Η ψυχική απολαβή της ενημέρωσης

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Η ενημέρωση έχει την ψυχική απολαβή της. Δεν εξηγείται διαφορετικά πώς είναι δύσκολο για τον κόσμο να τη στερηθεί ή ακόμα και να την περιορίσει. Ο κόσμος δεν θέλει να στερηθεί την ενημέρωση επειδή δεν θέλει να στερηθεί την ψυχική απολαβή της. Αν ήταν υποχρεωμένος να πάψει να ενημερώνεται, επειδή π.χ. είναι έγκλειστος σε στρατόπεδο συγκεντρώσεως όπου η ενημέρωση είναι υποχρεωτική, θα ένιωθε τη στέρηση ως υποτίμηση της προσωπικότητας και ακόμα περισσότερο ως ανυπαρξία. Υπάρχω για τον σύγχρονο άνθρωπο σημαίνει κυρίως ότι με αναγνωρίζουν ότι υπάρχω, με διαφορετικούς τρόπους π.χ. με την δυνατότητα να αγοράζω, να ενημερώνομαι κ.α. Ενημερώνομαι άρα υπάρχω.

Πράγματι η ενημέρωση κατά κάποιο τρόπο μας κάνει να νιώθουμε σπουδαίοι. Μας βγάζει απ΄ την ανυπαρξία. Νιώθουμε ότι υπάρχουμε. Ότι είμαστε απαραίτητοι. Ότι η γνώμη μας έχει βαρύτητα. Σε ενημερώνω σημαίνει ενδιαφέρομαι να μάθω πώς σκέφτεσαι. Είναι σαν να μας ρωτούν, πώς θα θέλαμε να εξελιγχθούν τα πράγματα. Αυτή είναι η ψυχική απολαβή της ενημέρωσης.

Η ενημέρωση θα είχε τη σπουδαιότητα που της αποδίδει ο κόσμος, αν ήταν συνάμα συνειδητοποίηση. Αν ήταν αληθινή για να μπορεί ο κόσμος να αναζητήσει τις βαθύτερες αιτίες των πραγμάτων ώστε να μη χάνεται στην ατέρμονη περιπτωσιολογία. Πολύς κόσμος συγχέει την ενημέρωση με την συνειδητοποίηση. Θεωρεί την ενημέρωση σαν μια προσωπική συμβολή στην πορεία των πραγμάτων. Δεν θα ήθελε να συμβαίνουν τα πράγματα χωρίς αυτόν. Νιώθει την ίδια απογοήτευση με αυτόν που απέχει από τις εκλογές, επειδή δεν τον εκφράζει κανένα από τα υπάρχοντα πολιτικά κόμματα.

Η ενημέρωση για την ενημέρωση αφήνει στην ψυχή την πικρή αίσθηση της ερημίας. Κανείς δεν μπορεί να βρει άκρη πουθενά. Ακόμα κι ένας ηλίθιος καταλαβαίνει ότι με την ενημέρωση δεν αλλάζει ουσιαστικά τίποτε στη ζωή του επειδή ενημερώνεται παθητικά. Όπως δεν αλλάζει τίποτε επειδή ψηφίζει κάθε τέσσερα χρόνια τα κόμματα που του προτείνουν να ψηφίσει και που είναι όλα δικά τους. Την ψυχική ευφορία του ψηφοφόρου προ των εκλογών διαδέχεται η απογοήτευση ότι η ψήφος του δεν έχει καμιά επιρροή στην εξέλιξη των πραγμάτων. Ο ψηφοφόρος νιώθει μετά τις εκλογές σαν να τον χόρεψαν στο ταψί.

Το ίδιο αίσθημα νιώθει ο κόσμος με την ενημέρωση. Πίστευε πως η ενημέρωση από μόνη της είναι ένα αγαθό με το οποίο γεμίζει τη ζωή του. Φοβάται πως αν πάψει να ενημερώνεται ο κόσμος θα τραβήξει το δρόμο του δίχως αυτόν. Έτσι δέχεται ολοένα και μεγαλύτερη ενημέρωση αν και δεν μπορεί να τη χωνέψει. Το αίσθημα ότι δεν μπορείς να βάλεις ένα τέλος στην ανία της αέναης επανάληψης είναι μια πρόγευση της κόλασης.

Η ενημέρωση δεν είναι συνειδητοποίηση. Αν η ενημέρωση ήταν συνειδητοποίηση θα σταματούσε αμέσως και η τηλεόραση θα έπαιρνε τη θέση της στα σκουπίδια.

http://moschoblog.blogspot.com/2012/03/blog-post_20.html