Ο λόγος και η σιωπή

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Νιώθω μεγαλύτερο σεβασμό για κείνους που σωπαίνουν παρά για κείνους, που όπως εγώ, μιλούν. Οι μοναχοί έχουν κανόνα να μην μιλούν, αν δεν ερωτηθούν. Ο πνευματικός φίλος μου που θαύμαζα, μιλούσε λίγο και μόνο, αν τον ρωτούσες. Ανάπνεε βαθιά κι ύστερα μιλούσε με γλυκύτητα.

Η σιωπή είναι των τελείων. Η μόνη φορά που δεν νιώθω άσχημα όταν μιλώ, είναι όταν μιλώ για το Θεό, Γι΄ αυτό λέει ο Ταρκόφσκι, ότι θέλει το έργο του να είναι προσευχή.

Μόνο όταν προσευχόμαστε ή μιλούμε για τον Ιησού, τον γλυκύτατο, δεν νιώθουμε υποβαθμισμένοι και ταπεινωμένοι.

Χαρά νιώθουμε κι όταν προσευχόμαστε για τους άλλους, ιδίως για κείνους που μας στενοχωρούν.

Θα λογοδοτήσουμε στον Δίκαιο Κριτή για τη χρήση που κάναμε του λόγου, λένε οι άγιοι πατέρες της Εκκλησίας. Και η Αγία Γραφή λέει επίσης να προσέχουμε πάντα να μην γεννηθεί μέσα στην καρδιά μας μάταιος λόγος, "ρήμα αργόν".

moschoblog.blogspot.gr