Το κοινωνικό έργο δεν είναι αποκλειστικό καθήκον της Εκκλησίας

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Ένας νέος ιερέας στην Αθήνα έγινε καλός σαμαρείτης. Βοηθάει τον κόσμο που έχει ανάγκη. Προσφέρει κοινωνικό έργο, χωρίς να παραμελεί το καθήκον του ιερέως.

Καλά κάνει. Το ίδιο θα μπορούσε να κάνει κι ένας γιατρός π.χ., που μαζί με το ιατρικό του καθήκον, θα βοηθούσε στο κοινωνικό έργο της αλληλεγγύης. Δεν είναι όμως αυτό το κύριο έργο του ιατρού. Το κύριο έργο του ιατρού είναι να ασκεί την ιατρική επιστήμη και σύμφωνα με τους κανόνες της επιστήμης του να θεραπεύει τους ασθενείς του. Δεν είναι η κύρια αποστολή της ιατρικής επιστήμης, το κοινωνικό έργο, αλλά είναι όπως είπαμε η θεραπεία των ασθενών.

Το ίδιο και με τον ιερέα. Δεν είναι το κοινωνικό έργο, το κύριο έργο του ιερέως. Ο ιερέας είναι λειτουργός της Εκκλησίας. Η Εκκλησία δεν είναι κοινωνική οργάνωση. Δεν είναι η κύρια αποστολή της Εκκλησίας το κοινωνικό της έργο.

Η κύρια αποστολή της Εκκλησίας είναι όπως η κύρια αποστολή της ιατρικής επιστήμης, η θεραπεία του πνεύματος. Η ιατρική επιστήμη θεραπεύει τις ασθένειες της ψυχής και του σώματος. Η Εκκλησία αγιάζει τον κόσμο και θεραπεύει τις ασθένειες του πνεύματος, οι οποίες είναι οι αρχικές αιτίες για τις ασθένειες της ψυχής και του σώματος.

Άλλος κανείς δεν μπορεί να το κάνει παρά μόνο η Εκκλησία, η οποία είναι το Σώμα του Χριστού και εμείς τα μέλη του Σώματος του Χριστού.

moschoblog.blogspot.gr