Εδώ και λίγες μέρες τα μέτρα που είχαν ληφθεί για τον περιορισμό του κορονοϊού άρχισαν να χαλαρώνουν, με τους μαθητές να επιστρέφουν στα σχολεία, τους εστιάτορες να ετοιμάζονται να δεχθούν πελάτες και τις αεροπορικές και ακτοπλοϊκές μεταφορές να βρίσκουν σιγά σιγά τον ρυθμό τους.
Η οικονομία στενάζει και το χτύπημα που δέχθηκε από την πανδημία ήταν εξουθενωτικό.
Ειδικά στον τομέα του τουρισμού μας και ειδικότερα σε εκείνον των αερομεταφορών.
Ένας τομέας στον οποίο προβλέπονται σημαντικές ανακατατάξεις, αφού τα αεροπλάνα που πηγαινοφέρνουν τους τουρίστες, αν και όποτε μας έρθουν, δεν μπορούν να αποφέρουν κέρδος αν είναι άδεια ή αν υπόκεινται σε περιορισμούς, σαν και εκείνους που ισχύουν σε όλους τους άλλους τομείς.
Για αυτό το λόγο βλέπουμε αυστηρά μέτρα να ισχύουν σε ταβέρνες, πλαζ, πλοία και τρένα, αλλά όχι στα αεροπλάνα.
Υπάρχει η υποχρέωση της απόστασης μεταξύ λουομένων στις πλαζ, αλλά στα αεροπλάνα στοιβάζονται ο ένας πάνω στον άλλο.
Απαγορεύονται οι πιστοί στις εκκλησίες, αλλά στα αεροπλάνα ο ένας κάθεται δίπλα στον άλλο.
Με αποτέλεσμα πολλοί να ρωτούν πως και γιατί αυτή η «ανοχή» στους αερομεταφορείς.
Δεν ισχύουν εκεί οι συστάσεις και οι «νόμοι» του Τσιόδρα και του Χαρδαλιά;
Μάλλον όχι.
Μάλιστα, η κυβέρνηση έχει δώσει εδώ και πολλούς μήνες, ακόμη και πριν την επέλαση της πανδημίας αρνητικό δείγμα γραφής όσον αφορά την προάσπιση του δημοσίου συμφέροντος, πόσο δε μάλλον της δημόσιας υγείας, στον τομέα των αερομεταφορών.
Ένα ενδεικτικό παράδειγμα είναι η γη και το ύδωρ που προσφέρει τόσο στους ιδιώτες διαχειριστές του αεροδρομίου της Αθήνας, όσο και σε εκείνους που διαχειρίζονται, εκμεταλλεύονται και λειτουργούν τα υπόλοιπα 14 μεγάλα αεροδρόμιά μας. Τους οποίους βέβαια, το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι το κέρδος.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει και σε σχέση με τον νέο «εθνικό» μας αερομεταφορέα, που φήμες τον θέλουν να δέχεται ισχυρές ενέσεις δημοσίου χρήματος προκειμένου να συνεχίσει να λειτουργεί με κερδοφορία.
Μέσα τα πλαίσια αυτής της ιδιαίτερης και μεροληπτικής, θα έλεγε κάποιος κακοπροαίρετος, στήριξης των ιδιωτών επιχειρηματιών στον τομέα των αερομεταφορών, βλέπουμε και την στοχευμένη απαξίωση της νέας Αρχής Πολιτικής Αεροπορίας, η οποία θα ήταν αρμόδια για τον έλεγχο και την εποπτεία της εφαρμογής του σύνθετου και διεθνούς πλέγματος νόμων που διέπουν την πολιτική αεροπορία, και την οποία Αρχή είχε νομοθετήσει η προηγούμενη κυβέρνηση, αλλά η νυν ακόμη «επεξεργάζεται» την δομή, την σύνθεση και τον ρόλο της.
Με φήμες να αναφέρουν για κατάργηση των αερολιμενικών ελέγχων στα αεροδρόμια, εκεί που καθημερινά διακινούνται εκατομμύρια επιβάτες και πραγματοποιούνται εκατοντάδες πτήσεις.
Και όλα αυτά, αν αληθεύουν, απομένει να το δούμε, ωφελούν κυρίως τους επιχειρηματίες, που λειτουργούν τα αεροδρόμια, τους ιδιώτες χρήστες τους, και γενικά όλα τα ιδιωτικά συμφέροντα τα οποία στο εξής θα δραστηριοποιούνται ανεξέλεγκτα και χωρίς κρατικούς ελέγχους.
Για παράδειγμα, δημοσιεύτηκε προχθές το ΦΕΚ 1870, της 17/5/20 που αφορά στην «Επιβολή του μέτρου του προσωρινού περιορισμού συνδέσεων με τα νησιά προς περιορισμό της διασποράς του κορωνοϊού COVID-19 από τις 18.5.2020 και ώρα 06:00 έως και τις 25.5.2020 και ώρα 06:00».
Σε αυτό αναφέρονται τα «αυστηρά» μέτρα που ισχύουν στις αεροπορικές και ακτοπλοϊκές μετακινήσεις από την ηπειρωτική χώρα προς τα νησιά, πλην Κρήτης.
Σε μια παράγραφο μάλιστα αναφέρεται πως στα αεροπλάνα «με μέριμνα του πιλότου διασφαλίζεται η τήρηση της αναλογίας του ενός (1) ατόμου ανά 15 τ.μ. και η ελάχιστη απόσταση των δύο (2) μέτρων μεταξύ τους».
Στη συνέχεια, στην παράγραφο 3.α αναφέρεται πως «το προσωπικό των αεροπορικών εταιρειών, αεροδρομίων, της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας, καθώς επίσης οι πλοιοκτήτες, διαχειριστές, φυσικά ή νομικά πρόσωπα και οι εξουσιοδοτημένοι ταξιδιωτικοί ή ναυτικοί πράκτορες υποχρεούνται να λαμβάνουν κάθε πρόσφορο μέτρο για την εφαρμογή της παρούσας, καθώς και των ισχυόντων κάθε φορά υγειονομικών κανόνων για προληπτικούς λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας από την περαιτέρω διασπορά του κορωνοϊού COVID-19 στην ελληνική Επικράτεια».
Και ποιος θα ελέγχει την πιστή τήρηση και την εφαρμογή αυτής της υποχρέωσης;
Σύμφωνα με το ΦΕΚ, «η Ελληνική Αστυνομία, η Δημοτική Αστυνομία, οι Λιμενικές Αρχές στην περιοχή ευθύνης τους και η Εθνική Αρχή Διαφάνειας του άρθρου 82 του ν. 4622/2019 (Α΄ 133) επιβλέπουν την ορθή και απρόσκοπτη εφαρμογή της παρούσας και παρέχουν κάθε δυνατή συνδρομή προς τον σκοπό αυτό».
Σωστά διαβάσατε.
Στα αεροδρόμια και στα αεροπλάνα, ο έλεγχος και η επίβλεψη τήρησης των αυστηρών μέτρων θα γίνεται από την αστυνομία, την δημοτική αστυνομία και τις λιμενικές αρχές!
Πουθενά δηλαδή δεν αναφέρεται ο «αερολιμενικός έλεγχος» της ΥΠΑ, που εδώ και δεκαετίες ελέγχει και επιβάλλει (με αυστηρά πρόστιμα) την ισχύουσα διεθνή νομοθεσία στα αεροδρόμια και στα αεροπλάνα, και ο οποίος έλεγχος προβλέπονταν να συνεχίσει με αυξημένες μάλιστα ελεγκτικές αρμοδιότητες στην νέα ΑΠΑ, όπως αυτή νομοθετήθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ, την οποία όμως Αρχή μάλλον δεν θέλει η νέα κυβέρνηση, και ειδικότερα το υπουργείο Μεταφορών.
Έτσι, αν μια αεροπορική εταιρία ή ένας πιλότος θέλουν να τσουβαλιάσουν τους επιβάτες τον έναν πάνω στον άλλο, εκείνος που θα τους ελέγξει θα είναι… η δημοτική αστυνομία ή και το… λιμενικό!
Πως θα γίνει αυτό, καλά θα ήταν να ερωτηθεί η ηγεσία του υπουργείου Μεταφορών.
Όσο για την αστυνομία στα αεροδρόμια, αυτή έχει αρμοδιότητα τον έλεγχο των διαβατηρίων, την πάταξη του λαθρεμπορίου ναρκωτικών και την τάξη και ασφάλεια γενικότερα.
Δεν γνωρίζει και ούτε είναι αρμόδια για αεροπορικά ζητήματα, και ούτε μπορεί να ελέγξει το πως κάθονται οι επιβάτες στα αεροπλάνα.
Το συμπέρασμα λοιπόν που προκύπτει αβίαστα από αυτό το μικρό αλλά σημαντικό παράδειγμα, μαζί με πολλά άλλα που λαμβάνουν χώρα υπογείως, την ώρα που οι πολίτες συμμορφώνονται με τα αυστηρά μέτρα καραντίνας, γονατίζοντας οικονομικά, είναι πως η κυβέρνηση όχι μόνο δεν θέλει κρατικούς ελέγχους στα αεροδρόμια, αλλά τα παραδίδει στην «ασυδοσία» των επιχειρηματικών συμφερόντων.
Ποιος ξέρει για ποιον λόγο, αν και οι υποψιασμένοι σίγουρα καταλαβαίνουν.
antinews.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου