Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2010

Μια περιήγηση στην ουτοπία

Του Μόσχου Εμμ. Λαγκουβάρδου

"Δος μοι πα στω και ταν γαν κινάσω" (Αρχιμήδης)

Είναι ανεξήγητο πώς δεν βλέπουμε τα πράγματα όπως είναι και τα δεχόμαστε παθητικά. Το παρακάτω ανέκδοτο μιλάει για έναν πατέρα που απέφευγε να δει την αλήθεια και δεχόταν τα ψέμματα που του έλεγε ο μελλοντικός γαμπρός του ως αληθινά. Ο δύστυχος αυτός πατέρας είχε τάξει μια αγελάδα στον μελλοντικό γαμπρό του και όσο δεν την έδινε ο γαμπρός ανέβαλε το γάμο την τελευταία στιγμή για διαφόρους λόγους, ενώ η αιτία ήταν η αγελάδα. Όταν κάποτε ορίστηκε ο γάμος, ο πατέρας πήρε το πέπλο της νύφης και τον γαμπρό απ΄ το χέρι και τον οδήγησε στο σταύλο. Έριξε το πέπλο πάνω στην αγελάδα και του είπε: Έλα, πάρ’ την. Εσύ αγελάδα θέλεις, δεν θέλεις γυναίκα.

Κάποτε και ο Ελληνικός λαός πρέπει να δει τα πράγματα όπως είναι και όχι όπως τα παρουσιάζει η τηλεόραση και οι δημοσιογράφοι που πληρώνονται από τους ιδιοκτήτες των μέσων μαζικής αποβλάκωσης. Να δει τα πράγματα όπως είναι και να πάρει τους πολιτικούς από το χέρι, να τους δείξει την κατάσταση στη χώρα και να τους πει, εσείς δε θέλετε να δουλέψετε για τους άλλους, για τον εαυτό σας θέλετε να δουλέψετε.

Και δε θα κάνει λάθος αν τους μιλήσει έτσι αρκεί να σκεφτεί αυτό το απλό πράγμα. Εσείς μιλάτε ολοένα για τον Ρουσώ ή για τον Μαρξ και θέλετε να δουλέψετε για τους άλλους, ενώ δε θέλετε ούτε να ακούσετε για το Χριστό. Ο Χριστός αντίθετα με το Ρουσώ και με τον Μαρξ ταύτισε τον εαυτό του με αυτούς που δεν είχαν στον ήλιο μοίρα, και έγινε ο ίδιος θύμα για να μην γίνουν οι άλλοι θύματα.

Αν οι πολιτικοί και τα πολιτικά κόμματα ήθελαν να δουλέψουν για τους άλλους δεν θα ανταγωνίζονταν ποιος θα καταλάβει την εξουσία, αλλά θα προσπαθούσαν να βρουν τους καλύτερους πολίτες. Πολίτης και πολιτικός είναι ο πολιτισμένος και ο εξευγενισμένος. Πολιτισμένοι και εξευγενισμένοι είναι οι πολίτες που έχουν αγαθή προαίρεση. Δεν είναι πολιτισμένοι και εξευγενισμένοι εκείνοι που με τα πελώρια εγώ τους ανταγωνίζονται ποιος θα καταλάβει την εξουσία.

Όταν αυτοί που κατέχουν τα δημόσια αξιώματα αγαπούν τους πολίτες οι λαοί ευτυχούν. Αγαπούν τους πολίτες αυτοί που τους φακελώνουν με το ηλεκτρονικό φακέλωμα και καταργούν την προσωπική τους ελευθερία; Είναι ωραίο αυτό; Οπωσδήποτε όχι. Κι αφού δεν είναι ωραίο, πως το ωραίο θα ενώσει τους πολίτες μεταξύ τους και δεν θα στρέψει τον έναν εναντίον του άλλου και όλους μαζί κατά των πολιτικών;

Οι ενώσεις διαλύονται όταν οι σχέσεις στηρίζονται στο δουλικό φόβο του κόσμου, ή στην αρχομανία και φιλαργυρία των αρχόντων. Οι ιδέες αυτές των σημερινών πολιτικών δεν είναι νέες κι ας ονομάζονται της νέας εποχής και της παγκοσμιοποίησης . Είναι οι ίδιες οι πανάρχαιες ιδέες της Ασιατικής απολυταρχίας και των ασιατικών θρησκειών της λατρείας του απολύτου. Αυτές οι ιδέες κράτησαν και κρατούν ακόμα τους λαούς της Ανατολής στην έσχατη φτώχεια και υποδούλωση. Υπάρχουν κατηγορίες ανθρώπων που η αξία τους είναι "΄λιγότερη από σκόνη".

Οι Έλληνες με τους αγώνες τους εμπόδισαν την ασιατική απολυταρχία να επεκταθεί στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο. Η ίδια απολυταρχία έρχεται τώρα από την Ευρώπη ως "Νέα Εποχή" ή ως "παγκοσμιοποίηση" που είναι το ίδιο, να απειλήσει την Ελλάδα. Τί νέο κομίζουν οι πολιτικοί στην Ελλάδα; Το ηλεκτρονικό φακέλωμα; Την ανεργία των νέων η οποία δεν θα πάψει να υπάρχει ποτέ; Την άγρια φορολογία των φτωχών; Ως πότε; Κανείς δεν μιλάει τώρα για "καλύτερες μέρες" και για "έξοδο από το τούνελ". Ποια είναι η αγαθή προαίρεση των πολιτικών; Κι αν δεν έχουν αγαθή προαίρεση ποιος θα τους πιστέψει ότι θέλουν να δουλέψουν για τους άλλους; Ότι δεν τους πιστεύει κανείς το μαρτυρεί η αποχή.

Ας προσέχει καθένας που εποικοδομεί. Έτσι λέει το Ευαγγέλιο. Κανείς δεν μπορεί να βάλει θεμέλιο άλλο από αυτό που υπάρχει και που είναι ο Ιησούς Χριστός. Κανείς δεν μπορεί να γίνεται για πάντα πιστευτός ότι θέλει να δουλέψει για τους άλλους, ενώ δεν έχει αγαθή προαίρεση. Αυτό εννοούσε και ο αρχαίος σοφός λέγοντας ότι αν δεν έχεις τόπο και θεμέλιο δεν κάνεις τίποτε. Τα σχέδιά σου όλα είναι μια ουτοπία.

Δος μου πού να σταθώ και θα κινήσω τη γη. Με τα λόγια αυτά ο Αρχιμήδης διαπιστώνει ότι ο άνθρωπος δεν κάνει τίποτε αν δεν έχει πνευματικό θεμέλιο. Αυτό που προέχει για τον αρχαίο σοφό είναι το πνεύμα. Αν δεν έχουμε πνευματικό θεμέλιο, κάνουμε απλώς βλακείες με έξυπνο τρόπο, μα τρύπα στο νερό, που λέει ο λαός. Αυτό στη γλώσσα της φιλοσοφίας λέγεται "ουτοπία", "ου τόπος", όχι πνευματικό θεμέλιο.

Ο Αρχιμήδης, όπως όλοι αρχαίοι σοφοί, με την ευσέβειά τους και την πίστη τους στο πνεύμα είναι χριστιανοί προ Χριστού, γιατί είχαν τη συνείδησή τους, τον σπερματικό λόγο μέσα στην ψυχή τους. Αναζητούσαν το πνευματικό τους θεμέλιο στον άγνωστο Θεό.

Εμείς οι Χριστιανοί δεν αναζητούμε ουτοπίες. Γνωρίζουμε ότι πρέπει να προσέχει κανείς που εποικοδομεί. Κανείς δεν μπορεί να βάλει άλλο θεμέλιο από αυτό που υπάρχει και που είναι ο Ιησούς Χριστός. Ο Χριστιανισμός δεν είναι ουτοπία. Έχει το πνευματικό του θεμέλιο, που κανείς δεν μπορεί να το αγνοήσει πια. Ο κόσμος μετά το Χριστό διαιρείται σε φιλοχρήστους και σε χριστομάχους. Τρίτη επιλογή δεν υπάρχει.

Αν το θεμέλιό μας δεν είναι ο Χριστός, η αγαθή προαίρεση, η αγάπη, πως θα γίνουμε πιστευτοί ότι θέλουμε να δουλέψουμε για τους άλλους, πως δεν θα είμαστε ψεύτες και υποκριτές;Όλα μπορούν να μας τα πάρουμε. Όλα μπορεί να τα χάσουμε, εκτός από την αγαθή προαίρεση και από την αγάπη του Χριστού. Ποιος θα μας χωρίσει απ΄ την αγάπη του Χριστού;

Ποια είναι η προαίρεση των πολιτικών κομμάτων;
http://lagouvardospot.blogspot.com/2010/11/blog-post_11.html

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου