Ταζ Μαχάλ - μπαζ μαγκάλ

Μισέλ εις στα ανάκτορα, κι οι άλλοι με μαγκάλι. Κι αν Λιάπης γεννηθήκατε, θα τα πληρώνουν άλλοι.

Ας πούμε ότι διατελέσατε υπουργάρες σε παρελθούσες κυβερνήσεις που έκαναν ό,τι περνούσε από τις χερούκλες τους για να μη χρεοκοπήσει η Ελλάς, αλλά, φευ, χρεοκόπησε. Τέλος πάντων, λεπτομέρειες είναι αυτές, ο λαός θα 'φταιγε, μακριά από εσάς, και υγεία να υπάρχει. Ας πούμε επίσης ότι σας τσάκωσαν στα πράσα με την κουρσάρα σας να φέρει πλαστές πινακίδες. Ε και; Σιγά... Τρίχες. Δεν κουβαλούσατε και καλάσνικοφ, ντρόγκες, λαθρομετανάστες, πυρηνικά όπλα ή γούρια για το 2014 με τη φωτό του επιτίμου.

Πλαστές πινακίδες μπορεί να έχει ο οποιοσδήποτε. Και το «Μπαμπά, μην τρέχεις» κρατικό είναι; Μήπως το θεωρεί το υπουργείο Μεταφορών; Οι φορτηγατζήδες το παραγγέλνουν από μόνοι τους. Κανείς δεν τους κυνηγάει γι’ αυτό. Εσάς βρήκαν, τους αμέριμνους, και σας μαγκώσανε, νέο παιδί, ρομαντικό, αισθαντικό, συνταξιούχο και (σχετικά) άφραγκο. Σας 'βαλαν χειροπέδες, σας τρέχανε στα τμήματα. Σας διαπόμπευσαν στα κανάλια και ηθικολογούσανε, καντηλιάζοντάς σας οι άνθρωποι που, όταν σας βλέπανε, 'καναν δέκα μεταβολές, είκοσι κάμψεις και λέγανε τριάντα πατερημά ανάποδα για να σας καλοπιάσουν. «Κύριε υπουργέ μου, ταδεδείνα και μεγαλοεξοχότατε, πανσεπτολαμπρότατε εξάδελφε και μπατζανάκη».

Λακριντί

Επειδή είπαμε ότι είστε ευαίσθητος, εύθικτος, αλλά όχι και κορόιδο, κάνετε μια γυροβολιά χασαποσέρβικη και αποδέχεστε να πλερώσετε ζεστά τάλαρα -δικά σας, ολόδικά σας κι όχι κρατικά, κατά τα ειωθότα- και να γυρέψετε συγγνώμες και «λάθος μου, δεν το 'δα, ήντουνε βράδυ, μέλαινα η νυξ, μαύρος ο άραψ και τον επάτησα, κρίμας τις πινακίδες, νόμιζα πως ήσαντε σωστές και ο μπαγάσας ο Μήτσος που μου τις επάσαρε». Ιδού μια επανόρθωση. Γενναία, μόρτικη, φίσκα στην αυτοκριτική και τίγκα στη μεταμέλεια.

Κι ύστερις; Τι θα κάνετε ύστερις ολάκερο σεμί-ντερβίσης, ημίμαγκας και μοβόρος ντισκορεμπέτης με βλέμμα μοβόρικο σαν αντάρτης σε τζελατερία; Θα κάνετε την καρδιά σας πέτρα και θα φτιάξετε βαλίτσα για Ασία μεριά. Να ξενιτευτείτε στα πεντάστερα να λιώσει ο καημός σας σαν κερί σε μανουάλι. Αλά μπρατσέτα και η γκόμενα - τεφαρίκι μπάνικο, κυριλοαλάνικο. Με τα λακριντί και τα χαχά σας, τις σαμπάνιες κρύες και τους μεζέδες μπόλικους, θα πάνε κάτω τα φαρμάκια. Και να σκάσει ο χαμούρης ο λαουτζίκος, που είδε τα νιάτα, την ομορφιά και το άπειρο το ήθος σας και το μάτιασε. Αυτό είναι ευθιξία...

Παναγιώτης Λιάκος

dimokratianews.gr