Συμφιλιώνομαι με αυτό που είμαι. Μέσα από τη μυθοπλασία μου, μέσα από τα διηγήματά μου αποδέχομαι τη διπλή καταγωγή μου. Και λέω σε όλους “αποδεχτείτε με”.
Ακούω τον βαθύ αναστεναγμό ανακούφισης όλων σας. Διακρίνω το χαμόγελο να διαγράφεται δειλά και επίμονα στα χείλη σας.
Και ρωτώ εγώ ο βλάχος.
Ποιός εκδότης θα έβγαζε τα κείμενα του Nikos αν δεν ήταν εγγονός, γιος και αδελφός.
Ποιός θα τα διάβαζε και θα τον πίεζε να γράφει και στα Ελληνικά εκτός από τη γλώσσα του.
Εμείς φταίμε.
Που αναγκάζουμε ολόκληρο παλικάρι 54 χρόνια μετά από το πρώτο φως που είδε, του υπέροχου ήλιου στο Σαν Φρανσίσκο της Καλιφόρνιας, να αποκαλύπτει τη διπλή του ταυτότητα.
Που τον τρέχουμε στην αραπιά για συμφωνίες με κάτι ελεεινούς και τον αφήνουμε στην αφάνεια πίσω από τον Παμπούκη και τη Λούκα.
Που τον βάζουμε στα διοικητικά συμβούλια εταιρειών με κάτι απίθανους τύπους όπως ο Τόμας Μίλλερ πρώην πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Ελλάδα (αν είναι δυνατόν) και ο Φίλιππος Σπυρόπουλος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, με συμμετοχή στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΟΣΕ και ένα "πέρασμα" από το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ). Και μπορεί έτσι να τον μπλέξουμε με C4I, Siemens κλπ.
Και δεν φτάνει αυτό, εκεί που έχει μάθει τη δουλειά, τον διώχνουνε ενώ κρατάνε τους άλλους δύο.
Που τον υποχρεώνουμε να γίνει σύμβουλος του Ν. Σηφουνάκη στο υπουργείο Αιγαίου επί Σημίτη.
Το παιδί δεν φτάνει που του δώσαν όνομα ίδιο με του πατέρα του, του βάλαν και υποκοριστικό για να τον ξεχωρίζουν. Δράμα.
Του φόρτωσαν και την προεδρία της ΕΠΑ Αττικής.
Τον ανάγκασαν, άκουσον άκουσον, να είναι (επί Γιώργου στο ΥΠΕΞ) άμισθος σύμβουλός του για θέματα περιβάλλοντος.
Του βάλαν να κάνει όλες τις βρώμικες δουλειές, όπως τις μετεγγραφές Μάνου και Ανδριανόπουλου στο ΠΑΣΟΚ καθώς και τη γνωριμία των Παμπούκη και Μπιρμπίλη με τον Γιώργο
Ενώ αυτός ο καημένος αισθάνεται περισσότερο «πολίτης του κόσμου παρά Ελληνας».
Και του φορτώνουμε και όλη την πράσινη ανάπτυξη και το PR της.
Μεγάλες οικογένειες, μεγάλα βάσανα.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου