Προτάσεις για το φορολογικό

Ακολουθεί το ποίημα «Φόροι» του Γεωργίου Σουρή. Χωρίς την άδειά του το αναδημοσιεύουμε, μήπως και το διαβάσει ο σιορ Στουρνάρας:

«Βάλετε φόρους, βάλετε εις την πτωχήν μας ράχη / ποτίστε με το αίμα μας την άρρωστη πατρίδα.
Σεις το κρασί και τον καπνό που πίνετε μονάχοι / κι εμείς να σας κοιτάζομε με μάτι σαν γαρίδα.
Βαριά φορολογήσετε και το νερό που τρέχει / βάλετε φόρους, βάλετε, η πλάτη μας αντέχει.
Ο,τι καλό κι αν έχουμε επάνω σας ας μείνει / στα πρόσωπά μας ας χυθεί του μαρασμού το χρώμα.
Μ’ εμάς το ισοζύγιο του έθνους μας ας γίνει / φορολογήστε και αυτή τη σάρκα μας ακόμα.
Του σώματός μας κόβετε καμιά παχιά λωρίδα / και τρώγετέ την λαίμαργα μαζί με την πατρίδα.
Ο,τι κι αν τρώγουν οι πτωχοί το έθνος ας τα τρώγει / ό,τι κι αν πίνουν οι πτωχοί το έθνος ας τα πίνει.
Χορταίνετε σαν Λούκουλοι μ’ εμάς το σκυλολόγι / κι εμείς θα σας γνωρίζουμε γι’ αυτό ευγνωμοσύνη.
Τέτοιοι χωριάτες που 'μαστε αντέχουμε εις όλα / και ούτε τόσον εύκολα τινάζουμε τα κώλα».

Γενναίος, ήρως

«Πρέπει να είναι οι πολλοί πτωχοί και πεινασμένοι / και οι ολίγοι πάντοτε να βρίσκονται χορτάτοι.
Πρέπει να στέκουν οι πολλοί στα σπίτια των κλεισμένοι / και οι ολίγοι να πηδούν επάνω στο παλάτι.
Πρέπει ο κόσμος ο πολύς να δέχεται τα βάρη / κι ο λιγοστός επάνω του κανένα να μην πάρει.
Μ’ αυτόν τον νόμον έζησε ο κόσμος και θα ζήσει / τη δύναμή του προσκυνά η κάθε κοινωνία.
Δεν ημπορεί καθένας μας βεβαίως να πλουτίσει / γιατί του κόσμου έπειτα χαλά η αρμονία.
Φτώχεια και πλούτος ζήτημα του καθενός αιώνος: / Ιδού το τέλος κι η αρχή του φοβερού αγώνος.
Λοιπόν, κανένας πρόστυχος κεφάλι μη σηκώσει / για τόσα νομοσχέδια μη βγάλει τσιμουδιά.
Εις της πατρίδας τον βωμόν το αίμα του ας δώσει / χωρίς ν’ αφήσει στεναγμόν η μαύρη του καρδιά.
Κι αν τώρα πάλι έπεσεν επάνω του ο κλήρος / πρέπει και πάλι να φανεί γενναίος μάρτυς ήρως».

Τα είπε όλα ο άνθρωπος. Το 1883! Και, δυστυχώς, ισχύουν ακόμα...

Παναγιώτης Λιάκος

dimokratianews.gr