Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Υπάρχουν πολλοί ανθρώπινοι τύποι: άλλοι θέλουν να μιλούν, άλλοι θέλουν να σωπαίνουν. Άλλοι είναι συγκρατημένοι άλλοι είναι παθιασμένοι κι ασυγκράτητοι. Υπάρχουν διαφορετικές ποιότητες και αναλόγως η κάθε κατηγορία προπορεύεται ή ακολουθεί. Η σιωπή π.χ. λέγεται και είναι ανώτερη ποιότητα γι΄ αυτό λέγεται και "χρυσός". Αλλά ποιοί έχουν πραγματικά το χάρισμα της σιωπής; Γιατί υπάρχει και ο τύπος του «Ηγεμόνος εκ Δυτικής Λιβύης» του Καβάφη, που η φλυαρία του είναι εσωτερική. Μέσα του στοιβάζει κουβέντες, ενώ εξωτερικά δείχνει σιωπηλός και λιγόλογος. Αυτός ο τύπος σε ποια κατηγορία ανήκει; Στην κατηγορία αυτών που η σιωπή τους είναι χρυσός ή στους άλλους;
Με την νηστεία πάλι: Ποιοι είναι νηστευτές; Αυτοί που δεν τρώνε κρέας ή τις άλλες αρτίσιμες τροφές αυτοί κατατάσσονται στους νηστευτές, ακόμα κι αν δεν τρώνε τις τροφές αυτές γιατί δεν τους αρέσουν;
Ή με το ήθος: Ποιοι έχουν ήθος; Αυτοί που είναι καλοί γιατί δεν έχουν τη δύναμη να πράξουν το κακό, αυτοί έχουν ήθος; Ο Απόστολος Παύλος λέει: Νιώθω εν τοις μέλεσί μου άλλον νόμον, αντιστρατευόμενον τον νόμον του νοός μου. Αυτό που μισώ αυτό πράττω. Ποιος θα με απαλλάξει κλπ. Πώς θα ξεχωρίσουμε τον άνθρωπο και θα τον εντάξουμε στην κατηγορία που ανήκει; Η Γραφή λέει, πως ο Θεός κρίνει από την προαίρεση του κάθε ανθρώπου. Αντίθετα εμείς οι άνθρωποι κρίνουμε από τα φαινόμενα. Δεν ξέρουμε την προαίρεση. Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου. Μόνον ο Θεός ξέρει την προαίρεση του κάθε ανθρώπου. Ο Θεός ετάζει καρδίας και νεφρούς λέει η Γραφή. Στον Απόστολο διαβάζουμε πως η μάχη δεν είναι προς αίμα και σάρκα, αλλά προς τις αρχές και τις εξουσίες του σκότους του αιώνος τούτου.
Οι άνθρωποι με τα εξωτερικά κριτήρια και με την άγνοια της ψυχής μας, αγωνιζόμαστε για το δίκαιο με την έννοια των έργων και αγνοούμε την εσωτερική ποιότητα αυτών που δεν έχουν να παρουσιάσουν έργα, αλλά έχουν άλλη βαθύτερη ποιότητα που δεν γίνεται αντιληπτή με τα φυσικά μάτια. Η διαμάχη συνήθως στα ζευγάρια είναι εξωτερική. Ποιος έχει δίκιο με τα εξωτερικά κριτήρια. Ο Αβραάμ εκ πίστεως εσώθη. Η πίστη του λογίστηκε ως έργο. Στα ζευγάρια θα τους ενώσει το δίκιο ή η αγάπη μεταξύ τους, θα τους κρατήσει ενωμένους για να ζούνε χαρούμενη ζωή;
Τις ενώσεις τις δημιουργεί το ωραίο, λέει ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης. Είναι ωραίο αυτό που είναι εξωτερικά (τυπικά) εντάξει ή είναι ωραίο η εσωτερική ενότητά τους; Θα πει ο ένας στον άλλον, εμένα δεν με νοιάζει τι νιώθεις, αν μ’ αγαπάς ή δεν μ’ αγαπάς, αυτό είναι δικό σου πρόβλημα, εμένα με νοιάζει να είσαι εντάξει στις υποχρεώσεις σου; Είναι αυτή η στάση το ωραίο που θα κρατήσει τα ζευγάρια ενωμένα; Ποια είναι τα στοιχεία του ωραίου; Ποιο είναι ωραίο; Το ωραίο περιέχει ως στοιχεία sine qua non, (που χωρίς αυτά δεν υπάρχει), την συμπόνια, την πίστη, ,την ειλικρίνεια, την εμπιστοσύνη, την χάρη, την έλξη, το θαυμασμό, την αγάπη κ.ά. Έχει κανένα από αυτά τα στοιχεία το τυπικό, συμβατικό, εξωτερικό δίκιο; Οπωσδήποτε όχι. Όταν λοιπόν θα αρχίσουμε να μαλώνουμε μεταξύ μας, στις προσωπικές μας σχέσεις, για το ποιος έχει δίκιο και ποιος έχει άδικο, να ξέρουμε ότι ακολουθούμε λάθος δρόμο. Δεν είναι εκεί ο Θεός.
moschoblog.blogspot.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου