Το φτωχό λεξιλόγιο του διλήμματος «ευρώ ή δραχμή»

Αν κρίνω από τις "επισκέψεις" σε αναρτήσεις που έχω ανεβάσει από την αρχή της ύπαρξής μου, αυτό που σας έχει τραβήξει την προσοχή είναι οι "μύθοι" για το Ελληνικό χρέος (και ό,τι αυτό συνεπάγεται για το μέλλον μας) και η σχέση μας με την ευρωζώνη. Δεν ξέρω εάν έχετε καταλάβει αυτό που έχω καταλάβει εγώ, ότι, δηλαδή, η δραχμή είναι συνέπεια του χρέους μας, και των μέχρι σήμερα επιλογών μας, και όχι "στρατηγική καθ εαυτή", και όχι αναγκαστικά "καλή" συνέπεια, αλλά ούτε αναγκαστικά "καταστροφική", καθ εαυτή.

Σε τέτοια θέματα κανείς δεν έχει το αλάνθαστο, γιατί είναι σύνθετα, και δεν προσφέρονται για οξύμωρη λογική ή επιχειρήματα του στυλ "ποιο είναι το αγαπημένο σας χρώμα". Είναι επίσης σύνθετα γιατί αφορούν στην εμπιστοσύνη που έχουμε στην αυτοδιαχείρισή μας, ή την ανασφάλεια που μας καλλιεργούν, τόσο η πραγματικότητα όσο και η πλύση εγκεφάλου των ΜΜΕ, σε συνδυασμό με την θυμική ασχετοσύνη μας, ή, απλά, τα συμφέροντά μας όπως τα βλέπει ο καθένας που έχει μικρόφωνο ή πληκτρολόγιο.

Οι "διάλογοι" που παρακολουθώ, κάπως παρακάμπτουν το πραγματικό θέμα του "χρέους", ή των "χειρισμών", ή τον φαύλο κύκλο στον οποίο έχουμε μπει δεμένοι χεροπόδαρα, και εστιάζονται στην πιθανή συνέπεια, στην δραχμή, και δαιμονοποιόντας την δραχμή, στην ουσία καταλήγουν: "Προσκυνήστε το Μνημόνιο ή το Νέο Μνημόνιο". Και μας προετοιμάζουν για χρεωκοπία (που δεν θα την πούμε έτσι αλλά κάτι άλλο), αλλά ...υπερήφανα, εντός ευρωζώνης.

Η συνέπεια αυτού του αστείου θα είναι ότι αυτός ο "Ξένος Προστάτης" που θα μας δίνει ρευστότητα, θα υπαγορεύει όχι μόνο τι ενεργειακή πολιτική θα έχουμε, αλλά τι θα φοράμε, τι θα σκεφτόμαστε και τι θα κάνουν οι κόρες μας ή οι μανάδες μας ή οι γυναίκες μας μεταξύ 3 και 5 το απόγευμα, και 10 και 2 την νύχτα. Και αυτό μπορεί να το κάνουν ούτως ή άλλως, αλλά από τα λίγα που ξέρω, έχει διαφορά εάν υπάρχει ...Προστάτης (και συγγνώμη εάν είστε μία από τις τρεις αυτές κατηγορίες).

Κανείς δεν "θέλει" την δραχμή, και το δίλημμα που παρουσιάζουν οι παπαγάλοι των ημερών είναι νομίζω πλαστό. Μπορεί και εγώ να είμαι παπαγάλος, αλλά το νομίζω ότι αυτό είναι το δίλημμα, και ανέπτυξα το θέμα όσο μπορούσα πιο ...αντικειμενικά, τον περασμένο Νοέμβριο, και όποιος ενδιαφέρεται, εκεί είναι.

Η απίθανη μιζέρια που περνάμε (και που έρχεται) δεν είναι συνέπεια ούτε της παραμονής μας στο ευρώ, ούτε της επιστροφής μας στην δραχμή. Είναι συνέπεια 30 χρόνων κοντόφθαλμης, κουτοπολιτικάντικης, λαοπλάνας και φαύλης, ξεπουλημένης "πολιτικής" (και αυτό βλέπω το έχετε παρατηρήσει). Και τα 30 αυτά χρόνια εξηγούνται θαυμάσια από τις επισημάνσεις στα σχόλια του εξάκτινου και του gstrbr, και του επίκουρου, και του αέναον, στην ανάρτηση αυτή. Και από επισήμανση του σχόλιο, (στην προηγούμενη ανάρτηση με τα διλήμματα) ότι

"δυστυχώς τα απλά διλήμματα είναι τα λάθος διλήμματα. Και για αυτό αυτά μπαίνουν σε εκλογές η σε δημοψηφίσματα.

Τώρα κάποιοι γλωσσολόγοι συνηθίζουν να λένε ότι ο Πόντιος Πιλάτος μίλαγε 1000 λέξεις και ο Ιησούς 100. Αρα στη μεταξύ τους συνομιλία για την δίκη..."

Επί 30 χρόνια έχουμε περίεργα διλήμματα, και τα αποτελέσματα τα βλέπετε. Και όποιος προβάλει ότι το δίλημμα, ή το πρόβλημα, σήμερα, είναι "ευρώ ή δραχμή", έχει, φοβάμαι, πολύ φτωχό λεξιλόγιο.

Την εικόνα την πήρα από εδώ.

http://archaeopteryxgr.blogspot.com/2012/01/blog-post_8948.html