Ποιος τη ζωή μου κυνηγά

Λαρισινά δοκίμια
Μ.Ε. Λαγκουβάρδου

«Με την ψυχή θα προστατέψω, το σπίτι του πατέρα μου»
Χώρα των Βάσκων, Γκαμπριέλ Αρέστι

Πολλοί νομίζουν πως το πνεύμα και ο πολιτισμός δεν έχουν πρακτικές συνέπειες στη ζωή των ανθρώπων και ότι είναι μόνο για επίδειξη. Αυτή όμως δεν είναι η έννοια του πνεύματος και του πολιτισμού. Αυτή είναι η αλλοτρίωση του πνεύματος και του πολιτισμού. Το πνεύμα έχει σημαντικές πρακτικές συνέπειες στη ζωή των ανθρώπων.

Νόμος καταργεί νόμο. Η ελευθερία και τα δικαιώματα ανήκουν στην Παράδοση και στον Πολιτισμό του λαού. Ποιος θα καταργήσει την ελευθερία και τα δικαιώματα του λαού; Η δύναμη της Παράδοσης και του Πολιτισμού είναι μεγαλύτερη από τη δύναμη του νόμου. Ο άνθρωπος είναι ον τελετουργικό.(Βιτγκεστάιν). Αν καθοδηγείς τον πολίτη με κυβερνητικά διατάγματα, αν τον πειθαρχείς με ποινές, ο λαός προσπαθεί απλώς να τ' αποφύγει, δεν αισθάνεται ντροπή. Αν αυτοσυγκρατείται, όχι μόνο αισθάνεται ντροπή, αλλά και συμμορφώνεται αυθόρμητα" (Κομφούκιος, Ανάλεκτα, 2.3)

Θα πουν ίσως, δεν ζεις στην ιδεώδη κοινωνία. Δεν πρόκειται για την ιδεώδη κοινωνία. Δεν είναι η λειτουργία της δημοκρατίας μια ιδέα. Είναι η πραγματικότητα η οποία εξαρτάται από τους πολίτες που ζούν σ’ αυτή τη χώρα. Πάντοτε το θεμελιώδες ζήτημα της πολιτικής ευταξίας σχετίζεται όχι τόσο με το πώς υποχρεώνονται οι άνθρωποι να συμμορφωθούν με τις διατάξεις των νόμων ή με τη βία, όσο με το πώς θα οδηγηθούν να τις ακολουθούν θεληματικά και απρόσκοπτα. Όταν δεν γίνεται αυτό η δημοκρατία δεν λειτουργεί.(Σωκράτης). Η πραγματική συνοχή της κοινωνίας διασφαλίζεται από την Παράδοση και τον Πολιτισμό του λαού και όχι από την υπακοή στους νόμους ή στη βία.

Μεγάλοι άνθρωποι υπήρξαν αυτοί που μπόρεσαν να αφουγκραστούν τους προαιώνιους πόθους των λαών. Δεν δημιούργησαν αυτοί τους πόθους των λαών. Δεν δημιουργεί ένας άνθρωπος την παράδοση και τον πολιτισμό του λαού. Στην αρχαιότητα κανένας ηγέτης δεν κατανόησε τον πόθο των λαών για την εξάλειψη της δουλείας. Στην εποχή μας, κανένας ηγέτης επίσης, δεν κατανοεί τον πόθο του λαού για την εξάλειψη της ανεργίας. Η εποχή μας δεν ανέδειξε κανέναν μεγάλο ηγέτη. Οι υπουργοί προτείνουν νόμους και η βουλή τους ψηφίζει και ισχύουν ώσπου νεώτεροι νόμοι τους καταργήσουν. Ο νόμος όμως δεν έχει τη δύναμη να καταργήσει τον πολιτισμό του λαού. Το έγκλημα αυτό διαπράττει η αποικιοκρατία εις βάρος των λαών. Η αποικιοκρατία δεν αρπάζει μόνο τον πλούτο της χώρας, αλλά και τον πολιτισμό της, όχι βέβαια για να τον εγκολπωθεί, αλλά για να τον καταστρέψει!

Τα δικαστήρια όταν υπάρχει νομιμότητα, ερμηνεύουν τους νόμους σύμφωνα με τον πολιτισμό του λαού. Νόμοι οι οποίοι προσκρούουν στον πολιτισμό του λαού δεν εφαρμόζονται αν ο λαός ζει σε καθεστώς νομιμότητας Νόμος που καταργεί π.χ. τα δικαιώματα των εργαζομένων, τα οποία αποκτήθηκαν, ύστερα από μακροχρόνιους αγώνες δεν θα εφαρμοστεί, εκτός αν η νομιμότητα έχει καταργηθεί στη χώρα αυτή. Όταν όμως επανέλθη η νομιμότητα οι νόμοι αυτοί καταργούνται.

«Στη μεγάλη μητρόπολη, το Παρίσι, κάτω από τη διεθνή αίγλη, παλεύανε πανάρχαιες πεποιθήσεις. Πολύ αργότερα κατάλαβα τί σημαίνει να είσαι Εβραίος ή Μουσουλμάνος ή Ορθόδοξος ή μονοφυσίτης ή ανθρωπιστής. Τώρα κάπως μπορώ να καταλάβω τι συζητήθηκε στη Σύνοδο της Χαλκηδόνος. Μα τότε δεν ήξερα. Οι πρώτες ύλες, τα στοιχεία τα τόσο απαραίτητα για τον άνθρωπο, παρουσιάζονταν σε φαρμακευτικές συσκευασίες – το αμπαλάζ είχε περισσότερη σημασία απ’ το περιεχόμενο.» (Γιάννης Τσαρούχης, Ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση, Εκδ. Άγρα).

Τι είναι το πνεύμα; Προσπαθώ να εξηγήσω ότι το Πνεύμα έχει πρακτικές συνέπειες στην πολιτική, οικονομική, κοινωνική ζωή μιας χώρας. Ο εχθρός ανεβάζει και κατεβάζει κυβερνήσεις, αλλά δεν ανεβάζει και κατεβάζει τον πολιτισμό του λαού. Στην εποχή μας ο εχθρός πολεμάει την Ορθόδοξη Πίστη και την Ορθόδοξη Παράδοση για να τις σβήσει από το χάρτη. Στη Σοβιετική Ένωση διώχθηκε η πίστη επί ογδόντα χρόνια, ώσπου ξεριζώθηκε το κομμουνιστικό κόμμα, αντί ο Χριστιανισμός. Οι κυβερνήσεις αλλάζουν. Ο πολιτισμός, δηλαδή οι θεμελιώδεις ρήτρες του πολιτισμού του λαού μένει. Ο εχθρός ανεβάζει και κατεβάζει κυβερνήσεις αλλά δεν ανεβάζει και κατεβάζει τον πολιτισμό. Οι θεμελιώδεις ρήτρες του πολιτισμού, τα πολιτικά, τα κοινωνικά, τα ανθρώπινα δικαιώματα μένουν. Ο εχθρός επιδιώκει να αχρηστέψει την πίστη, την ιστορία, την παράδοση, τη γλώσσα, την οικογένεια, την αμοιβαία εμπιστοσύνη, τα χρηστά ήθη, ό,τι προστατεύει τα δικαιώματα των πολιτών Να χτυπηθούν οι Έλληνες στον πολιτισμό τους είναι το σχέδιο του εχθρού.

Δεν έχουμε να παλέψουμε με ανθρώπους, αλλά με αρχές και εξουσίες, δηλαδή με τους κυρίαρχους του σκοτεινού τούτου κόσμου. Πόσο εχθρικό ακόμα μπορεί να γίνει το κράτος προς τους πολίτες του; Η εξουσία ασκείται αυτόνομα, ως να είναι το κράτος αυτοσκοπός και όχι μέσον για την καλή ποιότητα ζωής των πολιτών του. Όταν ο Χριστός ανακρινόταν από τον θρασύδειλο και υποκριτή Ρωμαίο, τον Πόντιο Πιλάτο, του είπε, η εξουσία του είναι δοσμένη από το Θεό και πρέπει να ασκείται, όπως αρέσει στο Θεό, χωρίς κατάχρηση. Αυτά τα λόγια του Κυρίου δίνουν το μέτρο που η εξουσία πρέπει να τηρεί προς τους πολίτες!

Μια μέρα οι Μαθητές του Ιησού δείχνουν στον Κύριο τους πολύτιμους λίθους με τους οποίους κοσμούνταν ο ναός του Σολομώντος, ο Κύριος τους λέει, «Τα βλέπετε όλα αυτά; Δεν θα μείνει πέτρα επάνω στην πέτρα. Όλα θα γκρεμιστούν.» Πράγματι δεν έμεινε πέτρα επάνω στην πέτρα. Αλλά η πίστη στο Χριστό και η Διδασκαλία Του διαδόθηκε παντού, ενώ αυτοκρατορίες και έθνη εξαφανίστηκαν.

Η γενιά μας περιμένει να αναδειχθεί ο πολιτικός ηγέτης, που δεν θα ενδίδει στα μεγάλα συμφέροντα που καταδυναστεύουν τον τόπο μας. Από μας εξαρτάται να μην αφήσουμε το φόβο και τη λύπη να μας ακινητοποιήσουν. Να έχουμε πίστη στο Θεό. Η στενοχώρια που αντιμετωπίζεται με το θέλημα του Θεού, οδηγεί στη μετάνοια και στη σωτηρία για την οποία κανείς δεν μετανιώνει. Αντίθετα η λύπη που προέρχεται από ανθρώπινα προβλήματα, οδηγεί στο θάνατο.

eleftheria.gr