Χριστιανόπουλος: «Φτάνει πια η ιστορία να δίνουμε ο ένας στον άλλο βραβεία»

Mπορεί να τιμήθηκε με το Βραβείο Γραμμάτων για τη συνολική προσφορά του στην ποίηση, όμως ο Ντίνος Χριστιανόπουλος αρνήθηκε να παραλάβει το βραβείο. «Παίρνω βραβείο σημαίνει αποδέχομαι πνευματικά αφεντικά και κάποια στιγμή πρέπει να απαλλαγούμε από τα αφεντικά» δηλώνει ο 81χρονος ποιητής.

Η αντίδραση του ποιητή μόλις έγινε γνωστή η βράβευσή του ήταν άμεση. Αρνήθηκε να παραλάβει το βραβείο δηλώνοντας πως δεν τον ενδιαφέρει ούτε το βραβείο ούτε το χρηματικό έπαθλο, ενώ ισχυρίστηκε πως έμαθε για τη διάκρισή του μέσα από τα ΜΜΕ. «Ούτε θα εμφανιστώ, ούτε θα απλώσω το χέρι σε κανέναν. Φτάνει πια αυτή η ιστορία να δίνουμε ο ένας στον άλλον βραβεία», δήλωσε με νόημα στην εφημερίδα τα «ΝΕΑ».

Το 1979 είχε δημοσιεύσει ένα εμβληματικό κείμενο στο πρώτο τεύχος της «Διαγωνίου που έφερε τον τίτλο «Εναντίον» και στο οποίο καταφερόταν εναντίον κάθε είδους βράβευσης και τιμητικής διάκρισης.

«Είναι το κείμενο, είμαι εγώ ο ίδιος, όλη η στάση ζωής μου. Ξέρω, είμαι στριμμένος. Πάντα ήμουν. Είμαι εναντίον της κάθε τιμητικής διάκρισης, απ' όπου και αν προέρχεται. Δεν υπάρχει πιο χυδαία φιλοδοξία, απ' το να θέλουμε να ξεχωρίζουμε. Αυτό το απαίσιο "υπείροχον έμμεναι άλλων", που μας άφησαν οι αρχαίοι». αναφέρει ο Ντίνος Χριστιανόπουλος.

«Είμαι εναντίον των βραβείων, γιατί μειώνουν την αξιοπρέπεια του ανθρώπου. Βραβεύω σημαίνει αναγνωρίζω την αξία κάποιου κατώτερού μου – και κάποτε θα πρέπει να απαλλαγούμε από τη συγκατάβαση των μεγάλων. Είμαι, προπάντων, εναντίον κάθε ατομικής φιλοδοξίας, που καθημερινά μας οδηγεί σε μικρούς και μεγάλους συμβιβασμούς. Αν σήμερα κυριαρχούν παραγοντίσκοι και τσανάκια, δεν φταίει μόνο το κωλοχανείο φταίνε και οι δικές μας παραχωρήσεις και αδυναμίες. Κι αν η λογοτεχνία μας κατάντησε σκάρτη, μήπως δεν φταίει και η δική μας σκαρταδούρα;»

iefimerida.gr