Λόγος Ζ΄ – Περί πειρασμών κατά την διάρκεια των ονείρων

Μάταια με σκανδαλίζεις ασταμάτητα με νυχτερινά όνειρα –άλλοτε θλιμμένα, άλλοτε πάλι χαρούμενα– εσύ, ο εχθρός των ανθρωπίνων ψυχών, ο εφευρέτης κάθε ανομίας! Μήπως νομίζεις ότι θα παραπλανήσεις την ψυχή μου και θα την αναγκάσεις να τα παραδεχθεί ως αληθινά; Εξαφανίσου, απαίσιε, εξαφανίσου από εμένα μαζί με όλα σου τα τεχνάσματα!

Ο Χριστός είναι ο Σωτήρας μου. Αυτός είναι το φώς, η αγαλλίασή μου, ο έπαινος, η δόξα μου, η ανίκητη βοήθεια και το πιο αγέρωχο τείχος εναντίον σου. Ποτέ δεν θα με κάνεις –στο λέω ελπίζον­τας στον Χριστό– να εκλαμβάνω τα όνειρά σου σαν αληθινά. Από την στιγμή πού σε γνώρισα, κατάλαβα αμέσως ότι ζηλεύεις την ζωή μου, είσαι ολέθριος σύμβουλος, κακόβουλος όφις και η πλάνη, πού απομακρύνει από τον Θεό και οδηγεί στην κόλαση, αν και δείχνεις καμμιά φορά και κάτι δίκαιο. Δεν φανερώνεις τα όνειρα προς όφελος της ψυχής και δεν υπάρχει σε αυτά κάτι δίκαιο. Προσπαθείς να οδηγήσεις σιγά-σιγά την ψυχή μου σε πλάνη και να την υποδουλώσεις, ώστε να την ρίξεις στην τόσο προσ­φιλή σε εσένα άβυσσο της υπερ­ηφανείας. Η, αφού της δείξεις τους διώκτες του Χριστού να βρίσκονται στο φως μαζί με τον Μωυσή, δηλαδή τον μωσαϊκό νόμο,τόν ιουδαϊσμό, ενώ τον Χριστό με τους μαθητές Του σε βαθύ σκοτάδι, προσπαθείς να την πείσεις να ενωθεί με τους διώκτες του Χριστού. Έτσι έπεισες άλλοτε έναν μοναχό να φύγει από την ορθή πίστη και να δεχθεί την θεομίσητη εβραϊκή απιστία. Γι’ αυτό μακάριος είναι οποίος μίσησε όλα τα τεχνάσματά σου, όχι μόνο τα εμφανώς κακά αλλά και τα ψεύτικα αγαθά.

Επειδή μέσα σου, θεομίσητε, βρίσκεται ο σπόρος κάθε ανομίας, πού πάντοτε διατηρεί την ιδιότητά του, όλη η προσπάθεια συνίσταται στο να παραπλανήσεις με κάθε τρόπο τις ψυχές των ανθρώπων, άλλοτε με την βοήθεια των άστρων και άλλοτε με διαφόρων ειδών μαγείες, όπως με το πέταγμα των πουλιών, την νεφελοσκοπία, τα μάγια με το κριθάρι, το αλεύρι, τα όσπρια, την κίνηση του ματιού η το διάβασμα της παλάμης.

Με όλα αυτά, κακούργε, κολακεύεις με δόλιο σκοπό και ρίχνεις τους ανόητους στις φλόγες των υποχθονίων βασάνων. Δεν είσαι όμως καθόλου δυνατός να ξεγελάσεις τις σκέψεις αυτών, οι οποίοι με την ακλόνητη και αγνή πίστη τους υπηρετούν τον Χριστό, τον Βασιλέα των όλων και Θεό. Αυτοί στέκονται γερά επάνω στην σκληρή πέτρα των ιερών εντολών Του και της θείας αγάπης Του, κατανικώντας έτσι όλους τους πειρασμούς σου. Εξαφανίσου λοιπόν μαζί με όλους τους φθοροποιούς δαιμονικούς πειρασμούς σου. Με αυτές τις πλάνες σου να ξεγελάς τους άλλους πού δεν ξέρουν με βεβαιότητα την κακία σου, εννοώ τους αθέους Χαλδαίους, τους υπερηφάνους Ιταλούς και Γερμανούς, πού υποκύπτουν στα ψεύδη σου. Μή με παραπλανάς αναφέροντας τον Δανιήλ και τον Ιωσήφ, πού λόγω της τελείας αρετής τους έλαβαν άνωθεν την σοφία να ερμηνεύουν τα όνειρα, τα οποία είδαν οι άρχοντες με την θεία πρόνοια. Δεν είμαι άξιος ούτε της σκιάς αυτών των αγίων ανδρών εξαιτίας των αναριθμήτων σοβαρών μου πτώσεων στην αμαρτία. Αυτοί ομοίαζαν με τους ασωμάτους Αγγέλους, εγώ όμως μόνο ως προς την εξωτερική μου μορφή και την σκέψη μου διαφέρω από τα άλογα ζώα, ενώ τους μοιάζω ως προς όλα τα άλλα, και κυρίως ως προς τα πάθη και τις επιθυμίες μου.

Πηγή: Άπαντα Αγίου Μαξίμου Γραικού, Αγίου Μαξίμου Γραικού Λόγοι, Τόμος Α΄, Μετάφραση: Μάξιμος Τσυμπένκο – Τιμόθεος Γκίμον, Έκδοσις Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου, Άγιον Όρος 2011.

pemptousia.gr