Η πορεία προς την παρακμή ανακόπτεται μόνο με ανατροπή.

Η λογική των δανειστών είναι απλή και στην ουσία μας λένε: Είτε ξοδέψτε (σαν κράτος) λιγότερα από όσα εισπράττετε, είτε εισπράξετε περισσότερα από όσα ξοδεύετε.

Από την άλλη πλευρά, η λογική του κρατικοδίαιτου – πελατειακού ελληνικού συστήματος είναι κι αυτή επίσης απλή:
Διατηρώ ή και αυξάνω τα δημόσια έξοδα εισπράττοντας λιγότερα. Τη διαφορά τη βρίσκω από δανεικά. Αλλά δανεικά δεν μπορούν πλέον να βρεθούν.

Τις δύο αυτές λογικές τις γεφυρώνει το μνημόνιο. Δηλαδή δανεικά με αντάλλαγμα τη λήψη μέτρων που μειώνουν τα έξοδα και αυξάνουν τις εισπράξεις.

Επειδή όμως το ελληνικό πολιτικοοικονομικό σύστημα είναι πελατειακό και κρατικοδίαιτο, μάχεται λυσσαλέα για να διατηρήσει αλώβητα τα δημόσια έξοδα, κάτι που οδηγεί μοιραία στην αύξηση των εισπράξεων. Αυτή η πρακτική όμως είναι αδιέξοδη και σκοτώνει την πραγματική οικονομία.

Η λύση στο αδιέξοδο αυτό είναι κι αυτή επίσης απλή: Μείωση στο ελάχιστο αναγκαίο των δημοσίων εξόδων και χρηματοδότηση της κοινωνικής βάσης με ταυτόχρονη άρση των γραφειοκρατικών εμποδίων και μείωση της φορολογίας για γρήγορη και στέρεη οικονομική ανάπτυξη από τα κάτω.

Εδώ όμως στέκεται εμπόδιο η κρατικοδίαιτη ελληνική ολιγαρχία, η οποία δεν διανοείται με τίποτα (και αυτό είναι απόλυτα φυσικό) να χάσει πλούτο και ισχύ προς όφελος των υπόλοιπων κοινωνικών τάξεων. Και επειδή αυτή η ολιγαρχία κατέχει όλη την εξουσία και ελέγχει τη ροή του χρήματος, τα πράγματα έχουν σκαλώσει και οδηγούμαστε στην παρακμή.

Από αυτή την πορεία της παρακμής μπορούμε να ξεφύγουμε μόνο με ανατροπή.

hassapis-peter.blogspot.gr