Παρασιτική ολιγαρχία.

Είναι απαράγραπτος φυσικός-κοινωνικός νόμος. Κάθε κοινωνία έχει τη δική της ελίτ, δηλαδή την ολιγαρχία της. Ακόμα και οι κομμουνιστικές κοινωνίες είχαν τη δική τους μονοκομματική ολιγαρχία.

Η διαφορά τώρα της ελληνικής ολιγαρχίας με τις αντίστοιχες ευρωπαϊκές κ.λ.π. είναι ότι οι ξένες ολιγαρχίες, σε μεγάλο βαθμό, ακολουθούν τη λογική ότι για να υπάρχουν οι ίδιες, πρέπει να υπάρχει και ένα ικανοποιημένο κοινωνικό σώμα, το οποίο και φοβούνται. Εκμεταλλεύονται μεν οικονομικά το κοινωνικό σώμα, αλλά τουλάχιστον επανεπενδύουν μέρος των κεφαλαίων τους μέσα στο κοινωνικό σώμα.

Αντίθετα, η δική μας πλιατσικολογική, παρασιτική και κρατικοδίαιτη ολιγαρχία, αδιαφορεί για το κοινωνικό σώμα. Δεν το φοβάται. Χρησιμοποιώντας θρασύτατα το πολιτικό σύστημα, ως εργαλείο της, αρπάζει τους κόπους του κοινωνικού σώματος και κυρίως τους εξάγει στο εξωτερικό, χωρίς να δίνει φράγκο για επανεπενδύσεις εδώ. Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί.

Πρέπει να πάψει να χρησιμοποιεί το πολιτικό σύστημα για τα συμφέροντά της. Πρέπει να απαγκιστρωθεί το πολιτικό σύστημα από τα χέρια της ολιγαρχίας.

hassapis-peter.blogspot.gr