Από το 1981 και μετά, επίσης σταδιακά αλλά σταθερά, η πρωτοβουλία του ατόμου να επιζήσει, να ευημερήσει, να βελτιώσει την ζωή του βασίστηκε στην εσωτερική αναδιανομή, και στην ζητιανιά και διαχείριση της μαγικής επιδότησης. Αυτοί που έστελναν τα λεφτά, όμως, φαινομενικά "κουτόφραγκοι" δεν το έκαναν ούτε για τα όμορφά μας μάτια, ούτε για κάποια γενική και αόριστη Δημοκρατία. Και το δια ταύτα είναι μία διαλυμένη χώρα με 10 εκατομμύρια κόσμο που παρακολουθούν ανούσιους διαλόγους περί "αριστερών" και "δεξιών" και ατελέσφορες κομματικές μπουρδολογίες, με μία σχεδόν νομοτελειακή κατάληξη: Την μεταβίβαση του ελέγχου οποιοδήποτε πράγματος, υλικού ή άυλου, κινητού ή ακινήτου, έχει αξία σε τρίτους, που είναι εκτός αυτής της ανώμαλης εσωτερικής κατάστασης.
Και το τρομακτικό είναι ότι τα ζόμπυς πιστεύουν ότι θα περνάνε καλύτερα με το νέο σκηνικό, και δεν υπάρχει ένας "πολιτικός" να πει με σαφήνεια την αλήθεια. Ή τουλάχιστον την αλήθεια των επιλογών: Το σύστημα της αναδιανομής του σωρευμένων κομποδεμάτων και ξένων "παροχών" μας οδηγεί σε υποδούλωση. Το σύστημα που το Κράτος υποκαθιστά το άτομο μας οδήγησε εδώ που είμαστε. Το σύστημα όπου κάποιο ξένο Κράτος υποκαθιστά το ντόπιο Κράτος είναι, ανάλογα με τις παραστάσεις του καθενός, Κατοχή, Νέα Τάξη, Νεοφεουδαρχία, Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, κλπ.
Για μένα οι πολιτικές επιλογές αφορούν δύο θέματα: 1) Πώς θα ξεφύγουμε από το να πουλάμε μπούρδες και ψέματα ο ένας στον άλλο, και 2) αν θα το κάνουμε εμείς, ή εάν θα αφήσουμε να μας ..."το κάνουν" άλλοι;
http://archaeopteryxgr.blogspot.com/2012/01/blog-post_04.html
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου