Το δράμα του αυτόκλητου υπερασπιστή

Η είδηση το λέει όσο πιο ξεκάθαρα μπορεί: «Ολοκληρώθηκε η τρίωρη υπουργική σύσκεψη που συγκάλεσε ο πρωθυπουργός στο Μέγαρο Μαξίμου. Ο Αντώνης Σαμαράς τόνισε στην αρχή της σύσκεψης ότι ο φόρτος εργασίας για την κυβέρνηση είναι μεγάλος προκειμένου να τηρηθούν όλα τα χρονοδιαγράμματα που έχει θέσει η Tρόικα μέχρι το Σεπτέμβριο».

Κατόπιν τούτης της είδησης που μεταδόθηκε από τα συμβατικά και ηλεκτρονικά συστημικά ΜΜΕ, επισημοποιείται αυτό που τόσο καιρό ξέραμε, λέγαμε, φωνάζαμε. Ότι δηλαδή, η κυβέρνηση Σαμαρά εργάζεται αποκλειστικά και μόνο για τα συμφέροντα της Τρόικας ακολουθώντας τις διαταγές της. Βέβαια ακόμη και σήμερα μας κατηγορούν στην καλύτερη περίπτωση για «υπερβολή», στη μεσαία περίπτωση για «προβοκάτσια» και στη χειρότερη και πιο συνηθισμένη περίπτωση για «προδοσία».

Σιγά την αποκάλυψη, θα πείτε. Μα το θέμα δεν είναι η αποκάλυψη. Είναι η παραδοχή πλέον ότι και η κυβέρνηση Σαμαρά δεν είναι ελληνική κυβέρνηση ή κυβέρνηση των Ελλήνων, αλλά μια κυβέρνηση της Ελλάδας. Κυβερνά την Ελλάδα ως τοποτηρητής, επόπτης, επιστάτης της Τρόικας. Ο «πρωθυπουργός» κάλεσε τους υπουργούς να δουλέψουν υπερωρίες για να επιτευχθούν οι στόχοι που έθεσε η Τρόικα. Δε λογοδοτεί στους πολίτες η κυβέρνηση της Ελλάδας, αλλά σε διεθνή ταμεία και τη γερμανική κυβέρνηση.

Ως εκ τούτου, κανείς χαρακτηρισμός για τον Αντώνη Σαμαρά και τα μέλη της κυβέρνησής του δε μπορεί πλέον να θεωρείται συκοφαντικός ή προσβλητικός, όσο βαρύς κι αν είναι. Όταν κάποιος παραδέχεται δημόσια πως είναι υπάλληλος, ανθρωποφύλακας ή τσιράκι κάποιου, τότε δε μπορεί να ενοχλείται όταν τον αποκαλείς υπάλληλο, ανθρωποφύλακα ή τσιράκι. Σε χειρότερη θέση, βέβαια, μετά τη σημερινή ομολογία του Αντώνη Σαμαρά βρίσκονται αυτοί που υποστηρίζουν το ρόλο και το έργο της κυβέρνησης της Ελλάδας. Λογικά, αυτοί σήμερα θα έπρεπε να βρίζουν τον Αντώνη Σαμαρά που ακύρωσε όλες τους τις προσπάθειες να μας βγάλουν τρελούς ή προδότες, επιμένοντας ότι η κυβέρνηση της Ελλάδας εργάζεται για το καλό των Ελλήνων.

Όπως συμπληρώνει η είδηση: «Ο κ. Σαμαράς τόνισε ότι το βασικό μήνυμα που πρέπει να σταλεί στους Έλληνες πολίτες, είναι ότι οι μεγάλες θυσίες που έχουν υποστεί δεν θα πάνε χαμένες και ότι όλο αυτό το έργο θα οδηγήσει σύντομα στην έξοδο από την κρίση». Αν, λοιπόν, υπάρχει κάποιος που παίζει το ρόλο του Γκέμπελς, αυτός είναι ο ίδιος ο Αντώνης Σαμαράς που δίνει επισήμως την εντολή να αλλοιωθεί η πραγματικότητα και να χρησιμοποιηθούν στο έπακρο όλες οι δυνάμεις και οι δυνατότητες προπαγάνδας. Επαναλαμβάνω, το θέμα δεν είναι ότι τώρα τα μαθαίνουμε αυτά, αλλά ότι πλέον έχουν φτάσει στο σημείο να τα ομολογούν ως κάτι φυσιολογικό.

Πρόκειται πραγματικά για την ανάπτυξη όλου του θράσους τους στο χώρο που τους παραχωρήσαμε. Δεν τους πιέσαμε, δεν τους κουράσαμε, δεν επιτεθήκαμε. Είναι λογικό να κάνουν κατάληψη σε ολόκληρο τo γήπεδο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της πολιτικής αυτής είναι ο πρώην πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ, Στέλιος Σταυρίδης, ο οποίος αρνήθηκε να δεχτεί τη βοήθεια που απλόχερα του προσέφεραν όλοι οι επαγγελματίες και ερασιτέχνες opinion makers των social media που επέμεναν ότι «είναι κρίμα που ένας τόσο αξιόλογος άνθρωπος έκανε αυτό το λάθος». Τους έχεσε στην κυριολεξία, λοιπόν, ο Στέλιος Σταυρίδης και τους παρουσίασε ως μαλάκες, δηλώνοντας μετά την παραίτησή του «Καθόλου δεν μετάνιωσα κάθε άλλο μάλιστα (…). Ήταν επιλογή μου, όχι ελαφρότητα, να δεχθώ τη μεταφορά με το αεροπλάνο του Μελισσανίδη (…). Δε θα γίνω μοναχός στα καλά καθούμενα επειδή πήρα τη θέση του προέδρου του ΤΑΙΠΕΔ».

Μέσα σε αυτό το τοπίο, λοιπόν, πράγματι η απομάκρυνση Σταυρίδη δείχνει σπαρταριστά γελοία και παράλογα υποκριτική. Με τις δηλώσεις του ο πρώην πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ, είναι σαν να έλεγε «Μα είστε στα καλά σας; Την ώρα που καθημερινά ορκιζόμαστε πίστη στα διαπλεκόμενα της Siemens και της Bundesbank, σας ενόχλησε που ταξίδεψα με το αεροπλάνο του βραβευμένου από τον πρωθυπουργό, Μελισσανίδη;». Δίκιο είχε ο άνθρωπος. Δε μπορεί να γίνεσαι δημόσια η πόρνη της Cosco και ταυτόχρονα να θες να πιστεύει ο κόσμος ότι είσαι παρθένα. Έχει και ο παραλογισμός τα όριά του.

Δεν γίνεται να αποπέμπει τον Σταυρίδη για θέμα ηθικής τάξης ο υπουργός Οικονομικών μία μόλις ημέρα μετά τη δήλωση που έκανε ο ίδιος ο Γιάννης Στουρνάρας ότι θα πρέπει να κατασχεθούν σπίτια και να πεταχτούν πολίτες στο δρόμο για να μην καταρρεύσουν οι ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ τράπεζες. Αν αυτό δεν είναι ευθεία και ξεκάθαρη ομολογία διαπλοκής της κυβέρνησης με τους τραπεζίτες και ωμή υπεράσπιση ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ οικονομικών συμφερόντων, τότε τι μπορεί να είναι; Από πότε είναι ηθικό να χρηματοδοτεί το Κράτος ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ τράπεζες εις βάρος της εθνικής οικονομίας και των πολιτών, αλλά ανήθικο να ταξιδεύεις με το αεροπλάνο ενός επιχειρηματία, στον οποίο μάλιστα χάρισες ως κράτος τον κερδοφόρο ΟΠΑΠ;

Φυσικά, δεν απομακρύνθηκε ο Στέλιος Σταυρίδης από το ΤΑΙΠΕΔ εξ αιτίας της χρήσης του αεροπλάνου του Μελισσανίδη. Ο πραγματικός λόγος είναι κρυμμένος μέσα στα προαπαιτούμενα της Τρόικας και θα κάνει τζα εντός ολίγου. Όμως το θέμα δεν είναι αυτό, είναι οι υπερασπιστές της κυβέρνησης. Κι άντε, αυτοί που το πράττουν επ’ αμοιβή ή άλλου ανταλλάγματος δε μπορούν να ντραπούν. Είναι ικανοί να πουλήσουν τις οικογένειές τους για λίγα ευρώ. Οι άλλοι όμως, οι αυτόκλητοι, πότε θα καταλάβουν ότι παίζουν εθελοντικά το ρόλο των κοπράνων στο βόθρο του Μαξίμου; Πότε θα αντιληφθούν ότι δεν αξίζουν τίποτε παραπάνω από το περιεχόμενο ενός βυτίου λυμάτων; Πότε θα καταλάβουν ότι όχι μόνο δεν προσφέρουν κάποια υπηρεσία αλλά αρχίζουν να γίνονται ενοχλητικοί σε κυβέρνηση και Σταυρίδηδες διότι θαμπώνουν τη λαμπερή επίδειξη θράσους τους;

Το έχω δηλώσει πολλάκις ότι αυτούς τους ανθρώπους ούτε να τους λυπηθώ μπορώ, ούτε να τους συμπαθήσω. Απλώς γελάω καθώς σκέφτομαι ότι την ημέρα που οι υπόλοιποι θα πανηγυρίζουμε επειδή φεύγουν οι Γερμανοί, αυτοί με το γνωστό ηλίθιο ύφος τους θα ρωτάνε «Ήταν οι Γερμανοί εδώ;». Και η έκπληξή τους θα είναι ειλικρινέστατη, όμως δυστυχώς δε θα γίνει δεκτή ως άλλοθι τη «μέρα εκείνη…».

kartesios.com