Μετά ήρθαν στα πράγματα οι αντιστασιακοί και λοιποί δημοκράτες, και η ελευθερία περίσσεψε σ΄ αυτό τον τόπο. Σήμερα ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπ, έχει και αυτός μουστάκι, είπε ότι κάθε οικογένεια θα έχει έναν εργαζόμενο, και κάθε μπαλκόνι μία γλάστρα με χασίς. Και το κάνει πράξη. Οι αντιστασιακοί και λοιποί δημοκράτες, ευτυχώς δεν είμαι πλέον ένας από αυτούς, είμαι τώρα 50 χρονών και καταλαβαίνω, τον χειροκροτούν επειδή είναι σοσιαλιστής. Ότι και να πει, ότι και να κάνει είναι καλό, είναι σωστό, είναι δημοκρατικό.
Πριν περίπου σαράντα χρόνια, οι αντιστασιακοί και λοιποί δημοκράτες διαδήλωναν στο πολυτεχνείο ζητώντας «ψωμί, παιδεία, ελευθερία».
Σήμερα οι ίδιοι άνθρωποι, με τον αρχηγό τους, τρώνε μόνοι τους το ψωμί, στέλνουν τα παιδιά τους για να μορφωθούν στο εξωτερικό και σ΄ εμάς παραχώρησαν το «χορταστικό» προνόμιο της ελευθερίας. Μιας ΜΑΤωμένης ελευθερίας, η οποία οριοθετείται από φράχτες. Μιας αρρωστημένης ελευθερίας, στην οποία οι αναθυμιάσεις από την πρέζα, τα χημικά αέρια και τους καπνούς των δακρυγόνων, στερούν από τους πολίτες κάθε ίχνος αξιοπρέπειας. Μιας κατά παραχώρηση, υβριδικής ελευθερίας, η οποία διαμορφώνεται σύμφωνα με τις ανάγκες, και περιορίζεται δια της βίας, από τους αντιστασιακούς και δημοκράτες. Από επαγγελματίες αντιστασιακούς και δημοκράτες, οι οποίοι έχοντας κλέψει το ψωμί, την παιδεία, την υγεία, την εργασία, αναγκάζουν τους πολίτες να ζητούν και πάλι, ύστερα από σαράντα χρόνια, ψωμί, παιδεία, ελευθερία.
Αυτή τη φορά όμως, είμαι συνειδητά αντιστασιακός, αλλά όχι δημοκράτης του φράχτη και της γλάστρας.
Τάσος Καρ.
http://filotimia.blogspot.com/2011/09/blog-post_11.html
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου