Αυτό δεν αρέσει στους παγκόσμιους τραπεζίτες και κερδοσκόπους, εξ ου και η μανία τους να εκθρονίσουν τον Καντάφι, τερματίζοντας την ανεξαρτησία της χώρας του.
Σήμερα, η Λιβύη τυπώνει δικό της χρήμα, το δηνάριο, μέσω της κεντρικής της τράπεζας. Ελάχιστοι αμφιβάλλουν πως η χώρα είναι αυτόνομη, διαθέτει πλούσιους πόρους, και είναι σε θέση να καθορίσει την οικονομική της πορεία. Το πρόβλημα είναι ότι τα τραπεζικά καρτέλ της παγκοσμιοποίησης πρέπει να συναλλαχτούν με τη λιβυκή Κεντρική Τράπεζα και το εθνικό της νόμισμα αν θέλουν να κάνουν δουλειές με τη χώρα. Και επειδή δεν έχουν τον έλεγχο του συστήματος, αποφάσισαν να τα αλλάξουν όλα. Η εν λόγω τράπεζα μπορεί να μην φαίνεται ως στόχος, με βάση τα λεγόμενα του Ομπάμα, του Κάμερον, και του Σαρκοζύ, αλλά αποτελεί προτεραιότητα για τους οπαδούς της παγκοσμιοποίησης, που προσπαθούν να εντάξουν τη Λιβύη στη λίστα με τις υποταγμένες χώρες.
Όταν ο κουρνιαχτός από τους πυραύλους κατακαθίσει, θα δούμε τους Ευρωπαίους «μεταρρυθμιστές» να εισβάλλουν στη κατεστραμμένη Λιβύη, προσπαθώντας να αλλάξουν το νομισματικό της σύστημα, πλημμυρίζοντάς το με δολάρια, και ετοιμάζοντας τους ατέλειωτους κύκλους του πληθωρισμού.
Η κρατικά και εθνικά ελεγχόμενη Κεντρική Τράπεζα της Λιβύης λειτουργεί πολύ διαφορετικά από τις αντίστοιχες αμερικανικές και ευρωπαϊκές. Δεν είναι ιδιωτική, κερδοσκοπική, με μετόχους, όπως είναι η αμερικανική Federal Reserve, και η Τράπεζα της Αγγλίας. Βάσει του λιβυκού Συντάγματος, η τράπεζα έχει σκοπό τη νομισματική σταθερότητα και την ανάπτυξη της οικονομίας της χώρας.
Η Λιβύη έχει αποθέματα χρυσού που αποτελούν μεγάλο ποσοστό του ΑΕΠ της, και που είναι πολύ περισσότερα από αυτά οποιασδήποτε άλλης χώρας (εκτός του Λιβάνου), σύμφωνα με στοιχεία του ΔΝΤ και του λονδρέζικου Παγκόσμιου Συμβουλίου Χρυσού. Η τελευταία τιμή του χρυσού στη παγκόσμια αγορά είναι $1.430 η ουγγιά.
Τι θα γίνει όλος αυτός ο χρυσός μόλις ηττηθεί ο Καντάφι και οι σύμμαχοι αναλάβουν τον έλεγχο της Τρίπολης; Θα χαθεί, ή θα ανταλλαγεί με χάρτινα δολάρια;
Οι ιδιωτικές κεντρικές τράπεζες του κόσμου προκαλούν πληθωρισμό, και δημιουργούν φούσκες τις οποίες μετά σπάνε, έτσι ώστε να μεταφέρονται τεράστια ποσά από τις κατώτερες οικονομικά τάξεις στις ισχυρές ελίτ.
Συνεπώς εύκολα διαγιγνώσκονται οι βασικές αιτίες για το χάος στη Μέση Ανατολή, και για την επίθεση εναντίον της Λιβύης. Η παγκόσμια να τάξη, χρησιμοποιεί κάθε μέσο που έχει στη διάθεσή της για να προωθήσει τα σχέδια της. Η Αίγυπτος και η Τυνησία μπήκαν σε καθεστώς ενδιάμεσης δικτατορίας, και παράλληλα δέθηκαν με τα δεσμά δισεκατομμυρίων δολαρίων σε φτηνά δάνεια από τη Παγκόσμια Τράπεζα και την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης.
Όποια χώρα αντιστέκεται στις επιταγές και στους σχεδιασμούς της παγκοσμιοποίησης, θα υποστεί τις συνέπειες. Αυτό είναι το μάθημα της Λιβύης. Ο πόλεμος εναντίον των ανυπόταχτων χωρών έχει σκοπό τη ταπείνωση και την επαναφορά τους στη κοινή γραμμή.
S.A.-21st Century Wire
http://www.antinews.gr/2011/03/30/93982/
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου