Μόνο μια εθνική κρίση θα διασώσει το καθεστώς.

Το σάπιο πολιτικοοικονομικό καθεστώς στη χώρα μας, το οποίο είναι δομημένο πάνω σε ένα συγκεκριμένο πάγιο πολιτικό σύστημα, έχει οδηγήσει κατ’ επανάληψη στην νεώτερη ιστορία κυκλικά σε κρίσεις. Παρότι όμως έχει οδηγήσει πολλές φορές σε κρίσεις τη χώρα και το λαό, εντούτοις, πάντα καταφέρνει να διασώζεται το ίδιο και να επανέρχεται μετά τις κρίσεις για να συνεχίσει στο τιμόνι της εξουσίας, οδηγώντας αργά ή γρήγορα σε νέα κρίση. Όμως, πως καταφέρνει άραγε και διασώζεται, χωρίς να επέρχονται σημαντικές αλλαγές στη δομή του;

Τρεις είναι ιστορικά οι παράγοντες που σαν από «μηχανής θεός», διέσωζαν στο παρελθόν το πολιτικό σύστημα.

1) Το παλάτι.

Όταν το πολιτικό σύστημα οδηγούσε σε κρίση και έφτανε σε αδιέξοδα, τότε επενέβαινε το παλάτι, με αποτέλεσμα να αλλάζει την λαϊκή εντολή και να δημιουργεί με τον τρόπο αυτό λαϊκές συσπειρώσεις και διχασμούς, αποσπώντας την προσοχή του λαού από τα πραγματικά προβλήματα και τους πραγματικούς υπεύθυνους, διασώζοντας έτσι πολιτικούς και πολιτικό σύστημα.

2) Ο στρατός.

Δεύτερο παράγοντας που έχει διασώσει κατ’ επανάληψη το πολιτικό σύστημα ήταν ο στρατός, ο οποίος με την επέμβασή του ουσιαστικά έβγαζε το πολιτικό σύστημα από την «κυκλοφορία» για ένα χρονικό διάστημα, με αποτέλεσμα αυτό να μένει στο απυρόβλητο της λαϊκής οργής, να ηρωποιείται και να επιστρέφει ξανά μετά την πτώση των δικτατοριών, για να συνεχίσει νέο κύκλο κρίσης.

3) Εθνικές κρίσεις.

Πόλεμοι ή εθνικές τραγωδίες συσπείρωναν πάντα το λαό γύρω από το πολιτικό σύστημα, παραμερίζοντας κάθε πολιτική αντιπαράθεση και αφήνοντας όμως έτσι το υπεύθυνο πολιτικό σύστημα στο απυρόβλητο για να συνεχίσει και πάλι το έργο του μετά το ξεπέρασμα της εθνικής κρίσης.

Σήμερα όμως, για πρώτη φορά και ενώ το ίδιο σάπιο και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, μας έχει ρίξει σε μια νέα, την χειρότερη μεταπολεμική κρίση, δεν υπάρχει κανένας από τους δύο πρώτους παράγοντες (παλάτι ή στρατός) για να το σώσει. Σήμερα λοιπόν αναγκαστικά θα έρθει αντιμέτωπο με το λαό και τα πραγματικά προβλήματα και θα καταρρεύσει με πάταγο, ανοίγοντας επιτέλους το δρόμο (για πρώτη φορά) αλλαγής αυτού του συστήματος. Το καθεστώς προσπάθησε να βγει "από την κυκλοφορία" βάζοντας ως μπαμπούλα την "κακιά" τρόϊκα, αλλά το σχέδιο δεν αποδίδει.

Υπάρχει όμως ο τρίτος παράγοντας, δηλαδή η εθνική κρίση. Μόνο λοιπόν μια εθνική κρίση και μάλιστα ευρείας κλίμακας, θα ήταν ικανή να συσπειρώσει το λαό γύρω από το σάπιο καθεστώς και να το διασώσει.
Και οι τούρκοι, σαν από «μηχανής θεός», έχουν αρχίσει ήδη να δείχνουν τα δόντια τους!!!

http://hassapis-peter.blogspot.com/2011/09/blog-post_3385.html