Οδηγίες χρήσεως εκλογικής καταστροφής

Πήγες για έδρα και κατάντησες η ντροπή της τραχανοπλαγιάς; Εσκασες έναν σκασμό λεφτά σε επικοινωνιολόγο που αποδείχτηκε ότι ήταν γραφίστας με πτυχίο από ΙΕΚ της πυρκαγιάς; Σε κράζει η γυναίκα σου και έχεις αρχίσει να υποπτεύεσαι ότι σου ταιριάζει γάντι η ρετσινιά του χασούρα; Δεν μπορείς να χωνέψεις το γεγονός ότι κατάφερε να εκλεγεί ο μπούλης που κοροϊδεύατε στο σχολείο κι εσύ δεν πήρες ούτε την ψήφο των δικών σου; Μη στεναχωριέσαι. Υπάρχει λύση ακόμα και για περιπτώσεις χασογκόληδων όπως εσύ. Για το μαύρισμά σου στις εκλογές υπάρχουν και δικαιολογίες και απαντήσεις. Επειδή η φάπα ήταν ισχυρή και το κλατς ακούστηκε από δώ μέχρι τη Σαμαρκάνδη, θα χρειαστείς και τα δυο. Και απαντήσεις και δικαιολογίες. Ενα από τα δύο θα λειτουργήσει, αλίμονο...

Πάμε πρώτα στις δικαιολογίες. Μπορεί να σου φανούν βλακώδεις και να μη σε πείθουν, αλλά να ξέρεις ότι αυτές θα τις απευθύνεις στους άλλους. Μετά τις εκλογές πρέπει να έχεις μούτρα να κυκλοφορήσεις και στο κεφάλαιο «έχω μούτρα και κυκλοφορώ» η κοινωνία, δηλαδή οι άλλοι (η «κόλαση» κατά τον Σαρτρ) παίζουν κεντρικό ρόλο.

Τιράντες

Οι κλάψες για «αδικία» και «χτυπήματα κάτω από τη ζώνη» είναι παπάντζες που πείθουν ακόμα κι αν δεν φοράς ζώνη αλλά τιράντες. Η ελληνική ιδιοσυγκρασία είναι τόσο αλλόκοτη, ώστε τα απλά (και εν πολλοίς παιδαριώδη) επιχειρήματα του στιλ «μπορεί να είμαι ο Ντίλιγκερ, αλλά έχω χρυσή καρδιά και η κοινωνία με αδίκησε» σε ξεπλένουν από νίλες - εκλογικές και άλλες. Επειδή ως έθνος είμεθα αδικημένοι και έχουμε λουστεί μπόλικους αιώνες σκλαβιάς από Οθωμανούς, Φράγκους, δίφραγκους και άλλους ανείπωτους, πάντοτε τείνουμε ευήκοα ώτα στα παλικάρια που λένε ότι τσακίστηκαν στα βράχια της ζωής.

Μπορείς να πεις ότι ο πολιτικός σου αντίπαλος έκανε νοθεία, εξαγόρασε την ψήφο των εξαθλιωμένων, εκβίασε τα τοπικά και πανελλαδικά ΜΜΕ, τα τακίμιασε με τους Αμερικανούς, τους Γερμανούς, τους Νεφελίμ, τα Ορκ και τους Ούρουκ Χάι. Δύνασαι επιπλέον να παρουσιάσεις την αφεντομουτσουνάρα σου σαν τον φτωχούλη του Θεού και τον αντίπαλο σαν διασταύρωση του Μίδα, του Δαρείου, του Κίσινγκερ και της Δαλιδά. Οι ψυχοπονιάρηδες ψηφοφόροι ευχαρίστως συμπαρίστανται στον αδικημένο και πάλι ευχαρίστως ψηφίζουν τον ισχυρό άδικο.

Παναγιώτης Λιάκος

dimokratianews.gr