Αν ήμουν ένας από αυτούς

Αν ήμουν ένας από αυτούς:

- που αγκαλιάζονταν και φιλιόταν με τον Στρός Κάν με σκοπό το δέσιμο τούτης εδώ της χώρας, πισθάγκωνα.

- που μέμφονταν τον εθνικισμό και τον πατριωτισμό των Ελλήνων επειδή δεν ήθελαν υπό ξένη επιτροπεία τη χώρα.

- που υποδέχονταν τον κάθε απίθανο διεθνή τοκογλύφο όπως τον Ρουμπινί ή τον Σόρος κι άλλους, ενώ την ίδια στιγμή αυτοκτονούσαν δεκάδες συνάνθρωποί μας, υπό το δυσβάστακτο βάρος των χρεών τους.

- που χαριεντίζονταν με τους ντόπιους τραπεζίτες και τους υποσχότανε ότι δεν πρόκειται να χάσουν τα κέρδη τους.

- που «δημοσιογραφούσανε» μνημονιολαγνώντας καθημερινά ως παπαγαλάκια του κάθε απίθανου υπουργού.

- που κουβαλούσαν στη χώρα μας, τον κάθε απίστευτο κλόουν από όλη την Ευρώπη και τις ΗΠΑ, για να μας υποδείξουν τι θα κάνουμε…

- που καλωσόριζαν τους χαρτογιακάδες της τρόικας, σχεδιάζοντας την καταστροφική αφαίμαξη των Ελλήνων...

Τώρα που χιλιάδες συνάνθρωποί μας αδυνατούν να συντηρήσουν τις οικογένειές τους.

Τώρα που χιλιάδες περήφανοι Έλληνες έχουν πέσει σε μελαγχολία αφού η ζωή και το βιός τους καταστράφηκαν.

Αν δεν ήμουν βραδύνους, πουλημένος, ψεύτης, ΗΠΑνθρωπος, εθελόδουλος ή προδότης, θα ομολογούσα την ασυγχώρητη ακρισία μου και θα ζητούσα ΣΥΓΝΩΜΗ «ζώντων τε και τεθνεώτων»

ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ