Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
«Όπου γαρ εστιν ο θησαυρός υμών εκεί έσται και η καρδία υμών». Ο Ντοστογιέφσκι ερμηνεύει τα λόγια αυτά του Ευαγγελίου ως εξής: «Ο άνθρωπος καθορίζεται από τον έρωτά του. Δεν μπορούμε να αγαπάμε αληθινά παρά μόνο αυτό που είναι αιώνιο».
Ο Ντοστογιέφσκι είχε μια φοβερή εμπειρία: Του χάρισαν τη ζωή μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα. «Το πρώτο πράγμα που ένιωσα» γράφει στο ημερολόγιό του «ήταν μια απέραντη απορία, γιατί δεν αγαπούσα όλους, μα όλους τους ανθρώπους»!
Ο Ντοστογιέφσκι βίωσε σε μια μοναδική στιγμή όλη τη ζωτική σημασία του πασχαλινού μυστηρίου, ότι ο Χριστός ανασταίνεται και ζει μέσα μας. Ζώντας μέσα μας φανερώνεται με την αγάπη που έχουμε ο ένας για τον άλλον. Ο Ντοστογιέφσκι ένιωσε σαν να πέθανε κι αναστήθηκε. Πέθανε ως παλιός άνθρωπος κι αναστήθηκε ως καινούριος άνθρωπος. Έζησε αυτό που ο Κύριος είπε, ότι θα αλατιστούμε με τη φωτιά.
Τί σημαίνουν τα λόγια του Αγίου Σιλουανού «νά ΄χεις το νου σου στον άδη και να μην απελπίζεσαι»;
Κάποιος πολύ απλός άνθρωπος πλησίασε τον άγιο Αντώνιο και του είπε: “βλέποντας τους διαβάτες, λέω στον εαυτό μου: όλοι θα σωθούν, μόνο εγώ θα κατακριθώ.” Και ο άγιος Αντώνιος του αποκρίθηκε:
“Η κόλαση υπάρχει πράγματι, αλλά μόνον για μένα”.
moschoblog.blogspot.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου