«Μάθαινε τα παλιά να ξέρεις τα καινούργια»

«Μάθαινε τα παλιά να ξέρεις τα καινούργια»
παροιμία

Δημήτρης Νατσιός, δάσκαλος-θεολόγος

Στο περισπούδαστο βιβλίο του «Καταρρέω», ο αείμνηστος Τάσος Λιγνάδης, σε κείμενο του για την Μικρασία, γράφει για μια συζήτηση που είχε στην Κύπρο, πριν από την καταστροφή του ’74, μ’ έναν γέροντα πρόσφυγα του 1922, ο οποίος είχε καταφύγει στο νησί. Μιλούσαν σ’ ένα καφενείο στην Κερύνεια, «το πιο αυθεντικό ελληνικό τοπίο που έχω γνωρίσει», όπως γράφει. Κοίταζε ο γέροντας την θάλασσα «με ματιά που έκρυβε πόνο Ιστορίας».

Μόνος, Μάνος, Μουσουλμᾶνος

Ἤμασταν ἔθνος ἀνάδελφον (μόνος). Μπήκαμε στὴν ΕΟΚ καὶ πήραμε διακοποδάνεια (Μάνος). Καὶ τώρα ἀποικιζόμεθα ἀπὸ μαχμούτηδες (μουσουλμάνος).

Mπορεῖ νὰ τὴ χάσουμε τὴν Ἑλλάδα καὶ νὰ γιορτάσουμε τὰ 200χρονα ἀπὸ τὸ 1821 μὲ φέσια στὰ κεφάλια οἱ ἄνδρες καὶ μὲ μποῦρκες οἱ γυναῖκες, ἀλλὰ θὰ ἔχουμε ξεφορτωθεῖ τοὺς μεγαλύτερους ἐχθροὺς τοῦ Γένους: τὰ πλαστικὰ καλαμάκια καὶ τὸν λιγνίτη. Λίγο τό ’χεις νὰ ρισκάρουμε τὴ ζωὴ τοῦ σύμπαντος κόσμου ρουφώντας καφέδες φρέντους καὶ φραπέδες καὶ ἀναψυκτικὰ μὲ καλαμάκια, καὶ ὄχι μὲ χοντρὸ μακαρόνι γιὰ παστίτσιο, κι ἀντὶ νὰ παγώνουμε τὴν τσιμινιέρα, ποὺ λέει καὶ τὸ τραγούδι, νὰ καῖμε λιγνῖτες;