Η ζωή στις σύγχρονες πόλεις είναι ζωή σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Είναι αδύνατο να επιβιώσεις για πολύ καιρό. Ο Αμερικανός ποιητής Μπλογκ στο ποίημά του "Δώδεκα τρόποι να σκοτώσεις έναν άνθρωπο" γράφει: "Yπάρχουν πολλοί τρόποι να σκοτώσεις έναν άνθρωπο. Ο πιο σίγουρος, ο πιο ασφαλής, ο πιο αποτελεσματικός, είναι να τον αφήσεις να ζει σε μια σύγχρονη πόλη."
Η σύγχρονη πόλη καταχρηστικώς φέρει αυτό το όνομα. Πόλη ονομάστηκε ο χώρος, όπου ενάρετοι άνθρωποι μπορούσαν να συμφωνήσουν στην αναζήτηση του καλού. "Η δυνατότητα ύπαρξης μιας πόλης, που αποτελεί το πεδίο όπου αναζητείται από κοινού το καλό, έχει εξαφανιστεί" (Ίλιτς).
Στις πόλεις, όπως και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης οι ίδιες συνθήκες επικρατούν και οι ίδιες σκέψεις και αισθήματα υποβάλλονται σε όλους "χάρις" στην τηλεόραση. Το πνεύμα του στρατοπέδου συγκέντρωσης περισφίγγει τους κατοίκους μιας σύγχρονης πόλης.Η ψυχή του ανθρώπου ασφυκτιά:" Λυπήσου μας, Κύριε. Χάθηκαν οι μέρες μας μάταια".
Η εξουσία υποβάλλει στον υπήκοο το αίσθημα αυτοϋποτίμησης. Ο αδικούμενος φταίει για τις αδικίες εις βάρος του. "Είδατε,τί κάνατε;" ρωτούν οι εξουσιαστές, όπως έκαναν οι φίλοι του Ιώβ, που προσπαθούσαν τον πείσουν να μην πιστεύει στην αθωότητά του.
Όποιος τιμωρείται, κάτι έκανε. Αν τον έκλεψαν ίσως είσαι γεννημένος να τον κλέβουν. Πρέπει να δώσει λόγο γιατί τον κλέβουν. Με τη λογική αυτή η ενοχή δεν βαρύνει τον ένοχο, αλλά το θύμα του. "Είδες, τί έκανες;" ρωτάει ο θύτης το θύμα του.
Σε μια αγροτική διαδήλωση στο Κιλελέρ, στην οποία παρίστατο και ο τότε πρωθυπουργός, οι αγρότες φώναζαν αγανακτισμένοι συνθήματα κατά της κυβέρνησης. Μαζί τους διαμαρτυρόταν και ο πρωθυπουργός! Ήταν σαν να τους έλεγε, "είδατε τι κάνατε; Η ίδια η κυβέρνηση είναι αγανακτισμένη με την πολιτική της"!
Ένα από τα αγαπημένα μου Ευαγγέλια είναι το Ευαγγέλιο της τετάρτης Κυριακής το οποίο παραθέτω εδώ, γιατί σ΄ αυτό φαίνεται ένας άνθρωπος με τόσο καλό χαρακτήρα, που μου δίνει χαρά κάθε φορά που διαβάζω γι΄ αυτόν! Είναι ο εκατόνταρχος που πηγαίνει στον Ιησού γιατί είναι άρρωστος ο δούλος του (οι δούλοι εκείνη την εποχή ήταν όπως ήταν τα ψυχοπαίδια σε μας) και τον παρακαλεί να τον θεραπεύσει. Η στάση του και η ομορφιά του χαρακτήρα του έκανε τον ίδιο τον Κύριο, να τον θαυμάσει. Δείτε πως περιγράφει το γεγονός ο ευαγγελιστής Ματθαίος:
"Τω καιρώ εκείνω, ελθόντι του Ιησού εις Καπερναούμ, προσήλθεν αυτώ εκατόνταρχος παρακαλών αυτόν και λέγων. Κύριε, ο παις μου βέβληται εν τη οικία παραλυτικός, δεινώς βασανιζόμενος. Και λέγει αυτώ ο Ιησούς. Εγώ ελθών θεραπεύσω αυτόν. Και αποκριθείς ο εκατόνταρχος έφη. Κύριε, ουκ είμαι ικανός ίνα μου υπό την στέγην εισέλθης. Αλλά μόνον ειπέ λόγον, και ιαθήσεται ο παις μου. Και γαρ εγώ άνθρωπος ειμί υπό εξουσίαν, έχων υπ΄ εμαυτόν στρατιώτας, και λέγω τούτο, πορεύθητι, και πορεύεται, και άλλω, έρχου, και έρχεται, και τω δούλω μου, ποίησον τούτο και ποιεί. Ακούσας δε ο Ιησούς εθαύμασε και είπε τοις ακολουθούσιν. Αμήν λέγω υμίν, ουδέ εν τω Ισραήλ τοσαύτην πίστιν εύρον. Λέγω δε υμίν ότι πολλοί από ανατολών και δυσμών ήξουσι και ανακληθήσονται μετά Αβραάμ και Ισαάκ και Ιακώβ εν τη βασιλεία των ουρανών, οι δε υιοί της βασιλείας εκβληθήσονται εις το σκότος το εξώτερον. Εκεί έσται ο κλαυθμός και ο βρυγμός των οδόντων. και είπεν ο Ιησούς τω εκατοντάρχω. Ύπαγε, και ως επίστευσας, γενηθήτω σοι. Και ιάθη ο παις αυτού εν τη ώρα εκείνη."
http://lagouvardospot.blogspot.com/2011/06/blog-post_4505.html
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου