Η δυστυχία να σαι γέρος στις ανεπτυγμένες χώρες!

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

"Αδελφοί, τω Θεώ χάρις τω πάντοτε θριαμβεύοντι ημάς εν τω Χριστώ."
(Kορινθ. Β΄, 2,14'17)

Οι πρώτοι που αισθάνονται το δυσβάστακτο βάρος των σκληρών οικονομικών μέτρων, που θα τους εξοντώσουν είναι οι γέροι. Οι γέροι αφού υπέστησαν στις ανεπτυγμένες χώρες του δυτικού κόσμου, τον ηθικό τους θάνατο με τον εξευτελισμό και την απομόνωση, δέχονται τώρα με τις κυβερνήσεις των τεχνοκρατών και της παγκόσμιας δικτατορίας και τη φυσική τους εξόντωση.
Ένα δείγμα του εξευτελισμού και της περιφρόνησης των γέρων είναι αυτό που συμβαίνει ανέκαθεν στη Γερμανία. Στη Γερμανία κλείνουν τους γέρους σε ιδρύματα. Εκεί τους επισκέπτονται μια φορά στους τέσσερις μήνες, εκτός αν ο γέρος βρίσκεται στα τελευταία του, οπότε οι επισκέψεις γίνονται μια φορά το μήνα.
Τους πηγαίνουν κάθε φορά μία ανθοδέσμη. Τους δείχνουν και τα εγγόνια τους, που οι παππούδες τα βλέπουν στους διαδρόμους και στις αίθουσες αναμονής, σαν ξένοι. Ο Γκαίτε επισκέφθηκε τη μάνα του τέσσερις φορές, σε ολόκληρη τη ζωή του! Και έζησε πολλά χρόνια. Πάνω από ογδόντα.
Ο Γκαίτε πίστευε ότι υπεραγαπούσε τη μητέρα του! Αλλά αυτό δεν είναι παράξενο στις ανεπτυγμένες χώρες της Δύσης και τελευταία και σε μας. Η ιδέα που έχει για την αγάπη ένας κόσμος που απομακρύνθηκε απ΄ το Χριστό, είναι ότι η αγάπη είναι ένας επιπόλαιος συναισθηματισμός, που δεν συγκρίνεται με αρετές όπως είναι π.χ. η σοφία. Αυτό πίστευε για την αγάπη ο κόσμος πριν το Χριστό, όπως φαίνεται από όλες τις παγανιστικές θρησκείες, αρχαίες και νέες. Θεωρούν την αγάπη συναίσθημα και την συνδέουν με την αδυναμία, αν δεν την αγνοούν ολότελα όπως στην ειδωλολατρία και στην πολυθεϊα.
Ο κόσμος που αγνόησε τη Διδασκαλία του Χριστού επιστρέφει σε μια νέα βαρβαρότητα;
Ύστερα από δυο παγκοσμίους πολέμους και από τα αμέτρητα θύματα που βύθισαν στη λύπη και στο πένθος τους λαούς της γης, ο κόσμος αυτός συνεχίζει να εξοπλίζεται για έναν ακόμα παρόμοιο καταστρεπτικό πόλεμο! Οι πλούσιοι με το φόβο τους του υπερπληθυσμού πριονίζουν το κλαδί κάτω από τα πόδια τους!
Τί σημαίνει η παραβολή των κακών γεωργών με τα σημερινά δεδομένα; Ποιοι καταχράστηκαν σαν τους κακούς γεωργούς τις θέσεις που τους εμπιστεύθηκαν; Ποιοι πρόδωσαν αυτόν που είχαν καθήκον να υπηρετήσουν πιστά; Ποιοι έφθασαν μέχρι το έγκλημα; Ποιο θα είναι το τέλος τους;
Ας δούμε ποιο είναι το τέλος των κακών γεωργών της παραβολής. Τί γράφει το Ευαγγέλιο; "Τί ουν ποιήσει αυτοίς ο κύριος του αμπελώνος; Ελεύσεται και απωλέσει τους γεωργούς τούτους, και δώσει τον αμπελώνα άλλοις (...) Τί εστί γεγραμμένον; "Λίθον ο απεδοκίμασαν οι οικοδομούντες, ούτος εγεννήθη εις κεφαλήν γωνίας." Πας ο πεσών επ΄ εκείνον τον λίθον σσυνθλασθήσεται. εφ΄ ον δ΄ αν πέση, λικμήσει αυτόν."
(Τί θα τους κάνει λοιπόν αυτούς ο ιδιοκτήτης του αμπελιού; Θα έρθει και θα τους εξολοθρεύσει αυτούς τους γεωργούς και θα δώσει το αμπέλι σε άλλους (...) Τί σημαίνουν λοιπόν τα λόγια αυτά της Γραφής: Ο λίθος που πέταξαν σαν άχρηστο οι οικοδομούντες αυτός έγινε αγκωνάρι. Όποιος πέσει πάνω σ΄ αυτόν θα τσακιστεί, και σ΄ όποιον πέσει ο λίθος θα τον κομματιάσει.)

http://moschoblog.blogspot.com/2011/11/blog-post_14.html