Μέσα από αυτό το πρίσμα, καλό είναι να νιώσετε (έστω και λίγες) τύψεις διαβάζοντας τις παρακάτω σκέψεις για τον... καταλληλότερο πρωθυπουργό που είχε τοποθετήσει ποτέ το δίπολο ΗΠΑ - Γερμανία στο Μέγαρο Μαξίμου.
Πρώτα απ' όλα το μαύρισμα. Οπως τον καμαρώνετε στη φωτό, δείχνει να έχει αρπάξει λίγο, αλλά δεν έχει χάσει τίποτα σε ευρωπαϊκή γοητεία. Αν το δέρμα του (μαζί με τις φολίδες και τις ελιές) σας φαίνεται μαύρο, πού να δείτε και την ψυχή του! Δεν είναι καν σοκολατί, αλλά έχει αποκτήσει μια κατάμαυρη, εβένινη όψη. Σαν ίχνος τερηδόνας σε δόντι δράκοντα...
Ιμια
Στο αντιρατσιστικό, που μάλλον θα λειτουργήσει στο μέλλον για λιβελοειδή κείμενα όπως το παρόν, δεν υπάρχει σαφής, ονομαστική αναφορά για τις γενοκτονίες των Ποντίων και εν γένει των Μικρασιατών. Λογικό είναι αυτό. Τα κόμματα που νομοθετούν δεν θέλουν να θυμούνται τους νεκρούς από τις χαντζάρες των Τούρκων. Τις ψήφους των απογόνων των σφαγμένων θέλουν, αλλά και τα λεφτά τους. Σιγά τώρα... Ποιος «ψύχραιμος» και «εθνικά υπεύθυνος» πολιτικός ταγός θα ασχοληθεί με μικρολεπτομέρειες όπως οι εκατόμβες των Ελλήνων; Το ζήτημα είναι να περιληφθεί ονομαστική και σαφής αναφορά για την προστασία του Κώστα Σημίτη.
Δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή η συνήθεια που έχουν ορισμένοι να λοιδορούν τον πρώην πρωθυπουργό, να κάνουν κριτική στα πεπραγμένα του και να υπενθυμίζουν αχρείαστες πληροφορίες για Ιμια, Οτσαλάν, «ευχαριστώ τους Αμερικανούς», Χρηματιστήριο, εξοπλιστικά προγράμματα, Ολυμπιάδες της κιτσάτης χλιδής και των εργολάβων, Goldman Sachs, ευρωζώνη, «ελληνικά στατιστικά» κ.ά.
Γι' αυτό, ίσα που προλαβαίνουμε να βάλουμε δυο τρεις παραγράφους για την προστασία του Κώστα Σημίτη και των πολύτιμων συνεργατών του, όπως ο Τσουκάτος και ο Μαντέλης.
Παναγιώτης Λιάκος
dimokratianews.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου