Πρόγευμα στον κήπο

Μόσχου Λαγκουβάρδου

Αν έβλεπες πόσες δουλειές πρέπει να γίνουν για να ετοιμαστεί ένα πρόγευμα στον κήπο ή ακόμα και στη βεράντα... Αν έκανες τις δουλειές αυτές μόνος σου προσέχοντας και όχι μηχανικά, θα ’νιωθες θαυμασμό για τις γυναίκες, πώς τα βγάζουν πέρα με τις δουλειές τού σπιτιού. Είναι σχεδόν αδύνατο να περιγράφεις ή και να απαριθμήσεις τα χίλια δύο πράγματα, πού πρέπει να γίνουν. Οπωσδήποτε δεν είναι δουλειές πού μπορεί να τις κάνει εύκολα ένας άντρας.

Θα μου πεις, ότι οι γυναίκες θέλουν και κουράζονται, επειδή δεν περιορίζονται στα άκρως απαραίτητα, αλλά μαζεύουν ένα σωρό περιττά στολίδια, για να κάνουν και το πρόγευμα όμορφο. Φαντάζεσαι πώς θα ήταν ο κόσμος, αν είχαν όλοι το αποστειρωμένο μυαλό μερικών, που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι το χρήσιμο; Και τι είναι το χρήσιμο γι’ αυτούς;

Να μερικά πράγματα που πρέπει να μεταφέρεις απ’ την κουζίνα στο τραπέζι: Ένα τραπεζομάντιλο, μια διακοσμητική φρουτιέρα, ένα ποτήρι του νερού, ένα μαχαίρι, ένα πιρούνι, ένα κουταλάκι του γλυκού, ένα πιατάκι και μια κούπα τού τσαγιού, μια τσαγιέρα, το σουρωτήρι για το τσάι, ένα πιάτο για τη σαλάτα.

Το λάδι, το ξίδι, το ψωμί, μια μικρή ντομάτα, το γιαούρτι, το ένα τρίτο μιας μπανάνας, το μέλι, την εφημερίδα, δυο-τρία βιβλία, τα γυαλιά πρεσβυωπίας, ένα σημειωματάριο, ένα στιλό...

Όλα αυτά και άλλα, πού δε θυμάται κανείς να τα αναφέρει πολλαπλασιάζοντάς τα επί δύο ή και επί τρία, όσα τα άτομα μιας σύγχρονης οικογένειας, μας κάνουν έναν πολύ μεγάλο αριθμό πραγμάτων, πού γιο να τα μεταφέρεις χωρίς να μετακινείσαι πέρα-δώθε, πρέπει να έχεις δέκα χέρια.

Πολλαπλασίασε αυτές τις μετακινήσεις απ’ την κουζίνα στο τραπέζι επί την απόσταση και θα έχεις έναν αριθμό που ανέρχεται σε μερικά χιλιόμετρα δρόμο.

Τέτοιες αποστάσεις διανύουν οι γυναίκες χωρίς να ξεμυτίσουν από τα σπίτια τους, κάνοντας μόνο τις δουλειές τού σπιτιού.

Για τις γυναίκες αυτές θα άξιζε να γράψει κανείς ένα μυθιστόρημα με τίτλο «Η μοναξιά των δρομέων μεγάλων αποστάσεων».

Εκείνο όμως πού προκαλεί σε κάθε καλοπροαίρετο άνθρωπο ακόμα μεγαλύτερη έκπληξη, απορία και θαυμασμό, είναι το γεγονός, ότι οι ηρωίδες αυτές δεν ακούν συνήθως ούτε ένα ευχαριστώ, ούτε περιμένουν να το ακούσουν.

Η αυτοθυσία τους είναι τόσο όμορφη σαν τα άγρια λουλούδια τού βουνού, που χαρίζουν την ομορφιά τους και τη χάρη τους, χωρίς να περιμένουν καμιά ανταπόδοση.

Είναι ωραίο να ετοιμάζεις μόνος σου το πρόγευμά σου. Ακόμα πιο όμορφο είναι να σού το ετοιμάζουν με αγάπη. Φαίνεται σαν κάτι ασήμαντο. Αλλά είναι σπουδαία όλα αυτά τα μικροπράγματα γιατί είναι μια διαρκής προσφορά που δεν περιμένει ανταπόδοση.

Τα πράγματα, λέει κάποιος ποιητής, είναι λέξεις της γλώσσας, με την οποία η ζωή μας μιλάει.

Ακόμα και τα μικροπράγματα, όπως η ετοιμασία για το πρόγευμα, είναι λέξεις και μας μιλούν για την αγάπη. Φθάνει μόνο να τους δώσουμε λίγη προσοχή.

ΣΤΟ ΜΕΣΟΝ ΤΗΣ ΣΤΙΓΜΗΣ
ΟΙ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ, 2003

ΠΡΟΣΛΑΛΙΑ: Στη γυναίκα μου...