Πάνω απ’ όλους τον αγαπά

Ο Κύριος αγαπά τον άνθρωπο και εμφανίζεται σ’ αυτόν, όπως ο Ίδιος ευδοκεί. Και η ψυχή, όταν δει τον Κύριο, ευφραίνεται ταπεινά για την ευσπλαχνία του Δεσπότη και δεν μπορεί πια ν’ αγαπήσει τίποτε άλλο τόσο, όπως αγαπά τον Δημιουργό της. Κι αν ακόμα όλα τα βλέπει κι όλους τους αγαπά, όμως πάνω απ’ όλους θα αγαπά τον Κύριο.

Λέμε "αντίο" στο υποτιθέμενο ηθικό πλεονέκτημα της "Αριστεράς"

OK... Ο άνθρωπος θα μπορούσε να είναι αφελής. Ή άσχετος. Η πιεζόμενος ή εκβιαζόμενος να λέει ό,τι του λένε οι ...Γερμανοί ή οι εδώ εκπρόσωποί του, χωματουργοί, ή μεσάζοντες. Ή μπορεί να τον εκβιάζει η Γκαζπρόμ , ή οι 2-3 αεριάδες μας και τον αναγκάζουν να λέει ανοησίες. Ή μπορεί να είναι ειλικρινής και να πει ότι είναι μνημονιακή υποχρέωση...

Αλλά μια ματιά στην Wikipedia (και μην μου πείτε ότι δεν την έχει δει, για να ...διορθώσει κανένα λάθος):

Οι δήμιοι θα μας «ευχηθούν» και φέτος «Καλή χρονιά»!

Πάντα κάθε πρωτοχρονιά βιώνουμε, πιο κυνικά, τη φρίκη του εμπαιγμού μας: Τις ευχές του κατεστημένου και των πολύχρωμων πολιτικών μασκαράδων…

Μια απαστράπτουσα μονοφωνία…

Η φρίκη πολλαπλασιάζεται από την αηδία με τις πρωτοχρονιάτικές ευχές των «αριστερών» ανδρεικέλων του 4ου Ράιχ…

Το ίδιο θα γίνει και φέτος. Σε λίγο θα μας κατακλύσουν, σαν νεροποντή, οι ευχές και τα πρωτοχρονιάτικα ψεύδη όλων των πολιτικών απατεώνων…

Θα στήσει και φέτος τελετουργικές φιέστες για το νέο έτος όλη η «φάρα» των δημίων μας, των ευτελών καιροσκόπων και ιδιαίτερα των «αριστερών» απατεώνων που μας κυβερνούν.

Όλα comme il faut...

Όλα κατά πως πρέπει.
Ο χρόνος κλείνει ακριβώς κατά πως πρέπει.
Comme il faut.

Με τα ιδιώνυμά του, με τους πλειστηριασμούς του, με την απειλή φυλακίσεων όσων αντιτίθενται σ' αυτούς,
..με τις διώξεις όσων ασκούν κριτική στην κυβέρνηση στο ίντερνετ,
..με τις συμβουλές-παρότρυνση του πρωθυπουργού προς τους τραπεζίτες να κόβουν διαφημίσεις και δάνεια σε όσες εφημερίδες προβάλλουν αντικυβερνητική κριτική και δείχνουν το έγκλημα των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών,
..με τα επιδόματα-ελεημοσύνες σε όσους η ίδια η κυβέρνηση κατέστρεψε κι εξακολουθεί να καταστρέφει,
..με την δικαιοσύνη να αποτελεί "θεσμικό εμπόδιο" στα σχέδια του καθεστώτος,
..με τα όλα του.
Με όλα τα comme il faut μιάς αξιοπρεπούς χούντας.

Ἡ αὐτοκρατορία εἶναι γυμνή

Σκίτσο ἀπό τήν πρώτη εἰκονογράφηση
τοῦ παραμυθιοῦ «Τα καίνούρια ροῦχα
του αὐτοκράτορα». Δημιουργός του,
ὁ Δανός ζωγράφος Βίλχελμ Πέντερσεν
(1820-1859).

Ἡ ἐκλογή Τραμπ, τό Brexit, τά ἐθνικά κινήματα στήν παραπαίουσα Εὐρώπἡ τῶν γελοίων χαρτογιακάδων εἶναι κραυγές τῶν παιδιῶν ποῦ διαπιστώνουν τή γύμνια...

Σχεδόν ὅλοι κάπου, κάποτε, εἴχαμε ἀκούσει, διαβάσει ἤ παρακολουθήσει στή μικρή ἤ στή μεγάλη ὀθόνη κάποια ἀπό τίς δεκάδες ἐκδοχές, μεταφορές καί διασκευές ἀπό τό παραμύθι «Τά καινούρια ροῦχα τοῦ αὐτοκράτορα» πού ἔγραψε ὁ Δανός συγγραφέας Χάνς Κρίστιαν Ἄντερσεν*.

Πρωταγωνιστεῖ ἕνας ἐγωπαθής βασιλιάς, πού ἔφερε ἀσήκωτο τό βάρος ὅλων τῶν συμπτωμάτων τῆς ἐπιδημίας τοῦ ναρκισσισμοῦ πού πλήττει ἄτομα τά ὁποία διαθέτουν ὁποιαδήποτε μορφή ἰσχύος. Αὐτός ὁ κομψευόμενος ἡγεμών δέν ἀσχολεῖται μέ τόν λαό του. Ἴσως καί νά ἔχει ξεχάσει ὅτι ἔχει ἕνα βασίλειο νά κυβερνήσει καί πολίτες γιά νά φροντίσει. Μόνο τά ροῦχα τόν ἐνδιαφέρουν. Θέλει διαρκῶς κι ἄλλα σχέδια, κι ἄλλα μοντέλα κι ἄλλα ὑφάσματα. Κάποια στιγμή ἐμφανίζονται δύο ἀπατεῶνες. Συστήνονται ὡς ράφτες καί ἰσχυρίζονται ὅτι θά τοῦ ράψουν τά πιό ἔξοχα ἐνδύματα πού ἔχει φορέσει ποτέ ἄνθρωπος καί ὅτι τό ὕφασμα εἶναι τόσο ἰδιαίτερο, ὥστε μόνο οἱ «ἀπελπιστικά ἠλίθιοι» δέν μποροῦν νά τό δοῦν.

Εμψύχωση και ζωτικότητα

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Η μακαρίτισσα η γιαγιά μου Βασιλική, εκ Δεσκάτης Γρεβενών, όταν αναφερόταν στη δυστυχισμένη ζωή, έλεγε «να ζεις και να ζένεσαι». Δεν ξέρω ακριβώς την έννοια που έδινε στο ρήμα «ζένομαι». Έδινε την έννοια την αρχαία του «βράζω» ή έδινε την έννοια ότι στη δυστυχία ο άνθρωπος δε ζει τη ζωή, αλλά η ζωή τον ζει, όπως γίνεται με τα ζώα. Εννοούσε ότι ο δυστυχισμένος «βράζει» ή ότι ο δυστυχισμένος δε ζει τη ζωή, αλλά η ζωή τον ζει. Στην πραγματικότητα όταν λέμε «αυτός ο άνθρωπος ζει» (με έψιλον γιώτα), σημαίνει «αυτός ο άνθρωπος βράζει». (Ζέει=ζει). Το ορθό είναι «ζη» όχι «ζει». Η γιαγιά μου χρησιμοποιούσε πολλές ομηρικές λέξεις. Και γνώριζε και θεραπείες που εφαρμόζονταν την εποχή του Ομήρου, όπως είναι η θεραπεία της «αναζωογόνησης», που την εφάρμοζε σε μένα.

Πατέρας, ὀχι φίλος

Δημήτριος Νατσιός, δάσκαλος, Κιλκίς

Ανήκω σε μία γενιά, που ίσως είναι η τελευταία που πρόλαβε να γευτεί, να νιώσει, να βιώσει την βαριά σκιά του πατέρα στο σπίτι. Μεγάλωσα σε μία εποχή που την χαρακτήριζε η –ας μου επιτραπεί το αδόκιμο της φράσης- η ευλογημένη έλλειψη κάποιων αγαθών, που σήμερα υπερεκχειλίζουν στα σπίτια μας. Μίλησα για έλλειψη αγαθών, για την «έντιμον πτωχείαν» του καθ’ ημάς Παπαδιαμάντη. Δεν έλειπε όμως το όντως αγαθόν, και χρησιμοποιώ τον όρο με την αρχαιοελληνική του σημασία, που σημαίνει το καλό, το χρηστό, το ενάρετο. Το καλό αυτό, το εξεικόνιζε ο πατρικός λόγος, προσταγή και ευχή συνάμα, «πρόσεξε όταν μεγαλώσεις να γίνεις χρήσιμος άνθρωπος στην κοινωνία». Πόσο βαθιά σοφία ανέδιδε η φαινομενικώς απλοϊκή αυτή φράση, σοφία που πήγαζε και από βίον ενάρετο, διότι όπως μας κανοναρχεί ο παλαιός εκείνος δάσκαλος του πατέρα, ο Πλούταρχος: «ου γαρ ο λόγος τοσούτον, όσον ο βίος εις την αρετήν άγει». Βαριά, καταλυτική η παρουσία του πατέρα στο σπίτι, ανακούφιζε την δύσμοιρη μάνα, που ανεχόταν, βάσταζε τα βάρη, την βάσανο και την τυραννία της τροφής και ανατροφής μας.

Η άριστη νηστεία

Άριστη νηστεία είναι αυτή, που συμφωνεί με τις σωματικές μας δυνάμεις.

Άγιος Βασίλειος ο Μέγας

Όποτε βαριέμαι να γράψω, διαβάζω energypress

Όποτε βαριέμαι να γράφω -- και τι να γράφω, εξ άλλου? Οι ΑΠΕ έχουν αποδειχθεί ότι είναι κάτι μεταξύ κοροϊδίας και αποτυχίας -- διαβάζω energypress και ξεβαριέμαι.

Με εξαίρεση τις σπάνιες αναρτήσεις για πραγματική ενέργεια, πρόκειται για απίθανη συλλογή μπουρδολογίας από κακόμοιρους με κοινό παρονομαστή το ΚΑΠΕ, τις ΑΠΕ, τους κυνηγούς επιδοτήσεων και τον Δόκτορα Παπαγαλίας και Ποίησης (διαβάστε τι έλεγε το 2001 -- και τι ήταν οι μετέπειτα "Πρόεδροι": κ. Νίκος Βασιλάκος, τεχνικός σύμβουλος του Ελληνικού Συνδέσμου Επενδυτών ΑΠΕ και αντιπρόεδρος του Ομίλου για τη Διάδοση των ΑΠΕ).

Οι αποπροσανατολιστικές εμμονές γύρω από τον «Σουλτάνο»

Η επίσκεψη του Ερντογάν στη χώρα μας αντιμετωπίζεται, από τους επαγγελματίες αντί-εθνικιστές και από το πολύχρωμο νεφέλωμα της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, με υστερικές κραυγές εναντίον του «δικτατορικού» καθεστώτος Ερντογάν…

Αυτή η αποκλειστική εμμονή με το καθεστώς της Τουρκίας, ουσιαστικά επικαλύπτει όλα τα ΟΥΣΙΩΔΗ ζητήματα και λειτουργεί αποπροσανατολιστικά.

Συνοπτικά:

α) Λειτουργεί εξωραϊστικά και αθωωτικά για μια άλλη δικτατορία, πιο ύπουλη και «εκσυγχρονισμένη», πιο δόλια και κακουργηματική: Αυτή του 4ου Ράιχ, της ΕΕ και των διεθνών μαφιών του χρήματος, των νέων αποικιοκρατών…

Πόλεμος!...

Βλέποντας αυτό που συμβαίνει στην χώρα μας τα μνημονιακά αυτά χρόνια, βγάζει κανείς αβίαστα συμπεράσματα.
Πρέπει να είναι τυφλός για να μη τα δεί, ή τελειωμένο κομματόσκυλο για να μη τα καταλάβει.

Όλες οι κυβερνήσεις που ανέλαβαν την εξουσία αυτά τα χρόνια, μία-μία, όλες, ανεξάρτητα αν ονομάζονταν "δεξιές" ή "αριστερές" ή του (πέτσινου) "συνταγματικού τόξου", ή ό,τι άλλο,
..ξεβρακώθηκαν.
Όλες, μία προς μία βάδισαν τον ίδιο δρόμο της ξεφτίλας και της εθνικής μειοδοσίας.
Απερίφραστα όλοι οι πρωθυπουργοί αυτής της περιόδου, καθώς και οι υπουργοί τους είναι προδότες, και απατεώνες τέτοιου βεληνεκούς που το εκτελεστικό απόσπασμα ως στιγμιαία απόδοση δικαιοσύνης (ή τιμωρίας) δεν θα αρκούσε για να ξεπλύνει το άγος και να κατασιγάσει τα πάθη του λαού.