Ο Διονύσιος Σολωμός ένωσε τους Ελληνες με τις δύο πρώτες στροφές από τον «Υμνο εις την Ελευθερίαν», που έγιναν ο εθνικός ύμνος μας. Η θεματολογία του είναι το ξίφος, τα κόκαλα των Ελλήνων τα ιερά, η γη μας και -πάνω απ' όλα- η ελευθερία. Αξονας του επικού ποιήματος των 158 στροφών είναι ο θρησκευτικός αγώνας των χριστιανών εναντίον των αλλοπίστων. Ο Χριστός και ο Σταυρός είναι τα θεμέλια πάνω στα οποία χτίστηκε το οικοδόμημα που περιγράφει ο Σολωμός. Ετσι κατέστη εφικτό το θαύμα της Εθνεγερσίας.
Οι διατυπώσεις είναι σκληρές, και σήμερα, αν τολμούσε ο Σολωμός να δημοσιοποιήσει ακριβώς το ίδιο έργο, μπορεί να αντιμετώπιζε ακόμα και προβλήματα με τον νόμο. Καλό είναι να υπενθυμιστούν μερικές στροφές από τον πολύ γνωστό και τόσο άγνωστο σε πολλούς «Υμνο εις την Ελευθερίαν»: Στροφή 68: «Ολιγόστευαν οι σκύλοι, / Και Αλλά εφώναζαν, Αλλά / Και των Χριστιανών τα χείλη / Φωτιά εφώναζαν, φωτιά».
Εκδίκηση
Στροφή 73: «Της αυγής δροσάτι αέρι, / Δεν φυσάς τώρα εσύ πλιό / Στων ψευδόπιστων το αστέρι / Φύσα, φύσα εις το σταυρό».
Στροφή 89: «Σούλθε εμπρός λαμποκοπώντας / Η Θρησκεία μ' ένα σταυρό, / Και το δάκτυλο κινώντας / Οπού ανεί τον ουρανό».
Στροφή 158: «Τούτο ανίσως μελετάτε, / Ιδού, εμπρός σας τον Σταυρό / Βασιλείς! ελάτε, ελάτε, / Και κτυπήσετε κι εδώ».
Στροφή 151-154: «Ω ακουσμένοι εις την ανδρεία!... / Καταστήστε ένα σταυρό, / Και φωνάξετε με μία: / Βασιλείς, κοιτάξτ' εδώ. / Το σημείον που προσκυνάτε / Είναι τούτο, και γι' αυτό / Ματωμένους μας κοιτάτε / Στον αγώνα το σκληρό. / Ακατάπαυστα το βρίζουν / Τα σκυλιά και το πατούν / Και τα τέκνα του αφανίζουν / Και την πίστη αναγελούν. / Εξ αιτιάς του εσπάρθη, εχάθη / Αίμα αθώο χριστιανικό, / Που φωνάζει από τα βάθη / Της νυκτός: Να 'κδικηθώ».
Παναγιώτης Λιάκος
dimokratianews.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου