Το πρωί στον ΣΥΡΙΖΑ ως "εκ των έσω πληροφοριοδότες" και το βράδυ στη ΔΤ (ΥΕΝΕΔ) ως κυβερνητικοσυνδικαλιστές

Πρόσφατα πραγματοποιήθηκε στο ΠΑΣΟΚ συνάντηση γνωστών ΠΑΣΟΚων συνδικαλιστών που είναι τώρα στη ΔΤ και μερικών που πρόσφατα το παίζουν ΣΥΡΙΖΑ το πρωί και το βράδυ επισκέπτονται τι Χαριλάου Τρικούπη για να ενημερώσουν τι συμβαίνει στο ΣΥΡΙΖΑ.

Μερικοί απο δαύτους ακούγεται ότι έχουν βρεθεί (γύρευε να δείς πως) κοντά στο περιβάλλον του προέδρου ο οποίος αν και εχει ενημερωθεί από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δείχνει να "αγνοεί" (ή και να ...αδιαφορεί) για τον διπλό τους ρόλο.

Στα γραφεία λοιπόν του ΠΑΣΟΚ τους υποδέχτηκαν οι Καρύδης, Πρωτόπαπας, Ελενόπουλος, και όπως αρμόζει σε άτομα που έχουν ανταλλάξει το ανθρώπινο πρόσωπο με μία κουκούλα έχοντας ταυτοχρόνως εκχωρήσει στη διαχείριση νταβατζήδων κάθε ίχνος τιμής και αξιοπρέπειας (αν είχαν ποτέ κάτι απο τα δύο), άρχισαν να παραπονούνται ότι τους πούλησαν και ενώ τους έστησαν το μαγαζί (δηλαδή την ΔΤ), τώρα τους πετάνε στο δρόμο αντί να τους δεχτούν ως σημαίνοντα στελέχη στη ΝΕΡΙΤ.

Αυτά όλα βέβαια ειπωθηκαν σε μία "κουβέντα" που δεν υπήρχε ούτε ως απλή αναφορά η παραμικρή "υποστήριξη" όλων όσων μαζί τους φόρεσαν κουκούλα και πίστεψαν πως θα τους εκπροσωπήσουν στα άτιμα παζάρια με τους πραξικοπηματίες του μαύρου της ΕΡΤ και βιαστές της ζωής 2500 εργαζομένων σε αυτήν.

Οι οικοδεσπότες τους είπαν ότι δεν μπορεί να γίνει κάτι διότι όταν πήραν τον Καψή στο τηλέφωνο εκείνος απάντησε με ένα αδιάφορο και αόριστο (δηλαδή κυβερνητικά ορισμένο) "καλά θα δούμε".

Η παραπάνω "είδηση" ήλθε στο mail μας ως καταγγελία απο συνάδελφο, και αυτό που βγαίνει απο αυτήν δεν είναι τόσο η ανάδειξη της ανηθικότητας και του αριβισμού ως βασικό χαρακτηριστικό των κυβερνητικών αυλοκολάκων, συνδικαλιστών και επι της ουσίας πρακτορίσκων του συστήματος, αλλά το ότι σε μερικούς εκ των πρώην συναδέλφων μας (και νυν εποχιακών υπαλλήλων του Καψή) έχει αλλοιωθεί σε επικίνδυνο σημείο, η βασική λειτουργία της νόησης που περιέχει και την ικανότητα της αντίληψης.

Κάποιοι συνάδελφοι - συναγωνιστές είπαν, ότι κάποια "μέριμνα" πρέπει να βάλουμε και για όσους ξανάρθουν κοντά μας "μετανοιωμένοι" για την προδοσία τους, να πάνε δηλαδή γονατιστοί και πρόθυμοι στην υπηρεσία του βιαστή - βεζύρη για πέντε ψωροδεκάρες και δεκάδες ταξίματα.

Αυτό που λέω εγώ είναι ότι η καρδιά μου είναι ανοιχτή σε όλους όσους μετάνοιωσαν πραγματικά (ακόμα κι αν μας πλήγωσαν βαρειά), αλλά τι "μέριμνα" να βάλω όταν βλέπω πως ισχύει η σοφή παροιμία:
"Τι κι αν σε δέρνουν δεκατρείς, αν δε σε δέρνει ο νους σου";

klassikoperiptosi.blogspot.gr