Λίγοι είναι όμως εκείνοι που γνωρίζουν πως ο Νίκολα Γκρουέφσκι έχει μία μητέρα που μιλάει άπταιστα τα Ελληνικά (όπως και ο ίδιος αν και το κρύβει επιμελέστατα), τηρεί τις Ελληνικές παραδόσεις και με πολύ κόπο μεγάλωσε τον γιό της, ο οποίος ήταν προσκολλημένος επάνω της για αρκετά χρόνια μετά και την εφηβική του ηλικία.
Ο νεαρός Γκρουέφσκι, στις αρχές της δεκαετίας του 1990 «καβαλούσε» ένα ψευτοκάμπριο (Ford, σύμφωνα με τον άνθρωπο που μας μετέφερε την πληροφορία, αν και μας τόνισε πως δεν θυμάται καλά το αυτοκίνητο) και συνήθιζε να συχνάζει σε ένα χαρμπουγκεράδικο που βρισκόταν απέναντι από την Ελληνική Πρεσβεία. Εκεί σπαταλούσε πολλές ώρες της καθημερινότητάς του, σκεπτόμενος ίσως την Ελλάδα. Λίγο η ανασφάλεια εκείνων των χρόνων, λίγο η φτώχεια και λίγο η σκέψεις για την Ελλάδα, δεν άργησε να έρθει η στιγμή που ο νεαρός τόλμησε και πέρασε την πόρτα του Ελληνικού Γραφείου και συμπλήρωσε μία αίτηση για πρόσληψη, αναγράφοντας τα στοιχεία του ως Ελληνικής καταγωγής. Όμως, επειδή κανείς δεν προσλαμβάνεται –ιδιαίτερα σε τέτοιου είδους υπηρεσίες- χωρίς έρευνα, δυστυχώς ο νεαρός Νίκολα Γκρουέφσκι έζησε το συναίσθημα της απόρριψης, αφού σύμφωνα με πληροφορίες ήταν άτομο πολύ «ομιλητικό», απείθαρχο (αν και η μητέρα του ήταν ιδιαίτερα αυστηρή), αλλά είχε αρχίσει να έχει κάποιες χαμηλού βαθμού επαφές με τον υπόκοσμο αλλά και τους εθνικιστές Σκοπιανούς (VMRΟ) που ζούσαν με το όραμα της άλωσης της Θεσσαλονίκης.
Από τότε μέχρι σήμερα, έχει περάσει πολύς χρόνος, και φαίνεται πως είτε η Ελλάδα έκανε ένα τεράστιο λάθος είτε οι μισέλληνες σλαβόφωνοι (βουλγαρικής καταγωγής) βρήκαν τον άνθρωπό τους, αφού ο νεαρός ελίχθηκε και προωθήθηκε στην –πρωθυπουργία των Σκοπίων, εμποτισμένος όμως με το αίσθημα της απόρριψής του από την Ελλάδα. Εάν παρατηρήσουμε ορθολογιστικά την επιλογή απόρριψής του από τις Ελληνικές διπλωματικές αρχές, διαπιστώνουμε πως ορθά έπραξαν, αφού ο αλλοπρόσαλλος χαρακτήρας του νεαρού δεν ήταν δυνατόν να εγκολπωθεί σε μία υπηρεσία που απαιτούσε σοβαρότητα, εχεμύθεια και ύψιστη προσοχή στις κοινωνικές επαφές, αλλά και στην προσωπική ακόμη ζωή.
Στα Σκόπια του Γκρουέφσκι, όπου μία ανθρώπινη ζωή κοστίζει λιγότερο από ένα ποδήλατο, ο πρωθυπουργός των Σκοπίων απολαμβάνει της εμπιστοσύνης της τοπικής μαφίας και έχει αποδειχθεί ένα πολύ καλό όργανο εκείνων που δρουν συντονισμένα κατά των Ελληνικών συμφερόντων. Αλήθεια, ποιόν καλύτερο για τη θέση του πρωθυπουργού θα εύρισκαν, πέρα από τον Νίκολα, ο οποίος μίσησε την Ελλάδα επειδή δεν τον δέχθηκε για υπάλληλό της;
Σήμερα, όμως, που τα Σκόπια κινδυνεύουν με κατάρρευση, απειλούνται ευθέως από την Αλβανία και τα εξτρεμιστικά στοιχεία (UCC) που έχουν ήδη εισέλθει σε περιοχές της χώρας απειλώντας με αιματηρό εμφύλιο, ο Νίκολα Γκρουέφσκι ίσως πολύ σύντομα βιώσει την εγκατάλειψη εκείνων που τον έχρισαν πρωθυπουργό και ίσως –ακόμη χειρότερα- γίνει το εξιλαστήριο θύμα της αποτυχίας μιάς αδιέξοδης πολιτικής απέναντι στην Ελλάδα. Δυστυχώς για τον ίδιο, η αγάπη του αλλά και το μίσος του για την Ελλάδα, τον οδήγησαν να γίνει ένα μεγάλο θύμα.
Εν όψει εξελίξεων στα Σκόπια, τα χαιρετίσματά μας στον πικραμένο Νίκολα…
Κωνσταντίνος
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου