζωής μας, γιατί προσδοκούμε μέσα απ΄ τον πόνο να έρθει η χαρά, όπως μέρα απ΄ τα πάθη και το θάνατο του Κυρίου ήρθε η Ανάσταση.
Σαν τη Μεγάλη Εβδομάδα χωρίζεται η κάθε μέρα σε εφτά εκκλησιαστικές ώρες, την Πρώτη, την την Τρίτη, Την Έκτη, την Εννάτη και τα Μεσώρια αυτών, το Μεσώριο της Πρώτης, της Τρίτης κ.λπ., οι οποίες αποτελούν την ακολουθία των Ωρών, που τώρα διαβάζεται μόνο στα μοναστήρια.
Με την υπόμνηση της έκτης ώρας και της έκτης ημέρας της Σταύρωσης του Κυρίου αρχίζει το παρακάτω τροπάριο, που ψάλουμε την έκτη ώρα: "Ο εν τη έκτη ημέρα και ώρα/ τω Σταυρώ προσηλώσας/ την εν τω παραδείσω τολμηθείσαν τω Αδάμ αμαρτίαν/ και των πταισμάτων ημών το χειρόγραφον/ διάρρηξον Χριστέ ο Θεός/ και σώσον ημάς."
Στην εποχή μας θεωρείται χαμένος χρόνος να εμβαθύνεις στα νοήματα των στίχων. Αυτό δε σημαίνει ότι η Σταύρωση του Κυρίου δεν έχει σημαδέψει με την παρουσία της τη ζωή των ανθρώπων. Όλοι οι άνθρωποι, όταν έρχεται η εποχή της σύνεσης (ο Ιπποκράτης την προσδιορίζει στην ηλικία των σαράντα δύο ετών- έξη επτάδες) θυμούνται ότι μέσα στον πόνο ευλογούμε τη ζωή.
Τα πιο όμορφα, τα πιο κατανυκτικά και τα πιο φιλοσοφημένα τροπάρια ψάλλονται στην ακολουθία της Μεγάλης Παρασκευής. Παραθέτουμε για να το χαρείς, ευγενικέ αναγνώστη το ακόλουθο τροπάριο: "Τας αισθήσεις ημών/ καθαράς τω Χριστώ παραστήσωμεν/ και ως φίλοι αυτού/ τας ψυχάς ημών θύσωμεν (θυσιάσουμε) δι΄ αυτόν/ και μη ταις μερίμναις του βίου/ συμπνιγώμεν ως ο Ιούδας/ αλλ’ εν τοις ταμείοις ημών κράξωμεν, /Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς/ από του πονηρού ρύσαι ημάς."
http://moschoblog.blogspot.com/2011/04/blog-post_21.html
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου