Η Κίνα λειτουργεί διαφορετικά. Η εμπορική της πολιτική είναι απλά ένα ακόμη όπλο στη προσπάθεια να καταστεί η ισχυρότερη οικονομία στο πλανήτη, και ίσως και η ισχυρότερη στρατιωτική του υπερδύναμη. Η υποτίμηση του renminbi είναι απαραίτητο εργαλείο προκειμένου να συνεχίσει να λειτουργεί η κινέζικη μηχανή. Στερούμενο νομιμότητας, το καθεστώς, το μόνο που μπορεί να προσφέρει, είναι θέσεις εργασίας και ένα ανερχόμενο επίπεδο διαβίωσης. Όταν θα αποφασίσουν να ανεβάσουν την αξία του νομίσματός τους, οι Κινέζοι θα έχουν ήδη πετύχει δυο βασικούς τους στόχους.
Πρώτον, τα χρηματοκιβώτια τους θα είναι γεμάτα με αμερικανικά χρεωστικά σημειώματα, με αποτέλεσμα να μπορούν να επηρεάζουν την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ. Και όπως ρώτησε κάποτε η Hillary Clinton, πώς να τα βάλεις με τον τραπεζίτη σου;».
Δεύτερον, έως τότε, η Κίνα θα έχει αντιγράψει αρκετή Δυτική τεχνολογία ώστε να μη χρειάζεται να βασίζεται στο φτηνό renminbi. Για παράδειγμα, τα τρένα υψηλής ταχύτητας που πουλάει σε όλο τον κόσμο, βασίζονται σε τεχνολογία της Γερμανίας, της Γαλλίας, και της Ιαπωνίας. Κάθε συμφωνία που κάνουν με εταιρίες που θέλουν να μπουν στη κινεζική αγορά, συνοδεύεται με τον όρο να παραχωρήσουν τη τεχνογνωσία τους στη Κίνα. Τα εργοστάσια, τα πράσινα προϊόντα, τα οχήματα, και όλα όσα κατασκευάζονται σήμερα από αμερικανικές εταιρίες στη Κίνα, θα αντικατασταθούν από κινεζικά, μόλις αντιγραφεί πλήρως η όποια τεχνολογία. Οι Αμερικανοί επιχειρηματίες κοιτάνε μέχρι το επόμενο τρίμηνο, οι Κινέζοι κοιτάνε πέρα από το 2020, γνωρίζοντας πως αργά ή γρήγορα θα αντικαταστήσουν τους Αμερικανούς καπιταλιστές. Τίποτε δεν φαίνεται να άλλαξε από την εποχή που ο Λένιν έγραφε ότι «Οι καπιταλιστές θα μας πουλήσουν το σκοινί με το οποίο θα τους κρεμάσουμε».
Την ώρα που η Αμερική του ελεύθερου εμπορίου πανηγυρίζει για μια συμφωνία που θα της επιτρέπει να πουληθούν κάποια αυτοκίνητα στη Ν. Κορέα, οι Κινέζοι εγκαθίστανται κυρίαρχοι στην Αφρική, στη Ν. Αμερική, και στη Μ. Ανατολή, μπλοκάροντας τα ορυκτά, το πετρέλαιο, και τα τρόφιμα. Οι κινεζικές κινήσεις στη παγκόσμια σκακιέρα είναι μελετημένες. Αν κάποιος τους ενοχλήσει, απαγορεύουν την εξαγωγή σπάνιων μεταλλευμάτων, που όμως είναι απαραίτητα για τη κατασκευή πληθώρας προϊόντων. Ο έλεγχος τους επί της παγκόσμιας παραγωγής σπάνιων μεταλλευμάτων είναι της τάξης του 95%, ενώ συνεχίζουν να αγοράζουν φυσικούς πόρους στην Αφρική. Δεν ενδιαφέρονται για το περιβαλλοντικό κόστος της επεξεργασίας αυτών των μεταλλευμάτων, αρκεί να εκμεταλλευτούν τα οφέλη του ελέγχου της κατασκευής προϊόντων από τα κράτη της Δύσης και την Ιαπωνία. Από τη πλευρά τους, οι φιλελεύθεροι Αμερικανοί και οι πράσινοι, προτιμούν ένα καθαρότερο περιβάλλον.
Υπάρχει βέβαια και η Ινδία, μια αχανής δημοκρατική χώρα που αναπτύσσεται με ραγδαίους ρυθμούς. Πρόσφατα, η κυβέρνηση Ομπάμα πανηγύρισε για μια εμπορική συμφωνία ύψους $10 δισ. Από την άλλη, οι Κινέζοι κατάφεραν αντίστοιχη συμφωνία αξίας $16 δισ. με χρηματοδότηση των κινεζικών τραπεζών, ενώ ανακοίνωσαν και το άνοιγμα της αγοράς τους στα ινδικά προϊόντα, με απώτερο σκοπό τον διπλασιασμό του εμπορίου μεταξύ των δυο χωρών, έτσι ώστε αυτό να αγγίξει τα $100 δισ. ετησίως, μέχρι το 2015.
Τέλος υπάρχουν και δυο πρόσθετοι παράγοντες, ένας οικονομικός, και ένας στρατιωτικός. Το Πεκίνο έχει βάλει στο μάτι το δολάριο. Θέλει να το αντικαταστήσει ως παγκόσμιο συναλλαγματικό νόμισμα. Πολλά κράτη ήδη συναλλάσσονται με τη Κίνα σε renminbi, και οι συναλλαγές αυτές θα αυξηθούν περαιτέρω καθώς η Κίνα κάνει το νόμισμά της όλο και πιο εύκολα μετατρέψιμο. Οι αναλυτές εκτιμούν πως μέσα στα επόμενα 3-5 χρόνια, το μισό κινεζικό διεθνές εμπόριο με τις αναπτυσσόμενες χώρες θα γίνεται σε renminbi. Δεν θα υπάρχει η ανάγκη δηλαδή του δολαρίου.
Υπάρχουν και στρατιωτικές συνέπειες. Η Κίνα γίνεται όλο και πιο διεκδικητική. Κατασκευάζει υποβρύχια και αεροπλανοφόρα, εκσυγχρονίζει το ναυτικό της, τις δυνατότητες ηλεκτρονικού πολέμου, τους πυραύλους, και τον αντί-δορυφορικό οπλισμό της. Συνεπώς, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η Αυστραλία, αλλά και άλλες χώρες της περιοχής του Ειρηνικού, άρχισαν ήδη να αναθεωρούν τη πολιτική τους στο να βασίζονται στις ΗΠΑ ως δύναμη σταθερότητας στη περιοχή.
Υπάρχουν όμως και καλά νέα. Η Αμερική παραμένει η πατρίδα των καινοτομιών, και των μεγάλων επιχειρηματιών. Σε αντίθεση με τη Κίνα, η Αμερική έχει έναν σχετικά νεαρό πληθυσμό. Οι έξυπνοι Κινέζοι προτιμούν να φοιτούν στα αμερικανικά πανεπιστήμια, ενώ το αμερικανικό όνειρο συνεχίζει να ελκύει σαν μαγνήτης. Οι ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ συνεχίζουν να είναι οι ισχυρότερες της υφηλίου, και η χώρα είναι ευλογημένη από άφθονους φυσικούς πόρους. Υπάρχει δηλαδή χρόνος να διορθωθούν τα πράγματα. Αρκεί να μην ακολουθηθεί η αυτοκαταστροφική πορεία που η χώρα επέλεξε το τελευταίο χρονικό διάστημα.
S.A. – The Weekly Standard
http://www.antinews.gr/?p=76930
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου