Οι επίκαιροι στίχοι του Γεωργίου Σουρή

Ποιός θα φανταζόταν πως οι ξεχασμένοι στίχοι του γνωστού σατιρικού - σκωπτικού ποιητή. Γ. Σουρή (1853 - 1919), που έγραψε στην εφημερίδα του "Ρωμηός" πριν έναν αιώνα, θα αποδεικνύονταν προφητικοί και επίκαιροι και σήμερα.

Ποιος είδε κράτος λιγοστό,
σ' όλη τη γη μοναδικό,
εκατό να εξοδεύει
και πενήντα να μαζεύει;

Να τρέφει όλους τους αργούς,
να 'χη επτά Πρωθυπουργούς,
ταμείο δίχως χρήματα
και δόξης τόσα μνήματα;

Να ΄χη κλητήρες για φρορά
και να σε κλέβουν φανερά.
Κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε,
τον κλέφτη να γυρεύουνε;

Όλα σ' αυτή τη γη μασκαρευτήκαν
ονείρατα, ελπίδες και σκοποί,
οι μούρες μας μουστούνες εγινήκαν,
δεν ξέρουμε τι λέγεται ντροπή.

Σπαθί αντίληψη, μυαλό ξεφτέρι,
κάτι μισόμαθε κι όλα τα ξέρει.
Κι από προσπάππου κι από παππού
συγχρόνως μπούφος και αλεπού.

Θέλει ακόμα- κι αυτό είναι ωραίο-
να παριστάνει τον Ευρωπαίο.
Στα δύο φορώντας τα πόδια που 'χει
στο 'να λουστρίνι, στ' άλλο τσαρούχι.

Δυστυχία σου, Ελλάς,
με τα τέκνα που γεννάς!
Ω Ελλάς, ηρώων χώρα,
τι γαιδάρους βγάζεις τώρα;