Κατάφερα να ξοφλήσω τις φορολογικές μου υποχρεώσεις του 2010, στις αρχές του 2012. Είπα χαρακτηριστικά στην κυρία στην ΔΟΥ που πήρε ή έδωσε το τελευταίο σχετικό χαρτί: "Άντε, και του χρόνου". Με κοίταξε αλαφιασμένη και μου είπε "τι και του χρόνου κύριέ μου, είναι ήδη 2012". Και η λέξη "κατάφερα" είναι λανθασμένη. "Αναγκάστηκα" είναι η σωστή λέξη, αφού δεν ξόφλησα από εισόδημα, αλλά από αποταμιεύσεις -- προνομιούχος! 
Μιλάνε για 5 ή 10 δόσεις για εξόφληση τέλους ακινήτων ή του φόρου εισοδήματος. Καλό έε; Θα ξοφλήσω του χρόνου τον Ιούνιο του 2013 τον φόρο εισοδήματος για το 2011. Πρέπει να είναι κάποιος αφελής να μην καταλαβαίνει ότι ή το φορολογικό σύστημα, ή εμείς δεν θα υπάρχουμε το 2014, για να ξοφλήσουμε ο,τιδήποτε. Η απλά μετακυλίεται το "δημόσιο χρέος" σε "ιδιωτικό χρέος", και, ορίστε, επιμηκύνεται και η ...ληκτότητα! Να ...αναπτυξιακή ιδιωτικοποίηση... που προφανώς δεν είναι ακριβώς ...αειφόρα. Έτσι που πάμε, θέμα χρόνου η 5ετής και 10ετής εξόφληση υποχρεώσεων προς το Δημόσιο. Και να θυμίσω τι σημαίνει και τι συνέπειες έχει το τέλος ακινήτων; Varlik vergisi, και ο νοών νοείτω."Πολιτικά", αυτό σημαίνει end-gaming, ή ότι η Κυβέρνηση ή δεν θα μακροημερεύσει, ή θα μεταλλαχθεί σε κάποιου είδους μεσοπολεμικής καταναγκαστικής κατάστασης -- λίγο πιο απροκάλυπτης από αυτό που έχουμε σήμερα...
Αν το "ξυπνήστε κωθώνια" ακούγεται αγενές, το είπα και πιο ευγενικά...
archaeopteryxgr.blogspot.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου