Για τον Ομπάμα, δεν είναι προεκλογικό το θέμα, το σύνταγμά τους τού απαγορεύει να επανεκλεγεί για τρίτη φορά, άρα η τρέλα έχει σκοπιμότητα, και μην πιστέψετε ούτε προς στιγμήν ότι αφορά κάποια ιδεολογία περί περιβάλλοντος ή κλίματος.
Οι ΗΠΑ εξορύσσουν, καταναλώνουν και εξάγουν πολύ κάρβουνο. Οι αύξηση στις εξαγωγές είναι βέβαια πολύ μικρότερη από την μείωση στην εσωτερική κατανάλωση, αλλά έχει γραφτεί και ξαναγραφτεί ότι με μειωμένη την εσωτερική ζήτηση (λόγω α) ύφεσης, β) φθηνού σχιστολιθικού αερίου και γ) της πολεμικής ρητορικής της Διοίκησης κατά του κάρβουνου, οι ΗΠΑ εξάγουν φθηνό κάρβουνο. Ένας εισαγωγέας, είναι η Γερμανία, που ο "Ενεργειακός Μετασχηματισμός" της αποδείχθηκε ότι είναι και ήταν ένα καλό αλλά πανάκριβο παραμύθι. Άλλοι εισαγωγείς αμερικάνικου κάρβουνου είναι οι Ασιατικές χώρες (και η Κίνα)
Η οποία Κίνα, όχι απλά καίει κάρβουνο, αλλά ξεσκίζεται στο κάρβουνο, και με αυξητικούς ρυθμούς μετά το 2008-09. Ένας από τους λόγους που τα Κινέζικα προϊόντα είναι φθηνά, είναι το κάρβουνο. Εκτός αν η Πράσινη Θρησκεία χρησιμοποιηθεί αντί δασμών στα Κινεζικά προϊόντα (το "δεν εισάγουμε από Βουδιστές ή οπαδούς του Κομφούκιου", θα ήταν άλλη πατέντα), η Κίνα βγαίνει κερδισμένη σε σχέση... σε σχέση... Είναι ή δεν είναι οι ΗΠΑ και η Ευρώπη στο ίδιο μήκος κύματος; Υπάρχουν δυνάμεις (Ευρωπαϊκές) που λένε "ναι, παρακαλώ", και δυνάμεις από την άλλη μεριά του Ατλαντικού που το παίζουν σφίγγες. Μην έχετε καμία αμφιβολία, όλοι τα συμφέροντά τους κοιτάνε, και οι Δυτικοί εξακολουθούν να είναι "γεωπολιτικοί".
Και ασχέτως ρητορικής, και για να μην έχουμε ούτε εμείς οι θεατές ψευδαισθήσεις, η ηλεκτροδότηση των ΗΠΑ εξακολουθεί να είναι βασικά από κάρβουνο, με κάποια αύξηση στο αέριο, όπως είχε πει πριν 2-3 χρόνια η ExxonMobil, και τα αιολικά όσο κι αν φαίνονται είναι μόνο για να φαίνονται, ή, για την ακρίβεια, για να ακριβαίνουν το ρεύμα για όλους (χωρίς όμως να το παράγουν). Το ακριβό ρεύμα δημιουργεί (α) συγκριτικό μειονέκτημα έναντι χωρών με φθηνότερο ρεύμα, (β) περιορίζει την γενική ζήτηση (δύσκολα πιστεύω ότι αυτό είναι ζητούμενο), (γ) μαζεύει λεφτά, ρευστότητα, κεφάλαιο, για αυτούς που πραγματικά παράγουν ρεύμα, και (δ) ίσως κάνει πιο δύσκολο το Μεγάλο Παιχνίδι για τους ...κακούς.
Μόνο που τώρα, το κλασσικό ménage à trois του 19ου αιώνα, έχει γίνει ménage à quatre, cinque, και δεν συμμαζεύεται. Ο πολυ-πολικός κόσμος. Προσωπικά, δεν έχω καμία αμφιβολία ότι η Πράσινη Απάτη κάπου είναι μέρος του μετα-ψυχροπολεμικού Μεγάλου Παιχνιδιού. Κουτσομπολίστικα θυμίζω ότι εκεί, οι συντηρητικοί που είναι υπέρ της ελεύθερης αγοράς, και κατά της Πράσινης Απάτης, είναι και κατά των δασμών, γενικώς και αορίστως, λέμε τώρα...
archaeopteryxgr.blogspot.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου