Με βάση λοιπόν την ευρωσιωνιστική αντίληψη για το τί σημαίνει "ανθρώπινο δικαίωμα", το προαναφερθέν δικαστήριο αποφάσισε ότι ο εργοδότης έχει κάθε δικαίωμα να απολύσει τον υπάλληλο που θα επιμείνει να "προκαλεί τους πελάτες" φορώντας το ιερό σύμβολο του Τιμίου Σταυρού.
Η παράπανω απόφαση ήταν η κατάληξη της προσφυγής τεσσάρων Βρετανών πολιτών οι οποίοι είχαν απολυθεί απο τις εργασίες τους επειδή τόλμησαν να έχουν κρεμασμένο στο λαιμό τους τον Τίμιο Σταυρό (μία εξ αυτών των πολιτών εργαζόταν στις βρετανικές αερογραμμές).
Αν λοιπόν το αυτό το δικαστήριο λειτουργούσε έστω και με βάση τους δικούς τους ευρωνόμους και συνθήκες τότε δεν θα είχε μπεί στην διαδικασία να ερμηνεύσει με αντιχριστιανικό τρόπο τα άρθρα 9 και 14 της σύμβασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων, λέγοντας με απαράδεκτο νομικά τρόπο ότι:
"Η Σύμβαση προστατεύει τα δικαιώματα των ατόμων να εκδηλώνουν τη θρησκεία τους εκτός της επαγγελματικής τους σφαίρας. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι στο πλαίσιο της εργασίας του ένα άτομο μπορεί να επιμείνει στο να είναι σε θέση να εκδηλώνει τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις με οποιοδήποτε τρόπο θέλει".
Είναι ηλίου φαεινότερον πως αυτό το σκεπτικό της απόφασης, είναι καθαρά ευθυγραμμισμένο στην ταλμουδικής - εωσφορικής έμπνευσης μασωνική αντίληψη περί θρησκευτικών δικαιωμάτων και φυσικά στα δόγματα της Νέας Εποχής.
Ακόμα και αν κάποιος είναι άθεος και ως εκ τούτου η απόφαση αυτή του είναι παντελώς αδιάφορη, μπορεί να διακρίνει το προφανές, ότι δηλαδή το δικαστήριο αυτό πρέπει σύντομα να αλλάξει ονομασία και να μετονομασθεί σε "δικαστήριο εργοδοτικών - σιωνιστικών δικαιωμάτων".
klassikoperiptosi.blogspot.gr/
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου