Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2015

Μούγκα, στρούγκα, πούγκα

Οπως δείχνουν τα πράγματα (διότι ποτέ δεν ξέρεις) υπερκαταιγίδα δεν έρχεται. Δεν θα ρίχνει ο ουρανός χιόνια, χαλάζια και πολικές αρκούδες με μισοφαγωμένους μπακαλιάρους στα στόματά τους. Οι ιστοσελίδες που έγραφαν ότι θα έχει η Αθήνα τη μοίρα της Ατλαντίδος θα βρουν κάτι άλλο να ασχοληθούν. Κάνα ούφο, κάνα ξωτικό, κάνα σκανδαλάκι στην τηλεόραση. Ζωή να 'χουμε, οι σάχλες ποτέ δεν μας έλειψαν. Ούτε βατράχια θα βρέξει - μαζί με φλογισμένα ελληνικά ομόλογα. Το χαρτί υγείας δεν θα λείψει ούτε από τον μπουμπούκο ούτε από την κυρία Βούλτεψη. Δεν θα υπάρξει bankrun, δηλαδή σκάσιμο τραπεζικού κανονιού. Ούτε θα χρεοκοπήσουμε μονομιάς. Αυτό ξέρει πώς να το καταφέρνει η υπερδομή χωρίς να καρφώνεται. Λίγο λίγο.

Οι κομμουνιστές δεν θα φύγουν από τον ΣΥΡΙΖΑ, όσες... αναδιπλώσεις, οπισθοχωρήσεις, κυβιστήσεις, τεμενάδες και αν κάνει ο Αλέξης. Θα μείνουν, όχι επειδή δεν είναι κομμουνιστές, αλλά επειδή δεν είναι κορόιδα. Αν κυβερνά το κόμμα σου, μπορείς να δηλώνεις (και να είσαι) μια χαρά κομμουνιστής και να παραμένεις δίπλα στην κουτάλα εκφράζοντας «με έντονο τρόπο τη διαφωνία σου». Και πίτα ολόκληρη και ιδεολογία χορτάτη.

Βαζελόγαυροι

Αλλωστε, το κόλπο το έχουν μάθει ακόμη και οι αμοιβάδες. Οι πρώτοι διδάξαντες είναι οι του «πατριωτικού ΠΑΣΟΚ» (φράση ισοδύναμα άκυρη με το βαζελόγαυρος). Σου έκανε ο Σημίτης προδοσίες από δω μέχρι τη Σαγκάη και εκείνοι... δυσφορούσαν. Κατέβαινε η σημαία από τα Ιμια, ξινίλα οι πράσινοι εθναμύντορες. Παρέδιδαν τον Οτσαλάν στους Τούρκους, «δυσαρέσκεια» στους «πατριώτες» της πασοκάρας. Είπαμε, η πατρίς πατρίς αλλά και τα μισθά να πέφτουν.

Η μεγαλύτερη θυσία που μπορούσαν να κάνουν για την Ελλάδα ήταν η διοχέτευση κάποιου παραπολιτικού σε εφημερίδα, γραμμένο σε έντονο ύφος μεν αλλά όχι και τόσο οξύ ώστε να έχουν τίποτις ντράβαλα με το μαντρί, διότι ο λύκος πάντοτε περιμένει απόξω. Το όνομα του λύκου είναι κάπως μεγάλο -σαν αυτά που έχουν οι Ισπανοί ευγενείς: «Με-διώξαν-από-το-κόμμα-και-τώρα-όχι-μόνο-πρέπει-να-βρω-μια κανονική-εργασία-αλλά-οφείλω-να-δουλεύω-κι-από-πάνω!». Αυτό είναι το όνομα του λύκου που καραδοκεί για κάθε αρνί κομμουνιστικών ή εθνικιστικών αντιλήψεων που θα τολμήσει να προκαλέσει τη διαγραφή του από τη στρούγκα. Αυτά είναι δράματα, μαντάμ...

Παναγιώτης Λιάκος

dimokratianews.gr

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου