οναίμην των θηρίων των εμοί ητοιμασμένων και εύχομαι σύντομά μοι ευρέθήναι· α και κολακεύσω, συντόμως με καταφαγείν, ουχ ώσπερ τινών δειλαινόμενα ουχ ήψαντο. καν αυτά δε άκοντα μη θελήση, εγώ προσβιάσομαι.
συγγνώμην μοι έχετε· τι μοι συμφέρει, εγώ γινώσκω, νυν άρχομαι μαθητής είναι, μηδέν με ζηλώσαι των ορατών και αοράτων, ίνα Ιησού Χριστού επιτύχω. πυρ και σταυρός θηρίων τε συστάσεις, ανατομαί, διαιρέσεις, σκρπισμοί οστέων, συγκοπή μελών, αλεσμοί όλου του σώματος, κακαί κολάσεις του διαβόλου επ’ εμέ ερχέσθωσαν, μόνον ίνα Ιησού Χριστού επιτύχω.
Ουδέν μοι ωφελήσει τα τερπνά του κόσμου ουδέ αι βασιλείαι του αιώνος τούτου. καλόν μοι αποθανείν εις Χριστόν Ιησούν, ή βασιλεύειν των περάτων της γης. εκείνον ζητώ, τον υπέρ ημών αποθανόντα· εκείνον θέλω, τον δι’ ημάς αναστάντα. ο δε τοκετός μοι επίκειται.
σύγγνωτέ μοι, αδελφοί· μη εμποδίσητέ μοι ζήσαι, μη θελήσητέ με αποθανείν· τον του θεού θέλοντα είναι κόσμω μη χαρίσησθε, μηδέ ύλη εξαπατήσητε· άφετέ με καθαρόν φως λαβείν· εκεί παραγενόμενος άνθρωπος έσομαι.
επιτρέψατέ μοι μιμητήν είναι του πάθους του θεού μου. ει τις αυτόν εν εαυτώ έχει, νοησάτω ό θέλω, και συμπαθείτω μοι ειδώς τα συνέχοντά με.
Ο άρχων του αιώνος τούτου διαρπάσαι με βούλεται και την εις θεόν μου γνώμην διαφθείραι. μηδείς ουν των παρόντων υμών βοηθείτω αυτώ· μάλλον εμού γίνεσθε, τουτέστιν του θεού. μη λαλείτε Ιησούν Χριστόν, κόσμον δε επιθυμείτε. 2. βασκανία εν υμίν μη κατοικείτω. μηδ’ αν εγώ παρών παρακαλώ υμάς, πεισθητέ μοι· τούτοις δε μάλλον πείσθητε, οίς γράφω υμίν. ζων γαρ γράφω υμίν, ερών του αποθανείν. ο εμός έρως εσταύρωται, και ουκ έστιν εν εμοί πυρ φιλόϋλον· ύδωρ δε ζων και λαλούν εν εμοί, έσωθέν μοι λέγον: Δεύρο προς τον πατέρα. 3. ουχ ήδομαι τροφή φθοράς, ουδέ ηδοναίς του βίου τούτου. άρτον θεού θέλω, ό εστιν σάρξ Ιησού Χριστού του εκ σπέρματος Δαυίδ, και πόμα θέλω το αίμα αυτού, ό εστιν αγάπη άφθαρτος.
Ουκέτι θέλω κατά ανθρώπους ζην. τούτο δε έσται, εάν υμείς θελήσητε. θελήσατε, ίνα και υμείς θεληθήτε. 2. δι’ ολίγων γραμμάτων αιτούμαι υμάς· πιστεύσατέ μοι. Ιησούς δε Χριστός υμίν ταύτα φανερώσει, ότι αληθώς λέγω·
————————————————————————
Από τη Συρία μέχρι τη Ρώμη, μαχόμενος ενάντια σε θηρία στη γη και τη θάλασσα, νύκτα και ημέρα «ντυμένος» με δέκα λεοπαρδάλεις (το οποίο είναι στρατιωτικό τάγμα), οι οποίοι αν και ευεργετούνται, χειρότεροι γίνονται. Με τα αδικήματα τους περισσότερο μαθαίνω, αλλά δεν δικαιώνομαι γι’ αυτό. Προετοιμάζομαι για τα θηρία, τα προετοιμασμένα για μένα! Τα οποία και εύχομαι σύντομα να τα βρω, τα οποία κι ελπίζω να με καταφάνε, όχι όπως κάποιοι δειλιάζοντας δεν τα άγγιξαν. Και αν αυτά δεν θέλουν να έλθουν με την θέληση τους, εγώ θα τα αναγκάσω. Φωτιά και σταυρός, άγρια θηρία, ξέσχισμα της σαρκός, σκορπισμοί οστών, αποκοπή μελών, άλεσμα όλου του σώματος και τιμωρία του διαβόλου, ας έλθει σε μένα, αρκεί μόνον να πετύχω τον Χριστό. Καλό για μένα να πεθάνω για τον Ιησού Χριστό. Εκείνον αναζητώ, αυτόν που σταυρώθηκε και αναστήθηκε για μένα! Μην με εμποδίζετε να φθάσω στην ζωή. Μα ο Ιησούς είναι η ζωή των πιστών! Μη θέλετε να πεθάνω. Θάνατος είναι πράγματι η χωρίς τον Χριστό ζωή. Ζώντας σας γράφω και σας λέω ότι θέλω να πεθάνω για τον Χριστό. Ο ΕΜΟΣ ΕΡΩΣ ΕΣΤΑΥΡΩΤΑΙ! Ο δικός μου έρωτας σταυρώθηκε. Δεν υπάρχει σε μένα φωτιά για τον αγαπημένο. Μα νερό ζωντανό, που με διαπερνάει, με λέει μέσα μου. Πήγαινε προς τον Πατέρα. Δεν επιθυμώ φθαρτή τροφή, ούτε ηδονές αυτής της ζωής. Άρτο του Θεού θέλω, άρτο ουράνιο, άρτο ζωής που είναι σάρκα του Χριστού. Και ποτό θέλω, το ποτό του Ίδιου, που είναι αγάπη άφθαρτη και αέναη (ατελεύτητη) ζωή. Πιστέψτε με ότι τον Ιησού αγαπώ, Αυτόν που παραδόθηκε για μένα»!
Από την προς Ρωμαίους επιστολή Αγίου Ιγνατίου Θεοφόρου
fdathanasiou.wordpress.com
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου